Wat is het bedrieger-syndroom?

Spring naar: Wat zijn de tekenen van het bedriegersyndroom? Wat veroorzaakt het bedriegersyndroom? Wie is vatbaar voor het imposter-syndroom? Hoe om te gaan met het bedriegersyndroom?

En je bent niet de enige. Naar schatting 70 procent van de mensen zullen tijdens hun leven ten minste één episode van het imposter-syndroom ervaren. Ondanks zijn alomtegenwoordigheid, is er weinig bekend over het fenomeen. Voor het eerst aan het licht gebracht in 1978, wordt het imposter-syndroom niet erkend als een aandoening in deDiagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen. Dus, wat is het precies?

Ik zou het omschrijven als een reeks ervaringen, zegt Audrey Ervin, psycholoog en academisch directeur van het graduate programma in counselingpsychologie aan de Delaware Valley University. Het wordt gekenmerkt door chronische gevoelens van ontoereikendheid, incompetentie en bedrog, ondanks objectief succes. Het is moeilijk om succes te internaliseren en oprecht te geloven dat je competent en capabel bent.

heb ik adhd of angst?

Hoewel het betreden van een nieuwe rol een episode kan veroorzaken, is aangetoond dat het imposter-syndroom iedereen treft, van de meest succesvolle CEO tot een eerstejaarsstudent. In feite hebben feitelijke bekwaamheden en prestaties geen invloed. Gedreven persoonlijkheden en degenen aan de top van de ladder zijn net zo kwetsbaar voor het imposter-syndroom - zo niet meer.

Zelfs Sheryl Sandberg, COO van Facebook, worstelde met het imposter-syndroom. Elke keer dat ik in de klas werd opgeroepen, wist ik zeker dat ik mezelf in verlegenheid zou brengen. Elke keer dat ik een test deed, was ik er zeker van dat het slecht was gegaan. En elke keer dat ik mezelf niet in verlegenheid bracht - of zelfs uitblonk - geloofde ik dat ik iedereen weer voor de gek had gehouden. Op een dag zou de mal op zijn.

Verschil tussen bedriegersyndroom en zelftwijfel

Er is niets mis met af en toe aan jezelf twijfelen. De sleutel, de meeste experts zijn het erover eens, is frequentie. De meeste mensen voelen zich op een bepaald moment in hun leven een bedrieger, vooral in intimiderende scenario's, of ze nu op een blind date zijn, een nieuwe baan hebben of voor een grote menigte spreken.

De adolescentie is bijvoorbeeld een tijd die wordt gekenmerkt door twijfel aan zichzelf, zegt Ervin. De belangrijke vragen die u uzelf moet stellen zijn: Is uw twijfel aan uzelf geschikt voor de ontwikkeling? Is het een aanhoudende, zeurende, voortdurende ervaring? Of is het een tijdelijke, situationele ervaring?

Wat zijn de tekenen van het bedriegersyndroom?

Dus hoe weet je dat je het imposter-syndroom hebt? Hoewel er geen officiële diagnose is, is hier een checklist met veelvoorkomende indicatoren.

Het bedriegersyndroom wordt vaak geassocieerd met angst voor trekjes, gegeneraliseerde angststoornis (GAD) en sociale angststoornis. Klinisch zie ik niet veel mensen met het imposter-syndroom die:niet doenangst hebben, zegt Ervin.
Pervasieve twijfel aan jezelf kenmerkt je ervaringen uit het verleden, het heden en de toekomst.
Je ervaart een aanhoudende angst dat je ontdekt of ontdekt wordt als oplichter, ondanks objectieve successen.
Als je succes behaalt, schrijf je het toe aan geluk of omschrijf je het als een toevalstreffer. Je zou opluchting of zelfs verdriet kunnen voelen in plaats van geluk en trots.
Je zoekt naar bevestiging in gezagsdragers - zoals een baas of familielid - en geeft hen de macht om te dicteren of je succesvol bent of niet.

Wat veroorzaakt het bedriegersyndroom?

Het oplichtersyndroom is waarschijnlijk het resultaat van meerdere factoren, waaronder persoonlijkheidskenmerken (zoals perfectionisme) en familieachtergrond. Eén theorie is dat het imposter-syndroom geworteld is in gezinnen die prestatie boven alles waarderen. Een ander onderzoeksartikel beweert: dat het begint wanneer gezinnen worden gekenmerkt door weinig steun en veel conflicten. Ervin suggereert ook dat we voor antwoorden naar onze cultuur als geheel kunnen kijken.

Terwijl ik in grote lijnen schilder, hebben de Verenigde Staten de neiging om een meer individualistische, in tegenstelling tot collectivistische, cultuur te hebben. Er is vaak druk om succesvol te zijn en te presteren, in plaats van gewoon te zijn. Ik denk dat dit een snelkookpan voor mensen kan vergemakkelijken. Je kunt mensen zeker niet extraheren uit de cultuur waarin ze leven en de verwachtingen die het schept.

