Wanneer patiënten (rampzalig) stoppen met hun psychiatrische medicijnen

Als een langdurige psychotherapeut heb ik verschillende verontrustende trends waargenomen die grote schade kunnen aanrichten bij patiënten die psychiatrische medicijnen gebruiken. Sommigen willen dat hun medicijnen dienen als een magische pil waarmee ze nog lang en gelukkig kunnen leven zonder enig emotioneel werk te hoeven doen. Anderen nemen hun medicijnen op een aan / uit-manier in plaats van zoals voorgeschreven. Een deelgroep weigert zelfs tijdelijk drugs te gebruiken, ongeacht hoeveel ze de chemische hulp nodig hebben om hen emotioneel te stabiliseren.

Dan zijn er degenen die het onderwerp van dit artikel zijn: mensen die maanden, misschien jaren psychische medicijnen slikken en plotseling stoppen zonder hun arts te raadplegen. Een onderzoek uitgevoerd van 2007 tot 2008¹toont aan dat ongeveer 60% van de patiënten met schizofrenie zich niet aan een voorgeschreven regime houdt, hun medicijnen niet stopzet of ze sporadisch inneemt. Volgens een onderzoek uitgevoerd door Mental Illness Policy Org,²een belangrijke reden voor deze therapieontrouw bij mensen met schizofrenie is anosognosia - een overtuiging dat ze geen geestesziekte hebben.

Andere redenen voor het niet-naleven van dit onderzoek zijn middelenmisbruik, de kosten van de medicijnen, een slechte relatie met hun psychiater en angst voor de bijwerkingen van het medicijn. Het is tragisch dat bij ernstig geesteszieken het niet nemen van antipsychotica of lithium zoals voorgeschreven kan leiden tot een veelheid aan ellende - terugval van symptomen, ziekenhuisopname, dakloosheid, episodes van geweld...

Natuurlijk hoeft een persoon dat niet te zijn psychotisch om te stoppen met het volgen van hun medicatieprotocol. Maar zoals Kimberly Garruto-Morgan, een psychiatrisch verpleegkundige in het Mount Sinai Hospital in New York, helaas opmerkt, zie ik veel patiënten stoppen met hun medicijnen en uiteindelijk naar mij toe komen op de klinische afdeling.

Verhalen van patiënten

Zes jaar lang *Warren nam trouw antidepressiva zoals voorgeschreven voor zijn ernstige depressie en OCS. Uiteindelijk, moe van het gevoel emotioneel plat te zijn (zelfs als ik denk aan de dood van mijn moeder zes maanden geleden, kan ik niet huilen) en zonder zin in seks, raakte Warren geïntrigeerd toen een vriend psychedelische paddenstoelen voorstelde als alternatief voor Prozac. Vastbesloten zich niet van zijn plan te laten weerhouden, zweeg Warren over de beslissing om zichzelf van de medicijnen te ontdoen. Aan de positieve kant was Warren zich ervan bewust dat de veiligste manier om van een medicijn af te komen, is om de dagelijkse dosering te titreren of langzaam te verlagen in plaats van de medicijnen door het toilet te spoelen. (Waarschuwing: titratie mag niet worden geprobeerd zonder de begeleiding van een arts.)

Warrens doel was om binnen een maand vanaf het begin van zijn terugtrekking zonder chemicaliën te zijn. Hoe dichter Warren bij dit doel kwam, hoe overweldigender zijn depressie. De paddenstoelen zorgden voor een zeer tijdelijke boost. Warren had ernstige zelfmoordgedachten en keerde terug naar zijn psychiater om de Prozac opnieuw te starten. Het duurt meestal weken voordat antidepressiva effectief beginnen te worden. Omdat de medicijnen nu volledig uit het systeem van Warren waren, moest hij in plaats van te beginnen met het doseringsniveau dat effectief was geweest, op een zeer lage dosering worden geplaatst en omhoog worden getitreerd. Hij bracht twee van de vijf weken door die hij nodig had om de klinische patiënt op een psychiatrische afdeling emotioneel te stabiliseren.

