Wat ik wou dat mensen wisten over de bipolaire I-stoornis

Mijn leven met bipolaire stoornis Ik begon op een koude novembernacht. Het was een paar dagen voor Thanksgiving in 2007. Ik had geprobeerd mezelf van het leven te beroven door een overdosis van mijn slaapmedicatie te nemen, en ik had veel pijn. Anderhalf jaar voor deze gebeurtenis leefde ik met een van de ergste depressiecycli van mijn leven. Het duurde bijna drie jaar na mijn zelfmoordpoging voordat mijn depressiecyclus eindelijk ten einde liep. Toen ik in 2007 de diagnose bipolaire I kreeg, wilde ik niet geloven dat er iets mis met me was. Het kostte me drie jaar om te verdwalen in de donkerste delen van mijn depressie en drie zelfmoordpogingen voordat ik positieve veranderingen in mijn leven begon aan te brengen.

Het is niet gemakkelijk om met bipolaire I te leven, maar hier zijn enkele dingen die ik tijdens mijn worsteling heb geleerd. Als u ook bipolaire I heeft, kunt u overwegen deze punten met uw eigen vrienden en familie te delen om hen te helpen begrijpen waar u mee te maken heeft.

Dingen die ik wou dat mensen wisten over de bipolaire I-stoornis

Mijn bipolaire depressiecycli zijn de slechtste delen van mij

Depressiecycli bevatten altijd de slechtste delen van mijn persoonlijkheid. Ik ben de slechtste versie van mezelf. Depressiecycli kunnen jaren duren - mijn langste van 2006 tot 2010. In die periode heb ik drie verschillende keren geprobeerd mijn leven te beëindigen - 2007, 2008 en 2010. Na therapie en een agressievere kijk op mijn depressie en angst, heb ik begon te leren mijn depressiecycli te beperken tot maanden, daarna weken en nu slechts dagen. De laatste keer dat ik aan deze cyclus begon, was de kerstweek van 2017 en het duurde slechts vier dagen. Ik heb er sindsdien geen meer gehad. Bipolaire depressiecycli zijn misschien het slechtste deel van mij, maar met de tijd heb ik geleerd hoe ik ze onder controle kan houden en hoe ik mezelf kan helpen met de hulp van een professional in de geestelijke gezondheidszorg

Bipolaire depressie is een oorlog van de geest

Veel mensen gaan door een depressie en iedereen ervaart soms diepe droefheid, maar bipolaire depressie is een oorlog van de geest waar mensen met een bipolaire I-stoornis in de loop van hun leven tegen zullen strijden. Je vecht in de loop van weken, maanden en zelfs jaren tegen depressies, maar de oorlog zal altijd in je leven zijn. Er zullen altijd gevechten in mijn hoofd zijn. Het is hoe je die gevechten beperkt die echt een verschil maken.

Bipolaire I dwingt je tot het uiterste te leven

Met bipolaire depressie en manie leef je met extreme stemmingswisselingen. Dit is het grote verschil tussen bipolaire I en bipolaire II. Ik leerde mijn cycli te verkorten door te leren mijn triggers te herkennen en erop te reageren. Soms word ik bijvoorbeeld wakker en wil ik meerdere dagen achter elkaar niet uit bed komen. Zo is het ook met manie. Mijn manie werd vaak bepaald door creditcardschulden en roekeloos gedrag. Mijn gedachten toen ik manisch was, renden vaak een miljoen mijl per minuut in mijn hoofd, en ik kon dagen zonder slaap. De crash was altijd het moeilijkst voor mij.

Hoe minder controle je hebt, hoe meer je zult fietsen tussen depressie en manie

Depressie en manie kunnen in een oogwenk gebeuren met bipolaire I. Ik heb momenten van rust in mijn leven gehad, soms wekenlang, voordat er iets in mijn leven verandert dat leidt tot snel fietsen. Ik kan het ene moment op de top van de wereld zijn en het andere moment niet uit bed komen. Mijn manische kant houdt nooit van slapen, dus als de manie zijn beloop heeft, keert het altijd terug naar depressie - mijn standaardinstelling.

Bipolaire I-stoornis gaat vaak gepaard met andere ziekten

Ik heb nooit met angst geworsteld tot mijn diagnose bipolaire I. Sindsdien heb ik te maken gehad met een diagnose van gegeneraliseerde angststoornis en sociale angst, ook wel bekend als sociale fobie. Andere problemen die ik heb ondervonden als gevolg van mijn medicatie, zijn onder meer grote gewichtstoename en gewichtsverlies in verschillende stadia van mijn leven. Slapeloosheid is een belangrijke factor die gepaard gaat met mijn dagelijkse worsteling met bipolaire I. Ik heb ook prediabetes ontwikkeld.

