Kinderen en zelfmoord: zijn er rode vlaggen om op te letten?

Spring naar: Subtiele waarschuwingssignalen bij kinderen

Zelfmoord voelt misschien niet als een gezinsvriendelijk gespreksonderwerp voor een diner, maar misschien zou het dat wel moeten zijn. Volgens de laatste gegevens van het National Institute of Mental Health (NIMH) en de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) was zelfmoord de tweede belangrijkste doodsoorzaak bij personen tussen de 10 en 24 jaar. Zelfmoord treft kinderen en adolescenten, en het vermijden van het onderwerp zal hen niet helpen om te leren hoe ze hulp kunnen krijgen als ze die nodig hebben.

Een van de misvattingen over de discussie over zelfmoord is dat erover praten kinderen en tieners ertoe aanzet erover na te denken. De waarheid is dat ouders nooit zeker kunnen weten of een kind zelfmoordgedachten ervaart als ze te bang zijn om de vraag te stellen.

Suïcidaal gedrag bij kinderen is ingewikkeld. Het kan impulsief zijn en gepaard gaan met gevoelens van verwarring, verdriet of woede. De zogenaamde rode vlaggen waar mensen naar moeten zoeken, kunnen bij jonge kinderen subtiel zijn. Terwijl een jongvolwassene misschien iets zegt als: Je bent beter af als ik er niet meer ben, kan een kind bijvoorbeeld iets zeggen als: Het kan niemand schelen of ik hier ben.

Studies over zelfmoord en zelfmoordgedachten bij kinderen in de basisschoolleeftijd zijn beperkt en hebben meestal een kleine steekproefomvang. Dit maakt het moeilijk om directe verbanden te leggen tussen specifieke triggers en suïcidaal gedrag. Een studie gepubliceerd inKindergeneeskunde, echter, vergeleek kenmerken en uitlokkende factoren voor zelfmoord tussen basisschoolkinderen (5-11 jaar oud) en vroege adolescenten (12-14 jaar oud).

De resultaten gaven aan dat kinderen die door zelfdoding stierven vaker relatieproblemen hadden met familie en vrienden (vergeleken met relatieproblemen met vriendjes of vriendinnen voor adolescenten). Beide groepen hadden waarschijnlijk last van psychische stoornissen. Terwijl adolescenten meer kans hadden om te ervaren depressie of dysthymie, hadden kinderen meer kans om te ervaren aandachtsstoornis , met of zonder hyperactiviteit.

[Klik om ons rapport te lezen: de tragedie van zelfmoord bij kinderen]

hoe weet je of je met een bot praat?

Subtiele waarschuwingssignalen bij kinderen

Hoewel de waarschuwingssignalen bij kinderen subtiel kunnen zijn, speelt het leren van mogelijke rode vlaggen een cruciale rol bij interventie.

Veranderingen in basislijngedrag:
Op je gevoel vertrouwen. Als u gedragsveranderingen opmerkt die geen eenmalig probleem zijn, let dan op. Hoewel suïcidaal gedrag vaak gepaard gaat met symptomen van depressie, kunt u ook de volgende veranderingen bij uw kind opmerken:

Veranderingen in slaapgewoonten (te veel, te weinig, slapeloosheid of nachtelijk wakker worden)
Veranderingen in eetgewoonten (te veel of te weinig eten)
Terugtrekken van familie en vrienden (sociaal isolement)
Psychosomatische symptomen: hoofdpijn, buikpijn, andere pijntjes en kwalen die niet kunnen worden verklaard

Veranderingen op school:
Het is volkomen normaal dat kinderen ups en downs ervaren tijdens het leerproces, maar een patroon van negatieve verandering kan een rode vlag zijn dat een kind hulp nodig heeft. Noteer het volgende:

Daling in academische prestaties
Verminderde interactie met leraren en kinderen op school
Gebrek aan interesse in school
Schoolweigering
Verlies van interesse in normale dagelijkse activiteiten (spelen, sporten, buitenschoolse activiteiten)

Preoccupatie met de dood:
Het is normaal dat kinderen soms aan de dood denken, vooral als ze te maken hebben met verlies of tragische gebeurtenissen in het nieuws horen. Preoccupatie met de dood, het onderzoeken van manieren om te sterven en/of praten over hun eigen dood kunnen rode vlaggen zijn. Let op de volgende waarschuwingssignalen die te maken hebben met gedachten over de dood:

Veelgestelde vragen over of het opzoeken van manieren om te sterven
Verklaringen over doodgaan of wat er zal gebeuren als het kind sterft (bijvoorbeeld: je zult me niet missen als ik sterf, ik wou dat ik dood was, ik zal je niet meer lastig vallen als ik weg ben.)