Dan is er *Rebecca. Elke keer als ze haar psychiater vertelde hoe overstuur ze was dat lithium haar gewicht deed toenemen, of dat ze zich gestigmatiseerd voelde omdat ze de rest van haar leven op medicijnen moest vertrouwen om haar bipolaire stoornis onder controle te krijgen, zei hij iets als: Wees dankbaar dat het werken. Uit angst voor afkeuring van haar arts, besloot Rebecca te zwijgen over haar besluit om de medicijnen alleen te proberen als ze voelde dat ze fietste. Haar redenering: het gaat al een tijdje heel goed met me. Helaas was het resultaat van haar onregelmatige dosering een manische episode waarin ze, ervan overtuigd dat ze Jezus Christus was, bijna van een dak sprong.

Empowerment, educatie en herkaderen

Ik pleit er niet voor dat als je eenmaal een psychiatrisch medicijn hebt gekregen voor een psychische aandoening - dit omvat 1 op de 6 Amerikanen! - je het levenslang moet gebruiken. Inderdaad, een onderzoek uit 2017 onder 250 volwassenen die ernaar streefden om te stoppen met het gebruik van ten minste één psychiatrische medicatie, toonde aan dat 54% met succes in staat was om het medicijn te titreren en gedurende ten minste een jaar te stoppen met weinig incidentie van terugval of ziekenhuisopname.³Ongeveer 70% van die respondenten had hun medicijnen al minstens 10 jaar! De redenen die mensen gaven om te stoppen met hun medicijnen waren onder meer angst voor gezondheidsrisico's en bijwerkingen van langdurig gebruik.

is cafeïne slecht voor angst?

Ik ben me er ook van bewust dat psychiaters vaak te snel medicijnen aanbieden, en zonder de patiënt ook sterk te adviseren tegelijkertijd therapie te doen om emotionele problemen aan te pakken. Dit is op zijn best kortzichtig. Het gebruik van medicijnen alleen kan de duur en soms de intensiteit van problemen zoals depressie en acute angst verlengen. Het is alsof je een pleister op een snee slaat zonder de wond te reinigen.

Het is essentieel om een team voor geestelijke gezondheidszorg te hebben dat uw gevoelens en angsten respecteert en met u samenwerkt in plaats van op een controlerende of neerbuigende manier.

Het is net zo essentieel om te worden voorgelicht over uw psychische aandoening en de beste manieren om ermee om te gaan. Dit omvat kennis van de medicijnen die u neemt. Wat zijn de bijwerkingen en mogelijke langetermijnrisico's? Gebruikt u de juiste medicatie of is er een alternatief dat misschien beter voor u werkt? Is het haalbaar om uw chemische afhankelijkheid te titreren en te beëindigen? Waarschuwing: dit isnietde tijd om ook psychotherapie te beëindigen.

Tayla Miron-Schatz, PhD, CEO van CureMyWay , een wetenschappelijk adviesbureau dat zich richt op het stimuleren van gedragsverandering bij patiënten, consumenten en zorgverleners, merkt op dat veel mensen hun psychische medicijnen zien als een herinnering dat ze ziek zijn. Ze stelt voor om dit denkpatroon te herformuleren en de mantra te veranderen van:Ik neem Abilify en Effexor omdat ik beschadigd bentot iets als, ikneem Abilify en Effexor omdat ik iemand ben die zorgt voor wat er moet gebeuren.

Als je een chronische lichamelijke ziekte hebt, is het twijfelachtig of je het leuk vindt om elke dag medicijnen te nemen, maar het heeft waarschijnlijk geen invloed op je zelfbeeld en je neemt ze zoals voorgeschreven. Hopelijk kan iemand met psychische medicijnen die situatie op precies dezelfde manier gaan bekijken.

*Namen en identificatiegegevens zijn gewijzigd

Artikelbronnen

voetnoten

Een patiëntperspectief van de impact van medicatie-bijwerkingen op therapietrouw: resultaten van een transversaal landelijk onderzoek onder patiënten met schizofrenie. BMC Psychiatrie. Beschikbaar op: bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-12-20. Toegankelijk op 26 maart 2019
Geestesziektebeleid. Beschikbaar op: mentalillnesspolicy.org/medical/medication-noncompliance.html. Toegankelijk op 26 maart 2019
Laysh Ostro, et al. Stopzetting van psychiatrische medicatie: een onderzoek onder langdurige gebruikers. Psychiatrische Diensten. Psychiatrie op internet. Beschikbaar op: ps.psychiatryonline.org/doi/full/10.1176/appi.ps.201700070 Geraadpleegd op 26 maart 2019

Laatst bijgewerkt: 29 december 2020