Wat is trichotillomanie? Een nadere blik op haartrekkende stoornis

Spring naar: Symptomen Gemoedstoestand prevalentie Risicofactoren Hulp zoeken Behandeling

Trichotillomanie (uitgesproken als trik-o-till-o-MAY-nee-uh), ook wel haartrekstoornis genoemd, is een psychische stoornis geclassificeerd onder obsessief-compulsieve en gerelateerde stoornissen en omvat terugkerende, onweerstaanbare drang om haar uit de hoofdhuid, wenkbrauwen, oogleden en andere delen van het lichaam, ondanks herhaalde pogingen om het trekken van haren te stoppen of te verminderen.

Haar dat uit het gezicht wordt getrokken, kan leiden tot volledige of gedeeltelijke verwijdering van de wenkbrauwen en wimpers, terwijl het trekken van haar van de hoofdhuid kan leiden tot verschillende gradaties van haaruitval. Het uittrekken van de haren en het daaropvolgende haarverlies leidt tot leed voor de persoon en kan het sociaal en beroepsmatig functioneren verstoren.

Voor sommige mensen zijn de symptomen van trichotillomanie beheersbaar, maar voor anderen kunnen de symptomen volledig overweldigend zijn.

Symptomen van trichotillomanie

Het belangrijkste kenmerk van trichotillomanie is het herhaaldelijk trekken aan het eigen haar. Haartrekken kan voorkomen in elk deel van het lichaam waar haar groeit; de meest voorkomende plaatsen zijn de hoofdhuid, wenkbrauwen en oogleden. Minder vaak voorkomende gebieden zijn gezichts-, schaam- en peri-rectale gebieden.¹

hoe weet je of je met een bot praat?

Andere symptomen kunnen de volgende zijn:

Herhaalde pogingen om haartrekken te verminderen of te stoppen
Haartrekken veroorzaakt leed of beperkingen op sociaal, beroepsmatig of ander gebied van functioneren
Een toenemend gevoel van spanning voordat het haar wordt getrokken, of wanneer u probeert weerstand te bieden aan het trekken
Een gevoel van opluchting na het trekken
Merkbare haaruitval
Spelen met uitgetrokken haar, of over het gezicht of de huid wrijven
Bijten, kauwen of uitgetrokken haren eten
Aan bepaalde soorten haar trekken (bepaalde texturen)
Haartrekken gebeurt vaak privé

Gemoedstoestand

Haartrekken kan worden veroorzaakt door of gepaard gaan met een aantal emotionele toestanden. Het kan worden voorafgegaan door angst, verveling, stress of spanning en kan resulteren in gevoelens van voldoening, opluchting of plezier na het trekken.²

Haartrekken kan ook een verschillende mate van bewustzijn met zich meebrengen.

Gefocust haartrekken: Sommige mensen houden zich bezig met gericht haartrekken met de bedoeling om spanningsverlichting van het trekken te ervaren. In dit geval kan het trekken van haren specifieke rituelen omvatten, waaronder het trekken van bepaalde soorten haar.

Automatisch haartrekken: Sommige mensen doen aan haartrekken zonder het volledig te beseffen. Dit kan gebeuren wanneer ze zich vervelen, tv kijken of bezig zijn met andere hersenloze activiteiten.

Gemengde haren trekken: Veel mensen houden zich bezig met een mix van beide gedragsstijlen.

Veel mensen met de diagnose trichotillomanie hebben ook ander lichaamsgericht repetitief gedrag, waaronder huidplukken, nagelbijten en lipkauwen.

kan hormonale onbalans angst veroorzaken?

prevalentie

De 12-maandsprevalentie van trichotillomanie bij volwassenen en adolescenten is 1-2%, met een verhouding tussen vrouwen en mannen van 10:1. Onder kinderen zijn vrouwen en mannen meer gelijk vertegenwoordigd.³

Het begin van haartrekken valt meestal samen met of volgt op het begin van de puberteit. Het verloop van de ziekte is chronisch, hoewel individuen symptomen kunnen ervaren die in de loop van de tijd toenemen en afnemen.

