Is het OCS? OCS versus alledaagse zorgen

Ik zal nooit vergeten hoe mijn leven met OCS begon.

Ik lig op het onderste bed van het bed dat mijn grootvader heeft gemaakt, omringd door knuffels en mijn geliefde blauwe deken. Ik sluit mijn ogen in de donkere kamer en vouw voorzichtig mijn handen in elkaar en plaats ze boven mijn hoofd. Ik begin mijn nachtelijke ritueel.

Het begint met een gebed, waarin ik mijn moeder, vader, broer, grootouders, katten, konijn, heel mijn familie opsomt en hen vraagt om veilig te zijn. Ik herhaal deze lijst keer op keer totdat het 'precies goed' aanvoelt. Dan kan ik naar de volgende sectie gaan, waar ik vergeving voor mijn zonden vraag en om hulp vraag om een beter mens te worden, waarbij ik de zin met een manische gedempte stem in mijn hoofd herhaal totdat het 'goed' is. Dan komt het lastige deel - het gebed van de Heer.

Ik moet het minstens twee keer achter elkaar precies perfect zeggen, maar ik kan het nooit in totaal drie keer zeggen, nooit. Dus als ik de eerste verpest, moet ik het twee keer achter elkaar perfect zeggen, maar dat zijn in totaal drie pogingen, wat niet is toegestaan, dus ik moet het ook een vierde keer zeggen, maar ik heb altijd om twee perfect op een rij te zeggen. Vanavond heb ik de eerste twee pogingen verknoeid. Ik blijf de woorden herhalen en struikel over ‘ons dagelijks brood’ en ‘schulden en debiteuren’.

Als het niet perfect is, word ik gestraft. Mijn ouders zullen sterven. Mijn huisdieren zullen sterven. Mijn grootouders zullen sterven. Sommige avonden beloof ik dat ik 10 hoofdstukken uit de bijbel zal lezen als mijn vader veilig thuiskomt van zijn werk. Ik tel de auto's die rijden door te zoeken naar 'tekens' uit het universum dat alles goed zal komen.

xanax voor angst en depressie

Ik moet elke avond dezelfde vork gebruiken, zelfs vrijwilligerswerk doen om de tafel dagelijks te dekken om er zeker van te zijn dat hij op mijn plek staat. Als ik de vork met het bamboepatroon niet op het handvat heb, gebeurt er iets vreselijks. Elke stap van mijn 10-jarige leven is een afgemeten reeks obsessies en compulsies.

Als ik op 21-jarige leeftijd eindelijk therapie krijg, wordt het heel snel duidelijk dat ik dat heb gedaan obsessief-compulsieve stoornis , maar voor mij lijkt het allemaal normaal. Ik wist niet dat ik een behandelbare psychische stoornis had - zo was ik altijd. Achteraf gezien wou ik dat ik veel eerder had geweten dat mijn disfunctionele angst en het daaruit voortvloeiende gedrag niet waren hoe andere mensen de wereld ervoeren.

Het blijkt echter dat het afvragen of niet kennen van het verschil tussen OCS en meer algemene zorgen een vraag is die veel mensen zichzelf stellen.

Wat is OCS?

Obsessief-compulsieve stoornis wordt geïdentificeerd door twee delen: opdringerige gedachten en beelden, gevolgd door repetitief gedrag om de angst voor ongewenste gedachten te neutraliseren. Deze repetitieve gedragingen, of dwanghandelingen, verlichten slechts tijdelijk de angst, die een persoon vastzet in een constante cyclus van onaangename obsessieve gedachten, gevolgd door dwangmatige acties om te proberen het verhoogde niveau van angst te beheersen.

Een persoon kan bijvoorbeeld vrezen dat besmetting zal leiden tot het oplopen van een dodelijke ziekte. Als gevolg hiervan kunnen ze hun handen herhaaldelijk wassen om het ongemak van de obsessieve gedachten te verlichten, tot het punt waarop hun handen rood en gebarsten werden. Compulsies zijn niet beperkt tot wassen. Ze kunnen ook controle omvatten, zoals controleren of een deur vaak op slot is voordat u het huis verlaat, tellen, constante geruststelling zoeken en hamsteren, onder andere.

Volgens Bruce Hyman en Cherry Pedrick in Het OCS-werkboek leeft naar schatting 2,5 procent van de Amerikaanse bevolking met een vorm van OCS. Meestal begint het begin vóór de leeftijd van 25 jaar en zelden na 35 jaar. Inderdaad, OCS is een van de meest voorkomende psychische aandoeningen bij kinderen, en het is de 'vierde meest voorkomende psychiatrische diagnose' in het algemeen. Vanwege het stigma en de schaamte die vaak gepaard gaan met OCS - veel patiënten beseffen dat hun acties onlogisch zijn, maar kunnen ze nog steeds niet stoppen -Forbescolumnist Kavin senapathie ontdekte dat het gemiddeld 7 tot 10 jaar duurt voordat iemand hulp zoekt.