Wie is vatbaar voor het imposter-syndroom?

Zo ongeveer iedereen. We kunnen vrouwen associëren met het imposter-syndroom (veel vooraanstaande vrouwen, waaronder: Tina Fey en Michelle Obama hebben zich uitgesproken over het onderwerp), maar studies suggereren: dat het fenomeen door beide geslachten gelijkelijk wordt ervaren.

Oorspronkelijk was de gedachte dat vrouwen het onevenredig ervaren, zegt Ervin. Maar het beperkte onderzoek dat we hebben, bevestigt dat niet. Mannen ervaren het imposter-syndroom, maar hun uitdrukking ervan kan er anders uitzien. Vanwege gendernormen en angst voor terugslag, zijn mannen mogelijk minder geneigd hun gevoelens naar buiten te brengen.

Hoewel het onderzoek nog steeds erg schaars is, zijn minderheden een groep die bijzonder kwetsbaar lijkt voor het imposter-syndroom. Minderheidsstress [chronisch hoge niveaus van stress waarmee leden van gestigmatiseerde minderheidsgroepen worden geconfronteerd] kan bijdragen aan het imposter-syndroom, zegt Ervin.

In combinatie met een gebrek aan vertegenwoordiging en discriminatie, kunnen de effecten van het imposter-syndroom bijna onoverkomelijk aanvoelen. Hoe worstel je immers met je eigen twijfel aan jezelf als de maatschappij je ook vertelt dat je er niet bij hoort?

Hoe om te gaan met het bedriegersyndroom?

Er is geen eenvoudig behandelplan voor het imposter-syndroom. Het voorbijgaan aan dergelijke voortdurende gevoelens van ontoereikendheid vereist eerder aanhoudende mindfulness- en cognitieve gedragsstrategieën.

De nadruk moet liggen op het aanmoedigen van mensen om te gaan zitten, aan zichzelf te denken en zich bewust te zijn van hun denken, zegt Ervin. Bij deze aanpak kunnen verschillende tactieken worden gebruikt.

Vraag jezelf af.Elke keer dat je een negatieve gedachte hebt over je capaciteiten of je afvraagt of je gekwalificeerd bent voor een baan, pauzeer dan even en vraag jezelf af: is de gedachte eigenlijk (echt) juist? Is deze emotionele ervaring echt of reageer ik op basis van andere externe variabelen? Helpt of hindert deze gedachte mij?
Herkader je denken.Ervin zegt dat het helpt om rekening te houden met antecedenten, overtuigingen en emoties. U kunt deze categorieën gebruiken om uw gedachten in perspectief te plaatsen. U kunt bijvoorbeeld loonsverhoging krijgen, dus u voelt zich verdrietig of schuldig omdat u denkt dat u het niet verdiende. Ga terug en onderzoek waarom je deze overtuiging hebt en onderzoek of het geldig is.
Omarm het succes.Als je het imposter-syndroom hebt, kan het verleidelijk zijn om zelfs de kleinste winst ongeldig te maken. Weersta die drang door elk succes op te sommen en ze emotioneel te laten resoneren. Na verloop van tijd zal deze oefening je een realistisch beeld geven van je prestaties en je eigenwaarde helpen bevestigen.
Praat het uit.Of het nu een mentor, vriend of therapeut is, praat met iemand anders over hoe je je voelt. Een perspectief van buitenaf krijgen kan irrationele overtuigingen aan het wankelen brengen en je in de realiteit verankeren.
Toon zelfcompassie.Op mindfulness gebaseerde cognitieve therapie (MBCT) - die mensen helpt na te denken over hun gevoelens en meer medelevende, constructieve manieren te ontwikkelen om met zichzelf om te gaan - is een populaire benadering geworden om het bedriegersyndroom te overwinnen.

Artikelbronnen

Een klinische kijk op het imposter-syndroom: Internationaal tijdschrift voor gedragswetenschappen(2011). Het bedriegerfenomeen .

Hoe familiewaarden een rol spelen bij het imposter-syndroom:Psychotherapie (1993). Het bedriegerfenomeen: recente onderzoeksresultaten met betrekking tot dynamiek, persoonlijkheid en familiepatronen en hun implicaties voor de behandeling.

Mannen, niet vrouwen, zijn vatbaarder:Persoonlijkheid en individuele verschillen (2018). Zijn alle bedriegers gelijk geschapen? Onderzoek naar genderverschillen in de link tussen bedriegersfenomeen en prestaties .

Bedriegersyndroom en minderheden: Tijdschrift voor counselingpsychologie(2017). Bedrieglijke gevoelens als moderator en bemiddelaar van de relatie tussen waargenomen discriminatie en geestelijke gezondheid onder studenten van raciale/etnische minderheden.

Laatst bijgewerkt: 7 mei 2021