Internetverslavingsstoornis

Spring naar: Oorzaken Symptomen Diagnose Behandeling

Wat is internetverslaving?

Speel je te veel videogames op internet? Ben je dwangmatig online aan het winkelen? Kun je fysiek niet stoppen met het controleren van Facebook? Verstoort uw overmatig computergebruik uw dagelijks leven - relaties, werk, school? Als u een van deze vragen met ja hebt beantwoord, lijdt u mogelijk aan een internetadditiestoornis, ook wel dwangmatig internetgebruik (CIU), problematisch internetgebruik (PIU) of iDisorder genoemd. Oorspronkelijk gedebatteerd als een echt ding, was het satirisch getheoretiseerd als een stoornis in 1995 door Dr. Ivan Goldberg, MD die het oorspronkelijke model vergeleek met pathologisch gokken. Sinds dit soort bedrog heeft de aandoening snel terrein gewonnen en heeft ze serieuze aandacht gekregen van veel onderzoekers, geestelijke gezondheidsadviseurs en artsen als een echt slopende aandoening. Hoewel het niet officieel wordt erkend als een stoornis in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV), is de prevalentie ervan in Amerikaanse en Europese culturen onthutsend – tot wel 8,2% van de algemene bevolking . Sommige rapporten suggereren echter dat het tot 38% van de algemene bevolking treft. Het sterk variabele verschil in prevalentiecijfers kan worden bijgedragen aan het feit dat er geen echte en gestandaardiseerde criteria zijn geselecteerd voor internetverslavingsstoornis. Het wordt verschillend onderzocht onder wetenschappers en professionals in de geestelijke gezondheidszorg. En het wordt in verschillende etnische culturen anders onderzocht.

De vooruitgang in de studie van internetverslavingsstoornis is negatief beïnvloed door het gebrek aan standaardisatie op dit gebied. Het is echter algemeen aanvaard onder onderzoekers dat internetverslaving slechts een subset is van technologieverslaving in het algemeen. Zoals de naam al aangeeft, is de concentratie ervan gericht op dwang met internet - zoals andere gebieden van mediaverslaving te zien zijn in televisieverslaving, radioverslaving en andere vormen van mediaverslaving. Vanwege de explosie van het digitale tijdperk heeft internetverslavingsstoornis de overhand gekregen, aangezien de grootste boosdoener de laatste tijd technologieverslaving is. Het verontrustende van deze aandoening is dat als je er last van hebt, je eindeloos omringd bent door technologie. In het digitale tijdperk heeft internet het overgenomen. Het meeste van wat we als algemene bevolking doen, kan op internet worden gedaan. Vind je dat shirt dat je zoekt niet in de winkel? Geen zorgen - het internet heeft het! Pizza bestellen? Waarom bellen? Rond een online bestelling af! Kun je om 3 uur 's nachts geen vriend bellen om een videogame te spelen als je last hebt van slapeloosheid en niet meer kunt slapen? Ik wed dat er iemand over de hele wereld is die wakker is en klaar om te spelen! Dat is in wezen de reden waarom deze aandoening zo verontrustend kan zijn - zelfs qua behandeling. Het is tegenwoordig moeilijk om te leven door van internet af te komen. We zijn er altijd door omringd - en voor de meesten van ons gebruiken we het dagelijks.

Alleen omdat je veel internet gebruikt - veel YouTube-video's bekijkt, vaak online winkelt of graag sociale media checkt, wil dat nog niet zeggen dat je lijdt aan een internetverslavingsstoornis. Het probleem ontstaat wanneer deze activiteiten uw dagelijks leven gaan verstoren. Over het algemeen is internetverslavingsstoornis onderverdeeld in verschillende categorieën. De meest geïdentificeerde categorieën van internetverslaving zijn onder meer gamen, sociale netwerken, e-mail, bloggen, online winkelen en ongepast gebruik van internetpornografie. Andere onderzoekers suggereren dat het niet de hoeveelheid tijd is die op internet wordt doorgebracht die bijzonder lastig is, maar de manier waarop internet wordt gebruikt. Dat wil zeggen, het risico van internetgebruik kan net zo belangrijk zijn als de hoeveelheid tijd die eraan wordt besteed. Heeft u een tiener die datingsites voor tieners gebruikt en waar mogelijk kinderverkrachters op de loer liggen? Dit is riskant - en een van de multidimensionale aspecten van internetverslavingsstoornis. Andere geïdentificeerde multidimensionale risicofactoren van internetverslavingsstoornis zijn fysieke beperkingen, sociale en functionele beperkingen, emotionele beperkingen, impulsief internetgebruik en afhankelijkheid van internet.

