Conversiestoornis: definitie, symptomen en behandeling

Spring naar: Symptomen Behandeling Hoe een geliefde te helpen

Conversiestoornis, ook bekend als functionele neurologische symptoomstoornis, treedt op wanneer een persoon neurologische symptomen (symptomen van het zenuwstelsel) ervaart die niet aan een medische aandoening kunnen worden toegeschreven. De symptomen zijn echt en niet denkbeeldig, en ze kunnen motorische functies en uw zintuigen beïnvloeden.

Onderzoekers moeten de oorzaak van een conversiestoornis of functionele neurologische aandoeningen nog ontdekken. Het is mogelijk dat de symptomen worden veroorzaakt door fysiek of psychisch traumatische gebeurtenissen of door stress, maar niet noodzakelijk. Een persoon kan een verhoogd risico lopen om de aandoening te ontwikkelen als hij een neurologische aandoening, een bewegingsstoornis of een psychische aandoening heeft. Ze lopen ook een verhoogd risico als een familielid een functionele neurologische aandoening heeft of als ze fysiek of seksueel misbruik hebben meegemaakt als kind of enig ander trauma in het leven. Vrouwen hebben ook twee tot drie keer meer kans om de diagnose conversiestoornis te krijgen dan mannen.

hoe weet u of u een borderline-persoonlijkheidsstoornis heeft?

Wat zijn de symptomen?

Symptomen van een conversiestoornis kunnen zijn:

Moeite met lopen
Verlies van evenwicht
Lichaamstrillingen
Zwakte of verlamming
gehoorproblemen
Problemen met het gezichtsvermogen of blindheid
Verlies van gevoel
Moeite met slikken
Toevallen of bevende afleveringen
Niet reageren

Om de diagnose conversiestoornis te krijgen, moet een persoon een veranderde motorische functie of een verandering in hun zintuigen ervaren. De symptomen kunnen niet worden toegeschreven aan een medische aandoening of andere psychische aandoening, en de symptomen moeten lijden of beperkingen veroorzaken in iemands werk, relaties of andere levensgebieden. Dankzij EEG-technologie en andere neuropsychologische hulpmiddelen is conversiestoornis de afgelopen tien jaar gemakkelijker te diagnosticeren geworden.

Volgens de DSM-5 kan conversiestoornis worden gediagnosticeerd met symptoomspecificaties, waaronder de volgende: zwakte of verlamming, abnormale beweging, sliksymptomen, spraaksymptomen, aanvallen of toevallen, anesthesie of sensorisch verlies, of speciale sensorische symptomen. Conversiestoornis kan ook als persistent of in de vorm van een acute episode optreden. Conversiestoornis wordt meestal gediagnosticeerd door een neuroloog of een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Zij kunnen zowel lichamelijk als psychiatrisch onderzoek doen om vast te stellen of u aan de diagnostische criteria voldoet.

Het is gebruikelijk dat een persoon met een conversiestoornis ook een gelijktijdig voorkomende psychische aandoening heeft. Dit kan een stemmingsstoornis, paniekstoornis, gegeneraliseerde angststoornis, posttraumatische stressstoornis, dissociatieve stoornissen, obsessief-compulsieve stoornis, somatische stoornissen en persoonlijkheidsstoornissen zijn. Depressie is de meest voorkomende gelijktijdig voorkomende diagnose voor mensen met een conversiestoornis die niet-epileptische aanvallen ervaren.

Hoe wordt een conversiestoornis behandeld?

Effectieve behandeling voor conversiestoornis behandelt zowel de aandoening als eventuele gelijktijdig voorkomende aandoeningen die de persoon ervaart. De behandeling zal ook worden afgestemd op de specifieke symptomen die door het individu worden ervaren. Logopedie kan bijvoorbeeld het individu ten goede komen als hun symptomen problemen met spreken of slikken omvatten. Fysieke of ergotherapie kan nodig zijn als een persoon problemen heeft met mobiliteit, verlamming of zwakte. Gedragstherapie die zich richt op stressvermindering en ontspanningstechnieken kan ook helpen de symptomen te verminderen.