Seizoensgebonden affectieve stoornis (SAD) komt vaak samen met een bipolaire stoornis voor.

Mijn officiële diagnose is bipolaire I met een seizoenscomponent. Wat dat betekent is dat mijn depressie epische niveaus bereikt gedurende de maanden november tot maart. Als gevolg hiervan kan ik in een heel slechte depressiecyclus zitten en het wordt ergerelk jaartegelijkertijd. Ik voel de veranderingen eind oktober als het seizoen kouder wordt. Naarmate de temperatuur daalt, neemt mijn depressie toe en wordt het een prominenter aspect van mijn dagelijks leven. Daarentegen is mijn depressie tijdens de zomermaanden beheersbaar, of zelfs niet aanwezig.

Het hebben van een bipolaire I verhoogt het risico op zelfmoordpogingen en het toebrengen van zelfbeschadiging

Het is heel gemakkelijk om je tot zelfbeschadiging te wenden als je leeft met een bipolaire I-stoornis. Ik wendde me tot zelfbeschadiging als tiener en begin twintig om mijn zelfmoordgedachten op afstand te houden. Het was gemakkelijker om met fysieke pijn om te gaan dan met mijn emotionele pijn. Toen het nog niet genoeg was, wendde ik me tot zelfmoord. Ik pleit nu tegen zelfmoord als laatste optie en wil dat anderen die met bipolaire I leven weten dat zelfmoord nooit het antwoord is. Met de hulp van een professional in de geestelijke gezondheidszorg kunt u stappen ondernemen om uw eigen depressiecycli te beperken en gezonde manieren te vinden om met uw symptomen om te gaan.

U moet vragen stellen en uw huiswerk doen als uw arts u medicijnen voorschrijft

Uw medisch team zal kijken wat werkt voor uw bipolaire I-diagnose, maar weet dat de bijwerkingen ernstig kunnen zijn. Wees tegelijkertijd niet bang om echte vragen te stellen. Aan het begin van mijn diagnose nam ik gewoon wat mijn psychiater voorschreef zonder de langetermijneffecten te kennen. In de loop van tien jaar heb ik enorm geworsteld met mijn twee belangrijke medicijnen: Seroquel en Ativan. Ze hebben allebei ernstige langetermijnproblemen, omdat ze verondersteld worden te worden gebruikt als kortetermijnoplossingen.

waarom wil ik dood?

Bipolair Ik hoef je niet te definiëren

Het is waar, bipolaire I-stoornis is voor het leven, maar dat betekent niet dat het je elk moment van ontwaken zou moeten bepalen. Ik zal altijd de extreme depressiecycli en de extreme manie-episodes hebben, maar leren omgaan met en continu werken aan je mentale gezondheid kan je kijk op het leven volledig veranderen. Het is geen schande om een geestesziekte te hebben, en hoe eerder je die waarheid beseft, hoe eerder je vooruit kunt.

Toen ik de diagnose bipolaire I-stoornis kreeg, dacht ik dat mijn leven was geëindigd. Gedurende de drie jaar die volgden, werd mijn geest ontsierd door extreme niveaus van depressie. Ik kon er amper mee leven. Het kostte mijn laatste zelfmoordpoging voordat ik wakker werd en eindelijk hulp accepteerde. De fout die ik maakte, was niet te geloven dat er iets ernstig mis met me was. Zelfs in de jaren nadat ik hulp had aangenomen, worstelde ik nog steeds. In 2014 begon ik eindelijk mijn leven weer op de rails te krijgen en ik ben bijna klaar met het afronden van mijn bachelor. Ik heb mijn worstelingen doorstaan door mijn blog, mijn memoires en een paar scenario's te schrijven.

Het enige dat ik wil dat mensen uit mijn ervaring halen, is om te voorkomen dat ik de fouten maak die ik heb gemaakt door zelfmoord te plegen en te weigeren te erkennen dat ik hulp nodig had.

tekenen van autisme in 1 jaar oude quiz

Hulp krijgen. Geloof in die hulp. Houd je niet in, want weerstand tegen het proces zal het herstel alleen maar moeilijker maken. Herstel is mogelijk, alleen niet volledig herstel. Als je bipolaire I hebt, zul je het voor het leven hebben, maar je kunt leren om met de extremen om te gaan door alle middelen te gebruiken die je in handen krijgt. Stop nooit met vechten. Het is altijd de moeite waard.

Laatst bijgewerkt: 4 juni 2019