Verkeerde diagnose: aanpak van psychische aandoeningen als u niet weet wat u heeft

Het stellen van een diagnose wordt vaak gezien als de eerste stap naar herstel van een psychische aandoening. Wanneer u voor behandeling naar een deskundige in de geestelijke gezondheidszorg gaat, wordt er vaak van uitgegaan dat elke diagnose die de deskundige stelt, correct is. Er zijn echter gevallen waarin een persoon mogelijk ten onrechte wordt gediagnosticeerd of de deskundige niet in staat is om een ​​specifieke diagnose te stellen. Dit staat bekend als een verkeerde diagnose en komt vaker voor dan u zich wellicht kunt voorstellen.

Onderzoek heeft aangetoond dat veel Amerikanen een verkeerde diagnose hebben gesteld en dat ze voorgeschreven medicatie krijgen voor aandoeningen die ze niet hebben. Enkele van de vaak verkeerd gediagnosticeerde psychische aandoeningen zijn onder meer bipolaire stoornis , depressie , en zelfs obsessief-compulsieve stoornis .

Charita Brown, auteur vanHet vonnis tarten: My Bipolar Life, is een Afro-Amerikaanse vrouw die aan een bipolaire stoornis lijdt, maar oorspronkelijk een verkeerde diagnose van schizofrenie had gesteld. Ze schrijft haar verkeerde diagnose toe aan culturele vooringenomenheid. 'Psychiaters vergisten soms bij het diagnosticeren van Afro-Amerikaanse patiënten met een bipolaire stoornis', zei ze. 'Helaas hebben ze die ziekte niet toegeschreven aan mensen van mijn etniciteit, en onze emoties werden soms verkeerd geïnterpreteerd als psychotisch.'

Hoe krijgen mensen een verkeerde diagnose gesteld?

Afgezien van een verkeerde diagnose die voortkomt uit raciale en culturele factoren , zijn er andere redenen waarom iemand ten onrechte de diagnose van een psychische aandoening kan krijgen. Een van de factoren kan de onzekerheid van de professional zijn over de criteria voor diagnose, zei Ramin J. Mojtabai in zijn studie over de verkeerde diagnose van depressie. Sommige artsen kunnen patiënten diagnosticeren met de meest voor de hand liggende aandoening die in hen opkomt, nadat ze naar hun symptomen hebben geluisterd.

Sharon, een communicatiedeskundige, zei dat ze een verkeerde diagnose had gesteld met borderline persoonlijkheidsstoornis ook al pasten sommige van haar symptomen niet bij de diagnose. 'Ik hield me bezig met zelfbeschadigende activiteiten en distantieerde me van mensen, maar ik was niet extreem impulsief of manisch', zei ze. 'Ik realiseerde me uiteindelijk, dankzij de hulp van toegewijde therapeuten, dat ik leed aan de gevolgen van kindertrauma.'

kan niet slapen vanwege angst

Een verkeerd gediagnosticeerde psychische aandoening is mogelijk niet de schuld van de zorgverlener alleen. Soms, wanneer een persoon niet al zijn symptomen bekendmaakt, kan de arts tot een onjuiste diagnose worden geleid. Veel mensen herkennen bepaalde emoties en gedragingen niet als symptomen van een psychische aandoening en rapporteren ze daarom niet. Andere mensen kunnen ook schaamte, verlegenheid of stigma voelen als gevolg van hun symptomen, en vinden het misschien moeilijk om ze met hun leverancier te delen.

gemakkelijkste manier om xanax voorgeschreven te krijgen

De gevaren van een verkeerd gediagnosticeerde psychische aandoening

Wat de reden ook is voor een verkeerde diagnose, het lijdt geen twijfel dat een onjuiste diagnose een negatief effect heeft op iemands gezondheid en welzijn. Wanneer een persoon ten onrechte de diagnose van een psychische aandoening krijgt, kan dit hem ervan weerhouden de juiste behandeling te krijgen en kan de toestand verslechteren als deze niet wordt gecontroleerd. Het niet krijgen van de juiste diagnose kan ook verstrekkende gevolgen hebben voor het emotionele en psychologische welzijn van een persoon.