Er lijkt een genetische component te zijn voor trichotillomanie. De stoornis komt vaker voor bij personen met een obsessief-compulsieve stoornis en hun eerstegraads familieleden dan bij de algemene bevolking.⁴

Risicofactoren

Leeftijd: Het begin vindt meestal plaats tussen 10-13 jaar en kan levenslang zijn
Andere psychische stoornissen: mensen met trichotillomanie hebben vaak ongerustheid , depressie of obsessief-compulsieve stoornis
Stress: Hoge stressniveaus kunnen bij sommige personen trichotillomanie veroorzaken

Wanneer hulp zoeken?

Als je niet kunt stoppen met aan je haren te trekken en je ervaart hierdoor negatieve gevolgen in je sociale leven, school of beroepsmatig functioneren, of andere gebieden van je leven, dan is het belangrijk om hulp te zoeken. Trichotillomanie gaat niet vanzelf over. Het is een psychische stoornis die behandeling vereist.

Behandeling van trichotillomanie

Behandeling van trichotillomanie kan gecompliceerd zijn en de meeste behandelingsopties vereisen tijd en oefening. Individuen proberen vaak verschillende strategieën om met hun driften om te gaan voordat ze iets vinden dat werkt. Probeer niet ontmoedigd te raken als de symptomen komen en gaan.

Gewoonteomkering: dit is vaak de primaire behandeling van trichotillomanie. Individuen leren hoe ze situaties kunnen herkennen waarin ze waarschijnlijk haar zullen trekken en in plaats daarvan ander gedrag kunnen vervangen. Veel mensen gebruiken logboeken, waarschuwingen en andere strategieën om het bewustzijn van triggers te vergroten. In plaats van aan haar te trekken, kan een persoon gedrag vervangen zoals; gebalde vuisten of het vastklikken van een elastische band om de pols.
Cognitieve therapie: dit type therapie kan mensen helpen vervormde overtuigingen met betrekking tot haartrekken te onderzoeken.
Zelfbewustzijnstraining: Individuen leren zich meer bewust te worden van hun haartrekpatronen door te volgen wanneer ze trekken en emoties en andere belangrijke informatie te detailleren.
Ontspanningstraining: dit helpt mensen te leren zich te concentreren op en hun centrale zenuwstelsel te kalmeren als reactie op stresstriggers.
Diepe ademhalingstraining: het leren van de juiste manier om diep adem te halen helpt bij het vergroten van ontspanning en focus.
Procesgerichte therapie: Praattherapie kan effectief zijn om mensen te helpen hun triggers en emoties onder het trekken te verkennen.
Medicatie: Hoewel er geen medicijnen zijn die specifiek zijn voor de behandeling van trichotillomanie, kunnen SSRI's en SNRI's worden gebruikt om enkele van de bijbehorende symptomen van angst te behandelen.
Gezinstherapie: voor kinderen en adolescenten helpt gezinstherapie ouders om beter te leren reageren op symptomen en deze te beheersen.
Groepstherapie: Trichotillomanie kan isolerend aanvoelen. Groepen helpen mensen in contact te komen met anderen die een soortgelijke strijd doorstaan en bieden steun aan elkaar.

Sommige personen met trichotillomanie leren symptomen en triggers te beheersen met poliklinische behandeling, terwijl anderen een intensievere behandeling nodig hebben. Het is belangrijk om zo snel mogelijk hulp te zoeken en de behandeling continu voort te zetten.

Artikelbronnen

Amerikaanse Psychiatrische Vereniging,Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, vijfde editie, American Psychiatric Publishing, Washington, D.C., 2013: pagina's 251-254.
Koushik, C., De genetische factoren die de ontwikkeling van trichotillomanie beïnvloeden,Tijdschrift voor Genetica, augustus 2012, jaargang 91, nummer 2: pagina's 259–262.

Laatst bijgewerkt: 5 mei 2021