Wat veroorzaakt het?

Zoals de meeste stoornissen, is het niet waarschijnlijk dat een exacte oorzaak van internetverslavingsstoornis wordt vastgesteld. Deze aandoening is kenmerkend voor het hebben van meerdere bijdragende factoren. Er zijn aanwijzingen dat als u lijdt aan een internetverslavingsstoornis, uw hersensamenstelling vergelijkbaar is met die van een chemische afhankelijkheid, zoals drugs of alcohol. Interessant is dat sommige onderzoeken internetverslavingsstoornis koppelen aan het fysiek veranderen van de hersenstructuur - met name de hoeveelheid grijze en witte stof in regio's van het prefrontale brein. Dit deel van de hersenen wordt geassocieerd met het onthouden van details, aandacht, planning en het prioriteren van taken. Er wordt gesuggereerd dat een van de oorzaken van internetverslavingsstoornis is dat structurele veranderingen in het prefrontale gebied van de hersenen schadelijk zijn voor uw vermogen om prioriteiten te stellen in uw leven, waardoor u geen prioriteit kunt geven aan uw leven, dat wil zeggen dat internet voorrang heeft op noodzakelijk leven taken.

Internetverslavingsstoornis lijkt, naast andere afhankelijkheidsstoornissen, het pleziercentrum van de hersenen te beïnvloeden. Het verslavende gedrag veroorzaakt een afgifte van dopamine om de plezierige ervaring te bevorderen die de afgifte van deze chemische stof activeert. Na verloop van tijd is er steeds meer van de activiteit nodig om dezelfde plezierige reactie op te wekken, waardoor een afhankelijkheid ontstaat. Dat wil zeggen, als u online gamen of online winkelen een plezierige bezigheid vindt en u lijdt aan een internetverslaving, dan zult u vóór uw afhankelijkheid steeds meer van het gedrag moeten vertonen om hetzelfde plezierige gevoel op te wekken.

De variabele versterkingseffecten van internetverslaving zijn een andere oorzaak van dit gedrag. Volgens de Variable Ratio Reinforcement Schedule (VRRS)-theorie is de reden waarom u zo verslaafd bent aan internetactiviteiten (bijv. gamen, gokken, winkelen, pornografie , enz.), is omdat het meerdere beloningslagen biedt. Dat wil zeggen, uw constante surfen op internet leidt tot meerdere beloningen die onvoorspelbaar zijn. Misschien biedt je verslaving aan Facebook een meervoudige en onvoorspelbare laag van beloningen in die zin dat elke keer dat je je aanmeldt om je updates te lezen, je herhaaldelijk en onverwacht goed nieuws krijgt. Misschien heb je ontdekt dat een van je goede vrienden net verloofd is. De volgende keer dat je je aanmeldt, hoor je dat een andere vriend net een baby heeft gekregen! Of misschien heeft de man waarin je echt geïnteresseerd bent zojuist een update gepost dat hij en zijn oude vriendin net uit elkaar zijn gegaan. Elke aanmelding geeft u onvoorspelbare resultaten die u vermaken en terugkomen voor meer. Bepaalde games, zoals MMROPG's (massively multiplayer online roleplaying games), waaronder World of Warcraft en Everquest, kunnen leiden tot internetverslaving, omdat ze in feite nooit eindigen.

Biologische aanleg voor internetverslavingsstoornis kan ook een factor zijn die bijdraagt aan de stoornis. Als u aan deze aandoening lijdt, kunnen uw niveaus van dopamine en serotonine ontoereikend zijn in vergelijking met de algemene bevolking. Door dit chemische tekort moet u mogelijk meer gedrag vertonen om dezelfde plezierige reactie te krijgen in vergelijking met personen die niet lijden aan verslavend internetgedrag. Om dit plezier te bereiken, kunnen individuen meer gedrag vertonen bij het grote publiek, waardoor hun kansen op verslaving toenemen.

Predisposities voor internetverslaving zijn ook gerelateerd aan angst en depressie. Vaak, als u al aan angst of depressie lijdt, kunt u zich tot internet wenden om uw lijden aan deze aandoeningen te verlichten. Evenzo lopen verlegen personen en mensen met sociale onhandigheid ook een hoger risico om aan internetverslaving te lijden. Als u last heeft van ongerustheid en depressie , zou u zich tot internet kunnen wenden om een leegte te vullen. Als u verlegen of sociaal onhandig bent, kunt u zich tot internet wenden omdat het geen interpersoonlijke interactie vereist en het emotioneel lonend is.

