Hoe activisten in de geestelijke gezondheidszorg racisme bestrijden

Tijdens de Civil Rights Movement hebben blanke psychologen een zogenaamde psychische aandoening uitgevonden. Het dubben ' protest psychose , 'Gebruikten deze psychologen het racistisch gemotiveerde' syndroom 'om de redelijke woede van zwarte Amerikanen die een einde aan de segregatie eisten, weg te redeneren.

Zestig jaar later, raciale verschillen in de geestelijke gezondheidszorg blijven bestaan, waaronder het gebrek aan toegang tot geestelijke gezondheidszorg voor gekleurde gemeenschappen, ontoereikende aanpak van het echte psychologische trauma veroorzaakt door racisme, en racistisch gemotiveerde diagnoses zoals de nu geschrapte 'protestpsychose'.

Maar dat hoeft niet zo te zijn. Steeds vaker moedigen antiracistische voorstanders in de geestelijke gezondheidszorg ons allemaal aan om geestelijke gezondheid te erkennen als een kwestie van raciale rechtvaardigheid.

Racisme is een kwestie van geestelijke gezondheid

Als gevolg van systemisch racisme lijden gekleurde mensen in de Verenigde Staten, en met name zwarte mensen, vaker aan psychische aandoeningen dan blanke Amerikanen.

Trauma als gevolg van racisme veroorzaakt een bijna constant gevoel van onveiligheid bij veel mensen van kleur, wat leidt tot fysieke stress en verhoogd risico van depressie en angst. Mensen van kleur als geheel zijn dat ook 10% meer kans , en zwarte mensen hebben 20% meer kans dan blanke mensen om ernstige psychische problemen te melden. De zeer anticipatie op racisme kan schadelijke lichamelijke en emotionele gezondheidseffecten hebben, en deze stress neemt in de loop van de tijd toe.

Getuige zijn van of het slachtoffer zijn van raciaal trauma kan een posttraumatische stressstoornis veroorzaken, vooral in het huidige politieke klimaat. Na het neerschieten van Michael Brown, een studie ontdekte dat 34% procent van de gemeenschap in Ferguson, Missouri en 14% van de politieagenten symptomen vertoonden die voldeden aan de definitie van PTSD.

Racisme verergert de armoede nog meer om mensen van kleur, met een onevenredig laag inkomen, op te zetten extra risico .

Maar racisme maakt ook deel uit van de geestelijke gezondheidszorg

Hoewel geestelijke gezondheidszorg voor iedereen een recht zou moeten zijn, is het moeilijk toegankelijk voor de meeste Amerikanen - en systemisch racisme maakt dit nog uitdagender voor mensen met een kleur.

hoe behandel je een narcist?

Tweederde van de Amerikanen van alle rassen met depressie krijgt geen behandeling, en zwarte mensen wel zelfs minder waarschijnlijk om de juiste zorg te krijgen. Als gevolg van deze structurele ongelijkheid zijn veel mensen van kleur die aan een psychische aandoening lijden, en met name zwarte Amerikanen, dat wel waarschijnlijker naar de gevangenis gestuurd worden dan om toegang te krijgen tot adequate zorg.

Meer dan de helft van alle provincies in de Verenigde Staten ontbreekt het om te beginnen aan een gecertificeerde geestelijke gezondheidswerker, en zelfs die gemeenschappen die wel therapiediensten hebben, hebben vaak geen opties voor inwoners met een laag inkomen. Veel mensen met een laag inkomen en vooral mensen met een kleur hebben geen ziektekostenverzekering, maar zelfs als ze die wel hebben, accepteren veel therapeuten helemaal geen verzekering - en mensen van kleur zijn onevenredig niet in staat om hoge contante kosten te betalen.

En het vinden van een therapeut die een verzekering accepteert, is geen garantie voor kwaliteitszorg. In een studie , ontdekten onderzoekers dat therapeuten potentiële cliënten discrimineerden die zich voordeden als laag inkomen en zwart, zelfs als ze een verzekering hadden.

Tot slot, zoals het verhaal van 'protestpsychose' laat zien, heeft de psychologie een racistische geschiedenis waarin mensen van kleur als onlogisch of wanordelijk worden behandeld, in plaats van te begrijpen dat ervaringen van racisme een vorm van trauma zijn. Woede over een racistisch systeem is logisch. Raciaal discriminerende uitspraken zorgen er bijvoorbeeld voor dat aanbieders zwarte mannen met schizofrenie vier tot vijf keer diagnosticeren vaker dan de algemene bevolking.

Door deze systemische problemen zijn veel kleurlingen begrijpelijkerwijs terughoudend in het zoeken naar geestelijke gezondheidszorg en ontnemen ze mensen van kleur hun recht op behandeling.

Activisten ondernemen actie

Van campagnes op gemeenschapsniveau tot training van zorgverleners, voorstanders van geestelijke gezondheid worden geconfronteerd met racisme. Hun inspanningen zijn essentieel om te lezen, of u nu een kleurling bent die zorg zoekt, een zorgverlener of een bondgenoot.

Communitycampagnes

Van campagnes om geestesziekten te destigmatiseren in gemeenschappen van kleur, zoals die van Dior Vargas ' Fotoproject POC en psychische aandoeningen 'Naar bronnen zoals de' Broeder, je bent in mijn gedachten ”Toolkit voor het leiden van gesprekken over depressie onder zwarte mannen, brengen pleitbezorgers van de gemeenschap de dialoog over geestelijke gezondheid op gang. Talrijke organisaties bieden ook aan bruikbare tips voor mensen met een kleur die geestelijke gezondheidszorg zoeken en middelen voor toegang tot cultuurgevoelige zorg.

wat is een irrationele angst?

Opleiding van medische zorgverleners

In 2001 bracht de American Psychological Association een verklaring tegen racisme . Deze houding weerspiegelt een bredere verschuiving in het veld, waarbij beroepsverenigingen en zorgaanbieders steeds meer de nadruk leggen op cultureel competente zorg, wat inhoudt dat GGZ-aanbieders gevoelig moeten zijn voor de culturele achtergrond, geslacht en seksualiteit van cliënten en ervaringen van onderdrukking. Op regeringsniveau is het federale Office of Behavioral Health Equity begonnen met het aanpakken van het gebrek aan gekleurde mensen op het gebied van geestelijke gezondheid door middel van campagnes en fellowships om kleurpsychologen op te leiden.

Toegang verbeteren

Het tot stand brengen van werkelijk rechtvaardige, antiracistische geestelijke gezondheidszorg is een proces van lange adem, aangezien het betekent dat racisme en armoede op een maatschappelijk niveau moeten worden bestreden. Maar technologische interventies kunnen de toegang binnen het huidige gezondheidszorgsysteem helpen vergroten. Therapie-apps en onlinetherapie kunnen bijvoorbeeld beide goedkopere zorg bieden en kunnen voorkomen dat therapeuten cliënten afwijzen om raciaal discriminerende redenen.

Iedereen heeft recht op geestelijke gezondheid

De geestelijke gezondheidszorg deelt de bredere geschiedenis van racisme in onze samenleving, met een lelijke erfenis van het behandelen van mensen met een kleur als wanordelijk in plaats van hun echte ervaringen van trauma en onderdrukking te erkennen. Maar naast de onvermoeibare inspanningen van voorstanders, kunnen we werken aan een systeem voor geestelijke gezondheidszorg dat de belofte van gezondheid en genezing van systemisch racisme waarmaakt.