Oorzaken van ADHD

Spring naar: ADHD en erfelijkheid Andere ADHD-oorzaken ADHD-mythen

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit is een chronische aandoening die het niveau van hyperactiviteit en impulsbeheersing van een persoon beïnvloedt. ADHD beïnvloedt de delen van de hersenen die ons helpen met wat bekend staat als executief functioneren. Dit omvat het oplossen van problemen, plannen voor de toekomst, het evalueren van gedrag, het reguleren van emoties en het beheersen van onze impulsen.

Wanneer ADHD problemen veroorzaakt in een gezin, een klaslokaal of een werkplek, kunnen mensen snel de feiten uit het oog verliezen. Ouders kunnen zich zorgen maken als ze iets verkeerd hebben gedaan bij het opvoeden van hun kind. Ze kunnen ervan uitgaan dat ze de verkeerde opvoedingsmethoden hebben gebruikt of dat een vroege stressvolle gebeurtenis in het leven van een kind de aandoening heeft veroorzaakt. Leraren kunnen een leerling afdoen als lui of ongehoorzaam. Echtgenoten kunnen hun partner zien als onbezorgd over hun eigen behoeften of emoties.

wat is een irrationele angst?

De eerste stap bij het helpen van een persoon met ADHD is het begrijpen van de oorsprong van de aandoening. Door te begrijpen dat deze oorsprong meestal genetische factoren omvat, kunnen mensen objectiever worden over de aandoening en de effecten ervan, en hoeft de schuld niet bij de ouders of de persoon met ADHD te worden gelegd.

ADHD en erfelijkheid

Genetische studies beginnen net genen te identificeren die geassocieerd zijn met ADHD. Naast moleculair genetisch onderzoek is de erfelijke component van de aandoening ondersteund door verschillende familiestudies. Een studie toonde bijvoorbeeld aan dat meer dan 25% van de familieleden van gezinnen met een kind met ADHD ook de aandoening had, een veel hoger percentage dan in gezinnen zonder een kind met ADHD.

Ook hebben tweelingstudies aangetoond dat er een kans van 82% is dat identieke tweelingen allebei ADHD hebben als ten minste één van hen de aandoening heeft, vergeleken met een kans van 38% bij twee-eiige tweelingen. Eindelijk, kinderen met ADHD die werden geadopteerd, hebben meer kans om ADHD te hebben in hun biologische families dan in hun geadopteerde families. Dit bevestigt dat de genetische component veel sterker is dan welke omgevingsfactoren dan ook.

ADHD en andere factoren

Hoewel de genetische component wordt beschouwd als de belangrijkste oorzaak van ADHD, zijn andere omgevings- en situatiefactoren onderzocht als mogelijke bijdragen. Onderzoek heeft bijvoorbeeld een verband aangetoond tussen vrouwen die tijdens de zwangerschap sigaretten gebruiken en/of alcohol consumeren en het risico dat hun kind ADHD ontwikkelt.

Hoge loodniveaus bij kinderen in de voorschoolse leeftijd kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van de aandoening, dus kinderen die in oudere gebouwen wonen, lopen mogelijk risico. Hersenletsel door een traumatische gebeurtenis zoals een beroerte, tumor of klap op het hoofd kan ook symptomen van onoplettendheid en impulsiviteit veroorzaken die vergelijkbaar zijn met ADHD, maar slechts een zeer klein percentage van de kinderen met een ADHD-diagnose heeft hersentrauma opgelopen.

volgens albert ellis zijn veel psychische problemen het gevolg van:

Valse oorsprong van ADHD

Er zijn een aantal mythes over de oorsprong van ADHD. In de afgelopen decennia was er een heersende theorie dat bepaalde voedingsmiddelen en suiker het risico op het ontwikkelen van de aandoening kunnen vergroten. Onderzoekers betwijfelen echter of er een verband bestaat tussen deze stoffen en het gedrag en het leervermogen van kinderen. Onderzoek heeft ook de ideeën weerlegd dat hormonen of het vestibulaire systeem (het deel van de hersenen dat het evenwicht beïnvloedt) verband houden met hyperactiviteit of ADHD.

Misschien is de meest voorkomende mythe dat ADHD wordt veroorzaakt door slecht ouderschap of een moeilijke gezinsomgeving. Gebrek aan discipline of te veel televisie, videogames of internetgebruik kan de oorzaak zijn van de aandoening. Hoewel omgevingsfactoren zoals opvoedingsstijl en stressoren in het gezin de ernst van de symptomen en de mate van beperking kunnen beïnvloeden, veroorzaken ze geen ADHD.

hoe stop je een angstaanval?

In plaats van zichzelf de schuld te geven van de hyperactiviteit en impulsiviteit van hun kind, kunnen ouders zich concentreren op hoe ze hun kind het beste kunnen helpen de hulp te krijgen die ze nodig hebben. Wanneer je objectiviteit beoefent over de oorsprong van een aandoening, ben je vrij om slimme en gezonde keuzes te maken voor jezelf en je gezin. Hoe kunt u uw kind vandaag de dag helpen om de beste ondersteuning voor hun ADHD te krijgen?

Laatst bijgewerkt: 5 okt 2020