Wat zijn de symptomen?

Tekenen en symptomen van internetverslavingsstoornis kunnen zich voordoen in zowel fysieke als emotionele manifestaties. Enkele van de emotionele symptomen van een internetverslavingsstoornis kunnen zijn:

Depressie
Oneerlijkheid
Schuldgevoelens
Ongerustheid
Gevoelens van euforie bij het gebruik van de computer
Onvermogen om prioriteiten te stellen of schema's te houden
Isolatie
Geen besef van tijd
defensief
Vermijden van werk
Agitatie
Stemmingswisselingen
Angst
Eenzaamheid
Verveling met routinetaken
Uitstel

Fysieke symptomen van een internetverslavingsstoornis kunnen zijn:

Rugpijn
Carpaal tunnel syndroom
Hoofdpijn
Slapeloosheid
Slechte voeding (niet eten of overmatig eten om te voorkomen dat u niet achter de computer zit)
Slechte persoonlijke hygiëne (bijv. niet baden om online te blijven)
Nek pijn
Droge ogen en andere zichtproblemen
Gewichtstoename of -verlies

Wat zijn de gevolgen van een internetverslavingsstoornis? Als u aan deze aandoening lijdt, kan dit gevolgen hebben voor uw persoonlijke relaties, uw werk, uw financiën of uw schoolleven. Individuen die aan deze aandoening lijden, kunnen zichzelf isoleren van anderen, lange tijd in sociaal isolement doorbrengen en een negatieve invloed hebben op hun persoonlijke relaties. Problemen met wantrouwen en oneerlijkheid kunnen ook optreden als internetverslaafden proberen de hoeveelheid tijd die ze online doorbrengen te verbergen of te ontkennen. Bovendien kunnen deze personen online alternatieve persona's creëren in een poging hun online gedrag te maskeren. Ernstige financiële problemen kunnen ook het gevolg zijn van werkontwijking, faillissement als gevolg van online winkelen, online gamen of online gokken. Internetverslaafden kunnen ook moeite hebben met het ontwikkelen van nieuwe relaties en zich sociaal terugtrekken, omdat ze zich meer op hun gemak voelen in een online omgeving dan in een fysieke.

Hoe wordt het gediagnosticeerd?

Hoewel het terrein wint op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg - en onlangs is toegevoegd aan de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen als een stoornis die meer onderzoek behoeft, is er geen gestandaardiseerde diagnose van internetverslavingsstoornis ontdekt. Dit is ook een belangrijke factor die bijdraagt aan de algemene variabiliteit van de aandoening als geheel en een brede waaier van prevalentie in de populatie van 0,3% tot maar liefst 38%.

Een van de meer geaccepteerde diagnostische beoordelingen van internetverslavingsstoornis is voorgesteld door: Artikel uit 2005 van KW Beard in cyberpsychologie en gedrag. Beard stelt vijf diagnostische criteria voor bij de identificatie van internetverslavingsstoornis in de algemene bevolking:

Is gepreoccupeerd met internet (denkt constant na over gebruik in het verleden of toekomstig gebruik)
Heeft meer tijd nodig om internet te gebruiken om bevrediging te krijgen
Heeft onsuccesvolle pogingen ondernomen om het gebruik van internet te controleren, te verminderen of te stoppen
Is rusteloos, humeurig, depressief of prikkelbaar wanneer hij probeert het internetgebruik onder controle te krijgen
Is langer online gebleven dan oorspronkelijk de bedoeling was

Bovendien suggereert Beard (2005) dat ten minste een van de volgende ook aanwezig moet zijn bij een diagnose van internetverslavingsstoornis:

Heeft een belangrijke relatie, baan, opleiding of carrièremogelijkheid in gevaar gebracht of dreigt te verliezen vanwege internet
Heeft gelogen tegen familieleden, therapeuten of anderen om hun betrokkenheid bij internet te verbergen
Gebruikt internet als een manier om aan problemen te ontsnappen of om een dysfore stemming te verlichten (bijv. schuldgevoel, angst, depressie, hulpeloosheid)

Als je hulp hebt gezocht bij een internetverslavingsstoornis, heb je waarschijnlijk een mentale test of vragenlijst gekregen om je afhankelijkheid van internet te beoordelen. De meest gebruikte beoordelingsinstrumenten die worden gebruikt om een diagnose van internetverslavingsstoornis te stellen, zijn onder meer:

Young's internetverslavingstest
de Problematic Internet Use Questionnaire (PIUQ)
de dwangmatige internetgebruikschaal (CIUS)

Wat zijn de behandelingsopties?