Ook personen met een conversiestoornis kunnen baat hebben bij psychotherapie. Het type psychotherapie dat wordt aanbevolen, kan verschillen, afhankelijk van eventuele andere gelijktijdig voorkomende diagnoses. Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan mensen helpen negatieve of irrationele denkpatronen te identificeren en effectiever op uitdagingen te reageren. CGT kan mensen ook helpen om beter om te gaan met stressoren in het leven. Als een persoon een voorgeschiedenis van trauma heeft, kunnen ze ook baat hebben bij andere soorten therapie. Gezinstherapie kan ook nuttig zijn bij het aanpakken van gezinsdynamieken die stress veroorzaken en symptomen van een conversiestoornis aanwakkeren.

Hypnose en zelfhypnose zijn ook gunstig gebleken voor het verminderen van symptomen bij conversiestoornissen. Dit type behandeling kan inhouden dat u zich concentreert op een aangenaam beeld om gedachten af te leiden of weg te leiden van de symptomen, waardoor ze kunnen worden vertraagd of gestopt. Het is echter belangrijk dat deze technieken worden toegediend door een professional die specifiek mensen met een conversiestoornis helpt. De effectiviteit van zelfhypnose is meestal afhankelijk van het regelmatig voortzetten van de oefening.

Farmacotherapie voor conversiestoornis omvat meestal medicatie die de symptomen van gelijktijdig voorkomende aandoeningen behandelt. Onderzoek heeft aangetoond dat medicijnen, waaronder selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), bètablokkers, analgetica en benzodiazepinen nuttig kunnen zijn. Anti-epileptica worden meestal niet gebruikt, tenzij ze ook helpen bij het behandelen van de gelijktijdig voorkomende diagnose. Er is minder onderzoek gedaan naar alternatieve behandelingen, dus praat met uw arts over de mogelijke risico's en voordelen.

Het is absoluut noodzakelijk dat er communicatie is tussen behandelaars bij de behandeling van een conversiestoornis. Neurologen, psychiaters en andere professionals moeten regelmatig communiceren om ervoor te zorgen dat ze op één lijn zitten over de oorzaak en behandeling van verschillende symptomen.

Hoe een geliefde met een conversiestoornis te helpen?

Als u een geliefde heeft die symptomen van een conversiestoornis ervaart, is het belangrijk om ze te geloven en hen niet te beschuldigen van het faken van hun symptomen. Deze symptomen zijn zeer reëel, zelfs als hun oorsprong niet volledig wordt begrepen. Houd er rekening mee dat uw geliefde in eerste instantie frustratie en emotionele stress kan ervaren wanneer ze door een neuroloog of andere professional te horen krijgen dat hun symptomen niet verband houden met een specifieke neurologische aandoening of andere medische aandoening. Stel hen gerust dat u begrijpt dat hun symptomen echt zijn en dat u zich inzet om hen te helpen de juiste professionals te vinden die hun aandoening kunnen evalueren en behandelen.

Als u denkt dat u een conversiestoornis heeft, neem dan contact op met uw huisarts. Maak een lijst van uw symptomen, eventuele persoonlijke geschiedenis die relevant kan zijn en vragen die u heeft voor uw arts. Vraag hen of ze denken dat een verwijzing naar een neuroloog de juiste volgende stap is en of ze andere specialisten aanbevelen voor een diagnose. Het is uw recht om geïnformeerd te worden over de laatste onderzoeks- en behandelingsinformatie voor uw aandoening, dus aarzel niet om uw neurologen of andere specialisten te raadplegen voor educatieve informatie die u kan helpen weloverwogen beslissingen te nemen over uw zorg. U kunt hen ook vragen of zij u kunnen doorverwijzen naar psychiaters en professionals in de geestelijke gezondheidszorg die gespecialiseerd zijn in de behandeling van conversiestoornissen en/of een van uw gelijktijdig voorkomende diagnoses.

Omdat conversiestoornis een minder bekende aandoening is, is het belangrijk om geduldig te zijn bij het werken met beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Het kan een paar afspraken en gesprekken vergen om het juiste team van mensen te vinden die zich inzetten om u te helpen de symptomen te beheersen. Aarzel niet om vandaag aan de slag te gaan met het opbouwen van de ondersteuning die u nodig heeft voor de behandeling van conversiestoornissen en het leven van uw beste leven.

Artikelbronnen

Laatst bijgewerkt: 14 mrt. 2019