Om de zaken nog ingewikkelder te maken, 'Ik ben zo OCS' wordt regelmatig rondgegooid als een culturele slogan , waardoor mensen zich alleen maar afvragen: wanneer gaan acties zoals het rechtzetten van het zilverwerk of het controleren en opnieuw controleren van een sms-bericht voordat het de grens overgaat in OCD? Wanneer gaat de bezorgdheid over het welzijn van een kind over van een gewone ouderlijke zorg naar iets meer? Wat is het verschil tussen OCS-gedachten en -gedrag en dagelijkse beslommeringen?

Hoe weet u of uw gedachten OCS zijn?

Dr. Debra kussen, Licht op angst klinisch directeur en voorzitter van de Angst- en depressievereniging van Amerika Public Education Committee, zegt dat de gemakkelijkste manier om OCS te ontdekken is 'wanneer het gedrag het normale leven begint te verstoren' en wanneer de gedachten en het gedrag een eigen leven lijken te leiden.

Iemand met ocs die zich bijvoorbeeld zorgen maakt over het vergeten de oven uit te zetten, kan het misschien niet één keer controleren. Ze zullen waarschijnlijk herhaaldelijk terug moeten gaan, wat minuten tot uren kan duren voordat de angst voldoende vermindert om door te gaan naar de volgende activiteit. Als de cyclus doorgaat, kan bezorgdheid over de oven zo lang duren dat iemand te laat komt op zijn werk of besluit het huis helemaal niet te verlaten.

Zoals de Diagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen merkt op: 'De obsessies of dwanghandelingen zijn tijdrovend ... of veroorzaken klinisch significant leed of beperkingen op sociaal, beroepsmatig of andere belangrijke gebieden van functioneren.'

Bovendien schrijven Hyman en Pedrick dat, hoewel iedereen zich van tijd tot tijd, soms zelfs buitensporig zorgen maakt, 'de zorgen die het gevolg zijn van OCS verschillen doordat ze meestal zinloos en irrationeel zijn, en dat het negeren ervan de persoon angstig en nerveus maakt.' En hoewel mensen zonder OCS ook dwangmatig kunnen zijn, 'zijn de dwanghandelingen van mensen met OCS zinloos en repetitief en worden ze uitgevoerd om angst te verdrijven'.

Kissin vertelt dat het verschil tussen OCS en alledaagse zorgen vaak wordt gesteld en niet zelf gediagnosticeerd kan worden omdat de obsessieve gedachten die verband houden met OCS niet buitensporig zijn. Het is niet de angst voor zoiets als 'buitenaardse wezens die naar beneden komen', maar eerder de angst voor gebeurtenissen die daadwerkelijk kunnen gebeuren, zoals ziek worden of iets ergs met dierbaren.

Wat te doen als u OCS vermoedt

Als u zich zorgen maakt dat uw zorgen of handelingen mogelijk worden veroorzaakt door OCS, de beste manier is om een professionele mening te vragen , of het nu een getrainde therapeut is of zelfs, zoals Kissen suggereert, 'te beginnen bij uw huisarts'. Ze kunnen een officiële beoordeling, diagnose en behandelplan overleggen, dat therapie, medicatie of beide kan omvatten.

Een van de meest effectieve behandelingen voor OCS is Exposure and Response Prevention Therapy (ERP). ERP stelt u bloot aan de gedachten, beelden of situaties die angst veroorzaken terwijl u geen dwangmatige actie onderneemt om de angst te verlichten. Als u ons voorbeeld van een kachel gebruikt, wordt u in ERP mogelijk gevraagd om de kachel maar één keer te controleren. Hoewel dit in het begin een hoge mate van angst zal veroorzaken, neemt de angst na verloop van tijd af als het huis niet afbrandt nadat de kachel één keer in plaats van 12 keer is gecontroleerd. Bij herhaalde blootstelling zullen de symptomen van OCS uiteindelijk niet langer het leven van een persoon beheersen.

Zelfs als u vermoedt dat de zorgen van u of een geliefde iets meer kunnen zijn dan gewone angstgevoelens, neem dan contact op met hulp en weet dat u zeker niet de enige bent. Als blijkt dat u OCS heeft, met de juiste ondersteuning en een beetje hard werken, hoeft dit uw leven niet te beheersen.

Sterker nog: 'OCS is een van de meest behandelbare psychische aandoeningen', zegt Kissen tegen Talkspace, 'dus er is hoop.'