De geestelijke gezondheidsproblemen waarmee mensen met hiv te maken hebben

De diagnose hiv is niet langer het einde van een leven. Voor degenen die toegang hebben tot de juiste behandeling, is hiv-positief zijn het begin van een leven met verschillende uitdagingen.

Als psychotherapeut heb ik gezien hoe deze uitdagingen de geestelijke gezondheid van mensen met hiv beïnvloeden. Met behulp van mijn ervaring heb ik de psychische problemen geschetst waarmee deze mensen te maken hebben. Door over hen te leren, kunt u - als u met hiv leeft - uw geestelijke gezondheid verbeteren of mensen met hiv effectiever ondersteunen.

Dating en relaties

Voor degenen die pas als HIV-positief zijn gediagnosticeerd, is daten een ingewikkeld terrein. Hoe snel vertel je iemand je status? Moet je het van tevoren in je online datingprofiel zetten? Wat als dat de omvang van uw datingpool verkleint? Er zijn geen gemakkelijke antwoorden.

Ik heb ooit gewerkt met een jonge man bij wie de diagnose al enkele jaren was gesteld. Na de diagnose was hij het grootste deel van zijn leven celibatair, hoewel niet uit vrije keuze. Hij had het over vreselijke reacties toen hij zijn status aan potentiële seksuele partners onthulde. Hij wisselde vaak tussen het helemaal opgeven van daten of het onmiddellijk bekendmaken van zijn status.

Als homoman werd zijn toch al beperkte datingsite nog kleiner. Hij wist niet zeker of hij iets kon doen om vooruit te blijven gaan.

Ik wil mezelf doden

Ongeacht geslacht of seksualiteit, er zijn unieke uitdagingen waarmee je te maken krijgt als je uitgaat als een hiv-positief persoon. Ik raad aan om dit te lezen korte gids voor dating met hiv .

Omgaan met depressie, schuldgevoel, schaamte en ontkenning

Veel mensen met wie ik heb samengewerkt die hebben onthuld dat ze hiv-positief zijn, praten over de impact op hun geestelijke gezondheid. Ik heb ooit gewerkt met een jonge vrouw bij wie de diagnose werd gesteld tijdens onze tijd in therapie samen. Aanvankelijk weigerde ze te erkennen hoe haar leven aan het veranderen was. Toen werd ze overspoeld door schuldgevoelens en schaamte.

Als jonge vrouw had ze haar hele leven voor zich en had ze het gevoel dat ze werd gestraft voor haar risicovolle seksuele gedrag. De depressie was verlammend soms. Het verwerken van haar depressie was een belangrijk aandachtspunt van onze tijd in therapie. Andere cliënten met wie ik heb gewerkt, hebben soortgelijke gevoelens gemeld, zoals een sterk gevoel van schaamte en schuldgevoel.

Het is deze schaamte en schuld die hiv-positieve mensen vaak belemmeren om te testen en toegang te krijgen tot de juiste medische zorg. Na risicovol gedrag te hebben vertoond, vormen de angst en schuldgevoelens om dit te hebben gedaan een emotionele hindernis voor het ontmoeten van medische professionals om het probleem aan te pakken. Helaas kan deze ontkenning soms leiden tot verder risicovol gedrag en een afnemende gezondheid.

Vechten tegen cultureel stigma

Een van de grootste uitdagingen bij het leven met hiv is het bestrijden van het culturele stigma dat aan het virus is verbonden. Vanwege stereotypen over manieren om het virus op te lopen en cultureel stigma rond seksualiteit, is het stigma over hiv voelbaar.

hoe je nergens bang voor bent

Ik heb meer dan één cliënt ontmoet die sprak over de aarzeling om hun diagnose onder ogen te zien omdat ze niet als ziek of 'besmet' willen worden bestempeld. De samenleving heeft mensen met hiv of aids vaak aangemerkt als 'minder dan' of minder waard dan hiv-negatieve mensen. Veel cliënten hebben ook anderen horen praten over mensen met hiv als roekeloos en promiscue.

Wanneer iemand als positief wordt gediagnosticeerd, realiseren ze zich snel dat ze niet alleen te maken hebben met hun eigen emotionele reactie op de diagnose, maar ook met de reacties van anderen die zich mogelijk richten op het geven van de schuld en gebrek aan mededogen.

Toegang krijgen tot medische zorg en opties onderzoeken

Als we het hebben over de problemen waarmee mensen met hiv of aids als samenleving worden geconfronteerd, richten we ons vaak op de overdracht van de ziekte. Maar wat gebeurt er nadat iemand is gediagnosticeerd? Het proces om toegang te krijgen tot geschikte medische zorg kan zowel eng als ontmoedigend zijn. Het besef dat iemand de rest van zijn leven misschien dagelijks medicatie moet slikken, is geen welkom idee.

Ik heb ooit met een jonge man gewerkt die het starten van de behandeling maandenlang uitstelde nadat hij erachter kwam dat hij positief was. Hij presenteerde zichzelf vaak als onaangedaan door zijn recente diagnose, maar tijdens onze sessies zag ik hem vaak als een angstig gevoel en deed hij zijn best om de schaamte, schuld en het stigma te overwinnen die gepaard gaan met het leven als een hiv-positief persoon.

Nadat de eerste schok was weggeëbd, werd hij geconfronteerd met een berg taken. Hij moest op een heel andere manier over zijn gezondheid en medische zorg nadenken. Hij moest opzettelijk werken met een arts die bekend was met en werkte met hiv-positieve patiënten. Hij moest zichzelf leren over de aandoening zelf. Hij moest leren wat zijn behandelingsopties waren.

Soms was dit proces zo overweldigend dat hij ervoor zou kiezen om helemaal niet in zijn leven aanwezig te zijn door dagenlang niet te douchen of zijn appartement te verlaten. Het werk was overweldigend.

Wat hiv-positieve mensen kunnen doen om hun geestelijke gezondheid te verbeteren

Als u met hiv leeft, zijn er opties om u vooruit te helpen en een gelukkiger leven te leiden. Lokale HIV / AIDS-organisaties bieden een breed scala aan middelen, zoals gezondheidsvoorlichting, sociale ondersteuning en medische en geestelijke gezondheidszorg. Staten in het hele land bieden ook HIV-hotlines u kunt beroep doen op middelen en ondersteuning.

Hoewel artsen vaak basisadvies geven over de aandoening na de diagnose, kan het ook nuttig zijn om op een meer doorlopende basis met een therapeut samen te werken om de langdurige effecten van een positieve diagnose aan te pakken, inclusief het doornemen van onthullingen, relaties en het onderzoeken van de beste manier om ermee om te gaan.

Het is belangrijk om te onthouden dat u, ongeacht uw status, een leven vol vrede en vreugde moet leiden. Dat verdienen we allemaal.