Ronda Rousey: The Undefeated UFC Champion pakt geestelijke gezondheid aan
Ronda Rousey, de gevaarlijkste ongewapende vrouw ter wereld, is een fervent voorvechter van geestelijke gezondheid die persoonlijke ervaring gebruikt om het bewustzijn over eetstoornissen en lichaamsdysmorfie te vergroten.
Niemand was verrast toen Ronda Rousey, een Amerikaanse judo-olympiër en UFC Mixed Martial Artist, versloeg de Braziliaanse uitdager Bethe Correia op haar eigen terrein in 34 seconden tijdens het UFC bantamgewicht kampioenschap op 1 augustusst. Maar veel mensen zullen verrast zijn om dat te horende opmerkelijke 28-jarige jager, model en actrice is ook een kampioen van geestelijke gezondheidgericht op het uitroeien van stigma eromheen door gebruik te maken van sociale media.
Het is moeilijk voor ons om ons een gewaardeerde, prachtige en schijnbaar onoverwinnelijke jager voor te stellen die zich ongemakkelijk in haar vel voelt. Als we tenslotte zien hoe 'Rowdy' Ronda Rousey zichzelf in de Octagon of een andere arena draagt, is er eenvoudigweg geen spoor van enige onzekerheid, twijfel of bezorgdheid. Het is bijna onmogelijk te begrijpen hoe iemand die zoveel zelfvertrouwen uitstraalt en zo snel zoveel bereikt heeft, ooit kan worstelen met geestelijke gezondheid en onzekerheid.
wat is goed voor angst?
Onrustige jeugd
'Mensen zeggen de hele tijd tegen me:‘ Je hebt geen angst. ’Ik zeg ze:‘ Nee, dat is niet waar. Ik ben de hele tijd bang. Je moet angst hebben om moed te hebben. Ik ben een moedig persoon omdat ik een bang persoon ben. '' -Rond wakker
De ongeslagen UFC-kampioen werd geboren op 1 februarist, 1987, in Riverside, Californië.Tijdens de bevalling wikkelde de navelstreng zich om Rousey's nek, waardoor ze ernstig zuurstofloos werd. Gelukkig konden dokters haar bevrijden, maarhet incident(naar verluidt)veroorzaakte lichte hersenschade en een spraakgebrekdat maakte het uitspreken van een begrijpelijke zin bijna onmogelijk voor Rousey tot ze zes was. Toch twijfelde haar familie nooit aan haar vermogen om over deze beperking heen te komen en grote dingen te bereiken in alles wat ze maar wilde bereiken.
Ronda Rousey's moeder en grootste fan, AnnMaria van Mars , was een geprezen Judoka en de eerste Amerikaan ooit - man of vrouw - die in 1984 een wereldkampioenschap judo won.
Vader's zelfmoord
Haar vader, Ron Rousey , was een man die zijn dochters (2 van hem en een uit het vorige huwelijk van De Mar) hevig liefhad en steunde. Hij was het die Ronda voor het eerst vertelde dat ze 'de Olympische Spelen ging winnen'. Hijstierf door zelfmoord in 1995, nadat hij betrokken was geweest bij een vreselijk slee-ongeluk waarvan de doktoren zeiden dat hij nooit volledig zou herstellen.
Ronda was toen slechts 8 jaar oud. Het was de grootste tragedie van haar leven;een tragedie dat was bespot door Bethe Correia tijdens een persconferentieeen paar maanden voorafgaand aan de beslissende wedstrijd van afgelopen zaterdag.
Hoewel De Mars haar dochters veel steun gaf,Ronda had het moeilijk om tot haar recht te komen. Op 11-jarige leeftijd, toen ze worstelde op school en met haar eigen persoonlijke demonen, besloot De Mars haar dochter thuis te scholen en haar wat judo te leren als middel om stress te verlichten.Ronda Rousey kwam bij het Amerikaanse Olympische team toen ze 15 was. Dit is het moment waarop haar onzekerheden een serieuzer probleem begonnen te worden.
Eetstoornis en lichaamsdysmorfie
Deelnemen aan de Olympische Spelen van 2004 was een ellendige ervaring voor Rousey vanwege haar voortdurende strijd om aan de gewichtsvereisten te voldoen. Ze werd boulimisch en later verklaarde :
therapie maakt dat ik me slechter voel
“Elke sport waarbij gewicht wordt verdeeld, zal je super bewust maken van je gewicht.En het maakt je veel gevoeliger voor problemen. En tienermeisje zijn hielp zeker niet.Ik dacht dat ik er alleen in was.Ik dacht dat ik alleen maar problemen had omdat ik een zwakzinnige persoon was. Ik dacht dat problemen met mijn gewicht me een slecht mens maakten.'
Beseffend dat boulimia uiteindelijk haar persoonlijke en professionele doelen zou kunnen overschaduwen,Ronda nam de broodnodige tijd om zichzelf op orde te krijgen en om te gaan met haar lichaamsdysmorfie. Deze beslissing bleek enorm nuttig te zijn.Ze keerde terug naar de Olympische Spelen in 2008 en deed mee aan een nieuwe gewichtsklasse, waar ze een bronzen medaille verdiende in Peking.Ze stopte met de sport toen ze 21 werd, maar ging het jaar daarop naar mixed martial arts.
Filantropie en belangenbehartiging voor geestelijke gezondheid
Rousey deed het ongelooflijk goed in het amateurcircuit en ging al snel door naar de grote competities ongeslagen , en werd de eerste vrouw die werd ondertekend door de Ultimate Fighting Championships (UFC). Toen ze eenmaal een aanzienlijk inkomen begon te verdienen als een MMA-jager,haar moeder vroeg haar welke doelen ze wilde steunen.Zonder aarzeling,ze besloot het bewustzijn over eetstoornissen en lichaamsdysmorfie te vergroten, met persoonlijke kennis van de schade die ze kunnen veroorzaken.
En dus,een samenwerking met Didi Hirsch Mental Health Services was geboren. Rousey helpt de organisatie geld in te zamelen en het bewustzijn te verspreiden en pleit ervoor om de#erasethestigma-hashtag op sociale media. Ze wordt ook gecrediteerd met de vermelding: 'Geef niet over. Throw Down ”, en bespreekt openlijk haar worsteling met boulimia. In 2014 erkende de organisatie haar bijdragen aan hun doel en eerde haar dienovereenkomstig met de Didi Hirsch Wis de Stigma Leadership Award .
Ronda Rousey is misschien wel een van de beste vechters van de UFC, maar ze is ook een voorvechter van geestelijke gezondheid, een rolmodel voor onzekere mannen en vrouwen over de hele wereld en een over het algemeen fatsoenlijk mens.
Hallo daar! Vond je het leuk wat je net hebt gelezen? Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op onze wekelijkse boekweggeefactie !:
