Waarom lopen biseksuele vrouwen een hoger risico op middelenmisbruik?

Het kostte me een decennium nadat ik uit de kast kwam om erachter te komen dat er een reden was dat ik en andere bi-vrouwen zoveel seksuele en partnergeweld . In werkelijkheid, we lopen een groter risico op gendergerelateerd geweld dan zowel heterovrouwen als andere LGBTQ + -mensen. Dat is niet het enige verhoogde risico dat bi-vrouwen lopen in vergelijking met heteromannen en bi-mannen. Waarschijnlijk vanwege bifobie zowel in de reguliere samenleving als in de LGBTQ gemeenschap, hebben biseksuele vrouwen ook meer kans om in armoede te leven. We lopen een groter risico op middelenmisbruik.

Onderzoekers weten al een tijdje dat LGBTQ-ers als geheel meer middelenmisbruik ervaren. Maar tot voor kort heeft een gebrek aan onderzoek naar het volledige spectrum van LGBTQ-identiteiten ons geen gedetailleerde informatie opgeleverd over hoe dit de verschillende leden van de gemeenschap beïnvloedt.

Megan S. Schuler is een van de onderzoekers die daar verandering in probeert te brengen. Schuler, een geassocieerd beleidsonderzoeker bij de RAND Corporation, een non-profit onderzoeksinstituut, zegt dat een combinatie van bifobie, trauma door seksueel geweld en armoede het risico van bi-vrouwen aanzienlijk kan vergroten. Bij het analyseren van enquêtegegevens ontdekten Schuler en haar mede-onderzoeker, Rebecca L. Collins, dat zowel lesbische als biseksuele vrouwen meer middelen gebruiken dan heteroseksuele vrouwen - en dat biseksuele vrouwen het grootste risico lopen.

'Er is een volledig spectrum van middelengebruik: middelengebruik en vervolgens middelengebruiksstoornis', zegt Schuler. Bi-vrouwen zijn meer kans om te ervaren alles van het gebruik van marihuana, dat incidenteel of incidenteel kan zijn (40% van de bi-vrouwen gebruikt marihuana, in tegenstelling tot 26,1% van de lesbische vrouwen en 10,3% van de heteroseksuele vrouwen), tot een alcoholverslaving (12,5% van de biseksuele vrouwen, vergeleken met 7,7%). % lesbische vrouwen en 3,9% heteroseksuele vrouwen) en misbruik van opioïden (inclusief 12,6% van de biseksuele vrouwen, 7,0% van lesbische vrouwen en 3,5% van heteroseksuele vrouwen).

Om te begrijpen waarom biseksuele vrouwen deze unieke risico's ervaren, is het belangrijk om te kijken naar de specifieke soorten discriminatie waarmee we te maken hebben en de verbanden tussen verslaving en trauma. Door de diepere oorzaken te begrijpen van de schade die bi-vrouwen ervaren, kunnen we meer veerkracht opbouwen voor onszelf en onze gemeenschappen.

Er zijn gezondheidsverschillen tussen LGBTQ-identiteiten

Alle vrouwen en LGBTQ + -ers ervaren de negatieve effecten van discriminatie op grond van geslacht. Toch ervaren verschillende leden van de LGBTQ-gemeenschap verschillende soorten geweld en risico's, vanwege zowel onze unieke LGBTQ-identiteiten als onze kruisende ervaringen met racisme, armoede, handicap, immigratie en meer.

Tot voor kort gingen de meeste publieke aandacht en onderzoeksdollars echter naar het bestuderen van de queergemeenschap als geheel, in plaats van aandacht te schenken aan de individuele behoeften van verschillende oriëntaties of identiteiten. 'Velen hebben zojuist personen met een seksuele minderheid als groep vergeleken met heteroseksuele personen als groep', zegt Schuler. Dit resulteerde vaak in volksgezondheidsbenaderingen waarin de strijd en behoeften van bevoorrechte blanke cis-mannen centraal staan.

Daarentegen ervaren veel LGBTQ-mensen geweld door meerdere systemen van onderdrukking. Door intense discriminatie en een gebrek aan middelen, transgenders - vooral transvrouwen van kleur - lopen een bijzonder hoog risico op depressie, angst en zelfbeschadiging. Evenzo lopen LGBTQ-mensen van kleur en arme LGBTQ-mensen, vooral zwarte transvrouwen, een bijzonder hoog risico op zowel interpersoonlijk als politiegeweld . LGBTQ-personen zonder papieren zijn ook met een hoog risico op slachtofferschap .

Om onszelf echt te bevrijden als LGBTQ-ers, moeten we de leiding van gemeenschapsactivisten volgen en aandacht besteden aan hoe onze strijd elkaar kruist. Door te begrijpen hoe we verschillen en hoe we verenigd zijn, kunnen we de meest kwetsbare leden van onze gemeenschappen centreren en verheffen.

wat zijn de positieve en negatieve symptomen van schizofrenie?

Bi-vrouwen zijn bijzonder kwetsbaar

Biseksuele vrouwen dragen een bijzonder zware traumalast, een belangrijke factor bij middelengebruik. Discriminatie verhoogt ons risico op seksueel geweld, armoede en middelengebruik. Elk van deze factoren verergert vervolgens de andere, waardoor voor veel bi-vrouwen een vicieuze cirkel van kwetsbaarheid ontstaat.

Terwijl vijfendertig procent van de heteroseksuele vrouwen en 44% van de lesbische vrouwen seksueel of intiem partnergeweld ervaart - al verontrustend hoge percentages - is 61% van de bi-vrouwen het slachtoffer. Enkele studies plaats dit nummer op 75% . Bovendien 37,3% van de biseksuele mannen ervaren partnergeweld , een veel hoger percentage dan heteroseksuele mannen (29%) en homomannen (26%).

Aanverwant, 30% van de bi-vrouwen (zowel cis als trans), en van transgenders van alle seksuele geaardheden leven in armoede . Dit is aanzienlijk meer dan de armoedecijfers voor cis-homomannen (12%) en cis-lesbische vrouwen (18%), die identiek zijn aan de armoedecijfers van hun heteroseksuele tegenhangers.

Als het gaat om middelenmisbruik, leiden trauma en armoede samen met discriminatie tot een algemeen hoger risico op middelengebruik voor queervrouwen, waarbij bi-vrouwen het grootste risico lopen. Vanwege overlappende vormen van discriminatie hebben queer vrouwen van kleur volgens Schuler bijzonder hoge percentages middelengebruik. Er zit helaas nog steeds een gapend gat in het onderzoek naar het risico van drugsmisbruik bij bi-transvrouwen, maar we hebben wel aanwijzingen dat de bijzonder hoge percentages van seksueel geweld en partnergeweld door transvrouwen leiden tot verhoogd risico op geestelijke gezondheid in het algemeen .

Vanwege deze combinatie van discriminatie, seksueel trauma, middelengebruik en armoede, werkt ongeveer 30% van de vrouwen in het rechtssysteem zijn lesbisch of biseksueel , in tegenstelling tot 3,4% van de algemene Amerikaanse bevolking.

waarom haat ik alles?

Discriminatie en trauma schaden het welzijn van bi-vrouwen

Alle soorten trauma's die bi-vrouwen ervaren, zijn gerelateerd. Laten we, om deze cyclus te begrijpen en te doorbreken, eens kijken naar enkele specifieke manieren waarop biseksuele vrouwen discriminatie en geweld ervaren, met name bifobie.

Discriminatie begint vroeg

Studies hebben aangetoond dat peer discriminatie en intimidatie van jonge LGBTQ-mensen dat wel kan ons risico op toekomstig drugsmisbruik vergroten . Pesten wordt vooral in verband gebracht met het toegenomen alcoholgebruik van biseksuele jongeren. 'Ik denk dat trauma en afwijzing vanaf de vroege kinderjaren en adolescentie erg belangrijk zijn', zegt Schuler.

Jonge LGBTQ-vrouwen geven aan meer stigmatisering te voelen dan hun mannelijke tegenhangers. Dit geldt met name voor biseksuele vrouwen, die vaak geen rolmodellen hebben die buiten en bi zijn. Jonge bi-vrouwen worden omringd door stereotypen dat biseksualiteit niet 'echt' is, dat bi-mensen 'eigenlijk' hetero of homo zijn en gewoon in de war, of dat bi-mensen 'een kant moeten kiezen'.

'Het ontwikkelingsproces van seksuele identiteit is mogelijk langer of verwarrend' voor bi-vrouwen, zegt Schuler. 'Biseksualiteit wordt niet gepresenteerd als een geldige optie.'

Bifobie komt ook voor in de LGBTQ-gemeenschap

Bifobie is niet alleen aanwezig in de reguliere samenleving. Het plaagt ook de LGBTQ-gemeenschap. 'Biseksuele individuen rapporteren veel stereotypen van seksuele minderheden en niet-minderheidspartners', zegt Schuler. 'Er is potentieel afwijzing aan beide kanten.'

Dit omvat stereotypen dat biseksuele mensen niet voldoende toegewijd zijn aan LGBTQ-identiteit of de strijd voor gelijkheid, of het verderfelijke idee dat biseksuele mensen 'vatbaar zijn voor bedrog' omdat ze zich aangetrokken voelen tot meer dan één geslacht. Waarschijnlijk vanwege deze druk in de groep, biseksuele vrouwen die aangeven meer uit te zijn over hun seksualiteit ervaren meer alcohol- en drugsgebruik , vooral als ze zich meer gediscrimineerd voelen.

Seksueel trauma kan leiden tot middelengebruik

Trauma, zoals seksueel en intiem partnergeweld, leidt tot een groter risico op middelenmisbruik . Aangezien biseksuele vrouwen zo veel seksueel geweld ervaren, is het logisch dat we helaas middelen gebruiken om met dat trauma om te gaan.

“Veel mensen melden dat ze vervolgens middelen gebruiken om deels het hoofd te bieden aan het voortdurend slachtoffer worden”, zegt Schuler. Dit slachtofferschap komt deels voort uit stereotypen van bi-vrouwen als hyperseksueel. “Onze normen voor vrouwen met betrekking tot seksualiteit zijn duidelijk anders dan die van mannen. Ik denk dat dat de echte vergrotende factor is '', zegt Schuler.

Onderzoekers zoals Nicole Johnson, bij Het Resistance Lab van Lehigh University , ondersteun deze uitleg, dat argumenteren omdat bi-vrouwen stereotiep worden beschouwd als lukraak seksueel, kunnen onze partners onze bi-identiteit gebruiken als een excuus om ons te dwingen of te controleren. Bi-vrouwen kunnen middelen gebruiken om ons te helpen omgaan met het resulterende trauma. “Sommige middelen kunnen worden gebruikt als zelfmedicatie voor psychische problemen”, beaamt Schuler.

Helaas kan middelengebruik ons ​​nog kwetsbaarder maken voor aanranding. Dit betekent echter niet dat ons trauma helemaal onze schuld is. Het betekent dat we meer ondersteuning nodig hebben om te genezen.

We kunnen elkaar veilig houden

Hoewel deze statistieken grimmig klinken, zijn er veel redenen om hoopvol te blijven. Die redenen zitten in ieder van ons. Ze zijn onze eigen veerkracht, ons eigen vermogen tot liefde en genezing, en onze eigen solidariteit en gemeenschapsopbouw.

Om bi-vrouwen echt toegang te geven tot veiligheid en genezing, hebben we zowel maatschappelijke verandering nodig - betere gezondheidszorg, toegang tot veilige huisvesting, bescherming op de werkplek - als gemeenschapsruimten waar we onszelf kunnen opbouwen en vrij zijn van discriminatie en misbruik. Dit is werk dat we alleen en samen kunnen doen, elke dag opnieuw. We kunnen groepen opzoeken , zowel online als IRL, specifiek voor biseksuele mensen en biseksuele vrouwen om samen te komen en onze eigen kracht en genezing op te bouwen. We kunnen ook voor onszelf zorgen door ons te verbinden met LGBTQ en bi-bevestigende middelen voor geestelijke gezondheidszorg , vooral als we een soort seksueel trauma hebben meegemaakt of ons zorgen maken over ons middelengebruik.

de hele dag in bed blijven depressie

Bovenal kunnen we ons herinneren dat wie we ook zijn, wat we ook doen - of we nu drugs gebruiken of niet, bi of queer zijn, overlevenden van seksueel geweld, transgender of arm zijn of sekswerkers - we verdienen allemaal levens en gemeenschappen zonder geweld en vol liefde en materiële steun die we nodig hebben om te gedijen.