Een verkeerde diagnose kan ook leiden tot het voorschrijven van de verkeerde medicatie aan een patiënt. Dit kan buitengewoon gevaarlijk zijn, omdat sommige van deze medicijnen de neiging hebben de symptomen van een ziekte te verergeren als ze verkeerd worden toegediend. Het is bijvoorbeeld geweest getoond dat bepaalde antidepressiva de symptomen die bij mensen met een bipolaire depressie worden aangetroffen, verhogen wanneer ze ten onrechte worden voorgeschreven.

Nadat hij een verkeerde diagnose had gesteld van een aanhoudende depressieve stoornis, kreeg Rick, een voormalig pro-zwemmer, antidepressiva voorgeschreven waardoor hij zich prikkelbaarder en slaperiger voelde dan ooit tevoren. Later kwam hij erachter dat hij rouwde om het feit dat hij als gevolg van een blessure niet meer kon gaan wedstrijdzwemmen. 'Al mijn symptomen waren geldig, maar waren niet cruciaal genoeg voor medicijnen', zei hij. 'Ik accepteerde het gewoon zoals het was, en al snel begon ik me alleen beter te voelen.'

Afgezien van deze effecten, de hoog niveau van verkeerd gediagnosticeerde psychische aandoeningen onder mensen van kleur, met name Afro-Amerikanen, heeft bijgedragen aan het bestaan ​​van het stereotype dat deze groepen mensen zelden worstelen met psychische aandoeningen, wat schadelijk is omdat het leden van deze kwetsbare bevolking ervan weerhoudt om behandeling te zoeken wanneer ze geconfronteerd met een ernstig probleem met de geestelijke gezondheid.

Een verkeerd gediagnosticeerde psychische aandoening aanpakken

Als bij u een psychische aandoening is vastgesteld en u merkt dat de voorgeschreven medicatie of behandelmethode uw symptomen niet verlichtte, moet u eerst een specialist raadplegen voor een second opinion. Een verkeerde diagnose van de geestelijke gezondheid komt voor, dus u moet de behandeling beginnen met een grondige psychologische beoordeling door een bekwame zorgverlener, die hopelijk in staat zal zijn om de aandoening of aandoening beter te identificeren en een effectiever behandelplan aan te bieden.

Het kan ook helpen om uw familie en vrienden deel te laten nemen aan het diagnostische proces. Laat, indien mogelijk, uw naasten met de specialist spreken, zodat zij eventuele opmerkingen over uw emoties en gedragspatroon naar voren kunnen brengen. Dit kan helpen als u enkele symptomen heeft gemist of bent vergeten deze aan uw zorgverlener te melden.

Help uw arts u te helpen

Een juiste diagnose kan alleen worden gesteld als een persoon samenwerkt met zijn provider. Dit betekent dat u open en eerlijk moet zijn over uw symptomen, zodat uw zorgverlener een behandelplan kan voorschrijven dat werkt. Soms schaamt u zich misschien te beschaamd om al uw symptomen te onthullen. Daarom is het belangrijk om de behandeling te zoeken in een omgeving waarin u zich op uw gemak voelt, waarbij vertrouwelijkheid en steun voor patiënten voorop staat, zodat u zich veilig kunt voelen terwijl u pijnlijke of gênante ervaringen en emoties deelt. Door een vertrouwensband op te bouwen met uw arts, psychiater of therapeut, kunt u informatie vrijgeven die u zal helpen op uw reis naar herstel.

hoe een tiener met sociale angst te helpen?

Als u het op enig moment moeilijk vindt om uw symptomen of emoties te onthouden, kan het bijhouden van een dagboek van uw dagelijkse ervaringen u helpen uw geheugen op te frissen wanneer u uw symptomen aan de arts moet vertellen.

Ten slotte is het belangrijk op te merken dat het niet altijd gemakkelijk is om tot de juiste diagnose te komen, maar mensen met een psychische aandoening wordt geadviseerd zorgvuldig en ijverig samen te werken met professionals om tot de juiste diagnose te komen, zodat het oorspronkelijke onderliggende probleem niet verergert.