Je tiener heeft iemand nodig om mee te praten (zelfs als jij het niet bent)

Het kan irritant, verbijsterend en ronduit verwoestend zijn als je eens zo knuffelige, praatgrage tiener je uit hun leven begint te sluiten. Soms kan het heel plotseling gebeuren, alsof het van de ene op de andere dag is. 'Waar is mijn vriendelijke, lieve kind gebleven?' vraagt u zich misschien af.

Waarom tieners niet met hun ouders willen praten

Hoezeer het ook kan pijn doen om te zien dat je tieners zichzelf emotioneel afsluiten, het is een van de meest normale aspecten van de adolescentie. Maar als het jou en je tiener echt overkomt, kan het echt prikken.
Het fenomeen is logisch. Tieners maken snelle veranderingen door - hormonaal, fysiek, sociaal - en het kan voor hen verwarrend en desoriënterend zijn. Dit geldt vooral wanneer ze aan een nieuw hoofdstuk in hun leven beginnen, bijvoorbeeld wanneer ze naar de middelbare school of universiteit gaan.
Naarmate hun zelfgevoel verandert, weten ze niet altijd hoe ze zich moeten verhouden tot de rest van de wereld, inclusief hun ouders. Bovendien, zoals de American Psychological Association (APA) beschrijft het , tieners hebben van nature de neiging om hun gevoelens binnen te houden. 'Kinderen en tieners hebben de neiging hun gevoelens te internaliseren', legt APA uit. 'Als iets hen dwarszit, is het mogelijk dat ze niets zeggen en om ondersteuning vragen.'
Het is belangrijk om te begrijpen dat er positieve aspecten zijn aan al dit wegtrekken. Tieners leren hoe ze onafhankelijk kunnen zijn, en dat betekent dat ze de band met hun ouders moeten losmaken - niet permanent natuurlijk. Maar soms moeten tieners behoorlijk dramatisch weglopen als ze nieuw navigeren grenzen tussen henzelf en hun ouders.

Waarom tieners vaker met andere volwassenen praten

Het kan verbijsterend zijn als uw tiener zijn hart uitstort bij een andere volwassene dan uzelf, maar het gebeurt vrij vaak. Andere volwassenen - soms de ouders van vrienden, mentoren, een schoolpsycholoog, een erkende therapeut , een sportcoach, een leraar of professor - kan uiteindelijk gemakkelijker zijn om mee te praten dan een ouder.
Nogmaals, het kan gemakkelijk zijn om dit persoonlijk op te vatten en te gaan geloven dat het een slechte weerspiegeling is van uw eigen relatie met uw tiener. Maar het is weer een van die dingen die ontwikkelingsgericht is. De tienerjaren hebben alles te maken met het vormen van een zelf voorbij het nest, en soms heeft een andere volwassene een verfrissend en bevestigend perspectief, of een geleefde ervaring die van grote waarde kan zijn voor je tiener.
Bovendien is er gewoon minder emotionele bagage wanneer een tiener contact heeft met iemand anders dan jij. Je bent nog steeds hun emotionele centrum, hun veilige plek om te landen. Maar ouders hebben de neiging om sommige van de meer kinderachtige, 'aanhankelijke' emoties van een tiener los te laten, en iemand anders in vertrouwen te nemen dan jij, voelt zich misschien emotioneel veiliger, althans voorlopig. Jij bent nog steeds de persoon die bedtijden afdwong en met driftbuien omging, niet noodzakelijk iemand waar je tiener naar wendt voor advies of mentorschap.

Goede mentoren voor tieners

Mentoren zijn gewoon elke volwassene in het leven van uw kind die een medelevend luisterend oor biedt, misschien een beetje advies voor volwassenen, of een bepaalde levenservaring die interesseert of inspireert. Vaak vindt uw tiener een mentor op school via een officieel mentorprogramma , of door een buitenschoolse activiteit zoals sport of theater. Maar een mentor kan gewoon elke volwassene zijn met wie uw tiener in contact komt, zoals de ouder van een vriend of een vertrouwde therapeut.
Talrijke onderzoeken hebben de kracht van mentoren voor tieners aangetoond, waaronder lichamelijk en psychologisch welzijn , verhoogde tarieven van middelbare school en aanwezigheid op de universiteit , en het potentieel voor meer lonende carrières . Mentoren zijn rolmodellen voor tieners. Ze kunnen positieve levensvaardigheden bieden. Bovenal kunnen ze een luisterend oor bieden voor enkele van de onderwerpen die tieners te preuts zijn geworden om met hun ouders te bespreken.
Mentoren vervangen de ouders geenszins. Maar ze bieden nieuwe perspectieven en een manier voor tieners om die nieuwe en ontluikende delen van zichzelf te verkennen die nog steeds verwarrend en ongemakkelijk kunnen aanvoelen.

Is het gebrek aan communicatie van mijn tiener normaal?

Terugtrekken is normaal, en experts zijn het erover eens dat het je beste tactiek is om het niet te persoonlijk op te vatten, en vooral, om je tiener niet te straffen voor hun gedrag. Als je emotioneel beschikbaar blijft voor je tiener, is de kans groot dat ze je uiteindelijk weer binnenlaten.
Niet alle gevallen waarin de communicatie wordt afgesloten, zijn echter positief. Als uw tienerjaren tekenen van depressie , of andere mentale gezondheid problemen, moet u meteen met hun school- of universiteitsadviseur praten. Bovendien zijn gewelddadig gedrag, drugsmisbruik, seksueel afwijkend gedrag of extreme problemen op school rode vlaggen.
Een van de beste mensen voor uw tiener om mee te praten - of ze nu psychische problemen hebben of gewoon iemand anders dan een ouder nodig hebben om zich emotioneel voor open te stellen - is een therapeut. U kunt een therapeut vinden die gespecialiseerd is in tienerproblemen. Een goede plek om te beginnen met zoeken is het adviesbureau van uw tiener op school of universiteit.
In feite zijn er op een plek als een universiteit te allen tijde getrainde counselors in het personeel om uw tiener te helpen omgaan met alles wat op zijn pad komt - van een gebroken hart, een probleem met middelenmisbruik of een aanval van angst of depressie. En, terwijl het waar is dat soms deze universiteit middelen zijn beperkt, biedt een flexibel, handig en goedkoop alternatief. Je tiener kan altijd en overal een gediplomeerd therapeut sms'en voor elk probleem dat zich voordoet.
Wat betreft wanneer je verre tiener je weer in vertrouwen begint te nemen, het zal op zijn eigen goede tijd gebeuren. Het is jouw taak om onvoorwaardelijk van ze te houden, alle ondersteuning te bieden die ze nodig hebben en bereid zijn je te laten geven, en dan stevig vast te houden - want ook al tonen ze het misschien niet, ze hebben je nog steeds meer dan ooit nodig.