De therapie heeft me geholpen: leer mijn gevoelens te delen

Dit bericht maakt deel uit van ons #TherapyHelpedMe serie voor Mental Health Awareness Month. Talkspace deelt verhalen over hoe therapie mensen van alle achtergronden helpt om door de dagelijkse uitdagingen van het moderne leven heen te werken.

Tienerjaren kunnen enkele van de moeilijkste en meest stressvolle tijden van ons leven zijn. Met examendeadlines en sociale druk kunnen velen van ons moeite hebben om ons te concentreren en een leven buiten de schoolzalen te zien. Velen zijn gemaakt voor onderwijs en vliegen met gemak door hun schooljaren, maar voor sommigen van ons kan onze geestelijke gezondheid in gevaar komen.

is cafeïne slecht voor angst?

Ik merkte dat ik vaak in de war was en niet in staat om beslissingen te nemen. Ik maakte me altijd zorgen over afwijzing en problemen veroorzaken. Stress verteerde me. Hoewel ik vrienden, een vriend en een gezin had, kon ik ze nog steeds niet de waarheid vertellen, of in ieder geval niet devolwaarheid. De keuze om met therapie te beginnen was de eerste keer dat ik mezelf in lange tijd op de eerste plaats had gezet. De term 'het voelt alsof er een gewicht is opgetild' resoneert echt met mij.

Therapie starten

Ik was 16 jaar oud toen ik begon therapie . Ik kampte al heel lang met depressies en angstgevoelens en worstelde om mijn emoties op een gezonde manier te laten ontsnappen. Toen ik in drugsverslaving terechtkwam, werkten mijn ouders samen met mijn school om hulp voor me te vinden. Op een dag in de week kreeg ik een gratis pas voor lessen zonder de gevangenis in te gaan en ging ik naar deze bijna geheime kamer om mijn therapeut te ontmoeten.

Ik herinner me hoe fijn het voelde om privacy te vinden weg van de nieuwsgierige oren van degenen die ik kende. Het vermogen om volkomen eerlijk te zijn en te weten dat wat we bespraken deze vier muren niet zou verlaten, stelde me in staat voor het eerst te ademen. Je gevoelens loslaten, al die verborgen gedachten en stenen die je al maanden of zelfs jaren aan het sjouwen bent, voelt beter dan elke andere activiteit die endorfine vrijgeeft.

Het kan lastig zijn om je gevoelens met een vreemde te delen. Er waren zorgen dat wat ik onthulde als onbeleefd, smerig zou uitkomen of er zelfs toe zou leiden dat de therapeut mij als een gevaar voor mezelf zou rapporteren. echter, de therapeut was elke sessie erg goed in het breken van het ijs en toen ik begon te praten, kon ik niet stoppen. Het was als een verstopte buis die werd vrijgegeven en afgevoerd - er moet voor worden gezorgd om te functioneren. Ik kan niet uitleggen hoe goed het voelde om mezelf gewoon te laten razen en mijn 'verbale diarree' niet te stoppen - bijna alsof ik het toilet gebruik na urenlang een plas te hebben vastgehouden, een ontlading waardoor je je gewoon ontspannen en ontgift voelt.

Naarmate de tijd verstreek, voelde ik me meer op mijn gemak bij het praten over wat er in mijn hoofd omging. Ik leerde dat ik geen probleem was, dat mijn gedachten geldig waren en dat ik het volste recht had om me te voelen zoals ik dat deed. Het is zo vreemd om deze woorden te horen, maar als iemand je eraan herinnert dat 'het oké is om niet oké te zijn', dan jaagt het je terug de realiteit in en laat het je anders denken.

Waarom therapie belangrijk is

Ik ben nu weer in therapie nadat ik het jarenlang in de wacht heb gezet, maar ik ben opgewonden. Ik heb tot nu toe maar een paar sessies gehad en ik voel me nu al zoveel verfrist en heb controle over mijn eigen lichaam. Het is gemakkelijker om een gevecht te voeren als je iemand aan je zijde hebt. Praten is de eerste stap en de sleutel om de demonen die in je hoofd leven te verslaan.

Therapie heeft me niet noodzakelijkerwijs geholpen met een bepaald probleem dat ik heb, het heeft me over het algemeen geholpen om met mijn gedachten en gevoelens om te gaan. Ik voel me zoveel menselijker en ik ben echt dankbaar dat ik toegang heb tot therapie. Ik raad het iedereen altijd aan. Soms moeten we gewoon luchten, zodat we meer over onszelf kunnen leren.

Therapie is zo belangrijk geweest voor mijn herstel. Het heeft me een uitlaatklep gegeven voor mijn gevoelens, en de korte lessen ervan helpen me delen van mezelf te ontsluiten die ik heb onderdrukt. Het is vermoeiend en moeilijk, maar ik ken mezelf nu beter dan ooit. Ik begrijp wie ik ben en waarom mijn geest doet wat het doet. , in ieder geval voor mij.

Charlotte Underwood is een 22-jarige uit Norfolk, UK. Ze is een pleitbezorger en schrijfster van de geestelijke gezondheid, met een passie om mensen in nood te helpen en een stigmavrije wereld te creëren.