Neem alle suïcidale uitspraken serieus door een evaluatie voor uw kind te zoeken.

Gevoelens van hopeloosheid:
Kinderen met zelfmoordgedachten kunnen gevoelens van hopeloosheid voor de toekomst uiten. Ze kunnen ook uitspraken doen over hulpeloosheid. Dit soort uitspraken geven aan dat het kind het gevoel heeft dat er niets aan gedaan kan worden om de uitkomst te verbeteren, en niemand die kan helpen.

Willekeurig kind:
Sommige kinderen geven hun favoriete bezittingen weg of vertellen ouders, broers en zussen of vrienden die hun favoriete bezittingen zouden moeten krijgen. Hoewel praten over het verdelen van bezittingen voor ouders misschien fantasiespel lijkt, kan het gedachten aan zelfmoord signaleren in combinatie met andere veranderingen in gedrag.

Schrijven of tekenen over dood of zelfmoord:
Jonge kinderen hebben vaak moeite om intense emoties te verwoorden, maar ze zullen er waarschijnlijk over schrijven of tekenen. Gedichten, verhalen of kunstwerken die zelfmoord of frequente geschriften en tekeningen over de dood weergeven, moeten worden geëvalueerd.

Significante stemmingswisselingen:
Kinderen ervaren stemmingswisselingen naarmate ze groeien en stressoren verwerken, maar significante stemmingswisselingen duiden op een probleem. Jij kent je kind het beste. Als uw kind plotseling verschuift van kalm en relatief gelukkig naar agressief, volledig teruggetrokken of erg angstig, is het belangrijk om hulp te krijgen.

heb ik papa problemen quiz

Naast de waarschuwingssignalen dat een kind zelfmoordgedachten kan krijgen, zijn er ook bepaalde factoren die het risico kunnen verhogen.

Eerdere zelfmoordpoging (ongeacht hoe ernstig)
Een verlies ervaren (dit kan rouw zijn en het verlies van een relatie als gevolg van echtscheiding of onenigheid in de familie)
Chronisch pesten
Familiegeschiedenis van zelfmoord of zelfmoordpogingen
Geweld of getuige zijn van geweld
Toegang tot vuurwapens
Impulsiviteit
Acute afstoting
Gevoelens van hopeloosheid
Een last voelen

Alle tekenen van zelfmoordgedachten of -gedrag moeten serieus worden genomen. Ouders moeten specifieke vragen stellen over zelfmoordgedachten. Denk je erover om jezelf pijn te doen of zelfmoord te plegen? Ouders moeten ook openlijk over depressie praten door vragen te stellen als: Voelt u zich de laatste tijd depressief of erg verdrietig? Deze vragen laten je kind zien dat je het begrijpt en dat je om hem geeft. Empathie overbrengen in een tijd van emotionele crisis is cruciaal.

Ongeacht hoe uw kind deze vragen beantwoordt, het is essentieel om een evaluatie te zoeken door een bevoegde geestelijke gezondheidsdeskundige die gespecialiseerd is in het werken met kinderen. Als u niet zeker weet waar u hulp kunt krijgen, maak dan onmiddellijk een afspraak met de kinderarts van uw kind en geef aan dat u zich zorgen maakt over de geestelijke gezondheid van uw kind en mogelijk suïcidaal gedrag.

Met de juiste ondersteuning kunnen kinderen de gevoelens en triggers verwerken die resulteren in suïcidaal denken en effectieve copingvaardigheden leren om met moeilijke levenssituaties om te gaan.

[ Klik voor meer informatie over depressie bij kinderen ]

Laatst bijgewerkt: 29 sep. 2020