De eerste stap in de behandeling is de erkenning dat er een probleem bestaat. Als u niet denkt dat u een probleem heeft, zult u waarschijnlijk geen behandeling zoeken. Een van de overkoepelende problemen met internet is dat er vaak geen aansprakelijkheid en geen grenzen zijn. Je bent verborgen achter een scherm - en sommige dingen die je online zegt of doet, zijn dingen die je persoonlijk nooit zou doen.

Er is discussie in de literatuur of behandeling überhaupt nodig is. Sommigen geloven dat internetverslavingsstoornis een modeziekte is en suggereren dat het meestal vanzelf oplost. Studies hebben aangetoond dat zelfcorrigerend gedrag kan worden bereikt en succesvol kan zijn. Corrigerend gedrag omvat software die het internetgebruik regelt en soorten sites die bezocht kunnen worden - met de meerderheid van de professionals die het erover eens zijn dat totale onthouding van de computer geen effectieve methode van correctie is.

Sommige professionals beweren dat medicijnen effectief zijn bij de behandeling van internetverslavingsstoornis - want als u aan deze aandoening lijdt, is het waarschijnlijk dat u ook lijdt aan een onderliggende aandoening van angst en depressie. Over het algemeen wordt gedacht dat als u de angst of depressie behandelt, de internetverslaving geleidelijk kan verdwijnen met deze behandelmethode. Studies hebben aangetoond dat anti angst en antidepressiva hebben een diepgaande invloed gehad op de hoeveelheid tijd die op internet wordt doorgebracht - in sommige gevallen dalende tarieven van 35+ uur per week tot 16 uur per week. Lichamelijke activiteit is ook indicatief voor effectief bij het verhogen van de serotoninespiegels en het verminderen van de afhankelijkheid van internet.

Enkele van de meest voorkomende psychologische behandelingen van internetverslavingsstoornis zijn:

moet je iemand vergeven voor vals spelen?

Individuele, groeps- of gezinstherapie
Gedragswijziging
Dialectische Gedragstherapie (DGT)
Cognitieve gedragstherapie (CGT)
Paardentherapie
Kunst therapie
Recreatietherapie
Realiteitstherapie

Vanwege de prevalentie van de aandoening in de algemene bevolking, zijn behandelcentra en programma's begonnen op te duiken in de VS en over de hele wereld. In sommige gevallen werd elektroshocktherapie gebruikt om mensen van het internet af te halen – deze methode is sindsdien verboden. De ReSTART residentiële behandelingsfaciliteit werd in 2009 gestart in Seattle, WA voor pathologisch computergebruik. In 2013 werd een via USB aangesloten toetsenbord gemaakt om gebruikers die bepaalde websites bezochten een schok met zeer lage spanning te geven. Op andere plaatsen in het land en internationaal zijn de-verslavingscentra opgericht om mensen te helpen die lijden aan een internetverslavingsstoornis.

In veel gevallen zijn multimodale behandelingen gebruikt om internetverslavingsstoornis te behandelen. Bij deze behandelmethode, als u aan deze aandoening lijdt, kunt u zowel medicijnen als psychotherapie voorgeschreven krijgen om uw internetverslaving te behandelen.

Voortgezet of twijfelachtig bestaan?

Hoewel oorspronkelijk gediagnosticeerd als een hoax-stoornis, heeft het toegenomen digitale tijdperk ons naar het internettijdperk gedreven en is internetverslaving echt iets geworden. Veel onderzoekers zijn er echter niet zeker van of internetverslavingsstoornis een stoornis in zijn eigen bestaan is of eerder een symptoom van andere onderliggende aandoeningen.

Een nog problematischer interactie creëren is het feit dat alles tegenwoordig online is. Het is moeilijk om een onderscheid te maken tussen online en offline werelden. Alles is op internet gebaseerd. Van eten bestellen, interactie met vrienden, spelletjes spelen en zelfs tv kijken. Het toevoegen van een extra laag van verwarring en onderscheid is dat andere digitale technologie ook de wereld overneemt - de toegang tot computers nog gemakkelijker maken. Nu hoeven we niet fysiek achter de computer te zitten - we kunnen alles vanaf elke locatie doen met alleen onze telefoons, tablets of andere elektronische apparaten.

Toch vragen andere onderzoekers zich af of overmatig internetgebruik een verslaving is of een obsessief-compulsieve of impulsbeheersingsstoornis. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders erkent inderdaad dat er veel meer onderzoek nodig is om deze stoornis te bestuderen.

Laatst bijgewerkt: 6 mei 2021