Gaslighted door mijn vriend: hoe daten met bipolaire echt voelt?

Daten tijdens je twintiger jaren is een ervaring op zich, maar als je leeft met een ernstig gestigmatiseerde aandoening zoals een bipolaire stoornis, kan daten echt een uitdaging zijn. Als een 28-jarige pleitbezorger van de geestelijke gezondheidszorg die openlijk open is over haar leven met bipolaire II-stoornis, heb ik vaak stigma ervaren in mijn datingleven. Bipolaire stoornis is een deel van mij, en ik schaam me niet voor mijn toestand, in feite is het het tegenovergestelde, ik omarm het. Daten - als je met een psychische aandoening leeft - kan echter ingewikkeld zijn:Wanneer moet je je date vertellen over je diagnose? Moet je het ze überhaupt vertellen? Zullen ze anders over je denken als ze het eenmaal weten?Je twijfelt aan jezelf, je twijfelt aan jezelf en je gaat er vooral van uit dat je de underdog bent in romantische relaties. Toen ik mijn diagnose en leven met een bipolaire stoornis accepteerde, vond ik eindelijk mijn zelfverzekerde zelf, maar ik moest enkele obstakels overwinnen om daar te komen.

Ik zat in een giftige relatie waar ik wasgaslichtdoor mijn vriend: hij manipuleerde me om mijn eigen gezond verstand in twijfel te trekken. Hij bleek overal een ellendig persoon te zijn. We begonnen ongeveer drie jaar na mijn diagnose te daten - toen ik net begon met het publiceren van mijn blog en openhartig over mijn worsteling met geestelijke gezondheid. Langzaam begon hij mijn diagnose bipolair tegen mij te gebruiken. In zijn gedachten was alles wat ik zei of deed het gevolg van mijn stemmingsstoornis. Toen ik hem verdacht van vals spelen, gaf hij me het gevoel dat bipolaire denkwijzen aanleiding gaven tot waanvoorstellingen. Ik twijfelde aan mezelf en aan mijn gezond verstand, wat het verkeerde was om te doen. Maar het duurde niet lang voordat er concrete bewijzen kwamen dat hij me bedroog.

Afgewezen vanwege bipolair

Na onze breuk duurde het bijna een jaar voordat ik het gevoel had dat ik weer kon gaan daten. Toen ik eindelijk weer in de datingwereld kwam, stond ik erg sceptisch tegenover mensen. Ik ging automatisch in op afspraakjes bij de verdediging. Mijn hoede was op en is dat nog steeds. Ervaringen uit het verleden met daten omvatten ook mensen die vragen naar mijn diagnose van een bipolaire stoornis. Op sommige dates voelde ik me meer een therapeut of adviseur dan een vrouw die het hof werd gemaakt. Ik heb mannen gehad die me afwezen op basis van mijn openheid over een bipolaire stoornis en me vertelden dat ze zich niet op hun gemak voelen om met iemand te daten met dat soort problemen. Er zijn veel dates geweest waar stigmatisering een rol speelt, maar daar besteed ik geen aandacht meer aan. Deze ervaringen hebben me alleen maar sterker en zelfverzekerder gemaakt.

Wat ik nu weet

Bipolaire stoornis doet het vuile werk voor mij en filtert individuen uit die op hun tenen door het leven gaan. Het is een feit dat we allemaal problemen hebben, of je nu met een bipolaire stoornis leeft of niet. En als iemand je geen kans geeft vanwege een label, prijs jezelf dan gelukkig. Tegenwoordig benader ik daten met één doel: plezier hebben. Datingervaringen kunnen je veel over jezelf leren. In een poging mijn kwetsbaarheid te maskeren, heb ik gemerkt dat ik in sommige situaties een beetje hard en overdreven zelfverzekerd kan zijn.

Leven met een bipolaire stoornis geeft je een heel ander perspectief op de wereld om je heen. Je zoekt in alles naar betekenis en diepte. We gedragen ons op basis van wat we voelen, niet noodzakelijkerwijs wat we weten dat goed of fout is. Soms kan dit ertoe leiden dat we onverantwoordelijk en onvoorzichtig zijn, maar als het op de juiste manier wordt behandeld, kan het zelfs een geschenk zijn aan een andere persoon.

Naar mijn mening heeft iedereen er baat bij om iemand te leren kennen die anders is dan zij. Ik geloof dat personen met een bipolaire of een andere psychische aandoening diepte en begrip toevoegen aan iemands leven. We leven op dit moment in een samenleving die geen empathie heeft en geen emotie heeft. De meest empathische mensen die ik ken leven met een bipolaire stoornis, depressie of angst.

Mijn datingervaringen hebben me opengesteld voor individuen die ook heel anders zijn dan ik. Ik heb veel geleerd van mannen met wie ik een romantische relatie heb gehad, inclusief degenen die me slecht hebben behandeld. Het is belangrijk voor mensen om te onthouden dat uitdagingen onvermijdelijk zijn in romantische relaties, ongeacht of je partner een psychische aandoening heeft of niet.

Mijn advies aan degenen die leven met een bipolaire stoornis en klaar zijn om de datingwereld te betreden, is om ervoor te zorgen dat je vertrouwen hebt in jezelf. Ga er niet vanuit dat u de underdog bent omdat u met een psychische aandoening leeft.Zelfliefde en zelfacceptatie zijn zo belangrijk als het gaat om daten met een bipolaire stoornis.

Ik was nooit een grote fan van zelfhulpboeken, maar twee boeken die me echt hebben geholpen om meer zelfvertrouwen te krijgen, zijn: Je bent een badass: hoe stop je met twijfelen aan je grootsheid en begin je een geweldig leven te leiden? door Jen Sincero, en De subtiele kunst van het niet geven van een f*ck door Mark Manson. Lees ze voor jezelf en zie hoe je zelfliefde in je leven kunt opnemen.

Wanneer je iemand voor het eerst leert kennen, raad ik aan om de persoon je karakter te laten leren kennen voordat je over je toestand vertelt. Het is niet nodig dat u uw diagnose vooraf bekendmaakt. Wacht tot je je op je gemak voelt en geloof dat de ander het verdient om over dat deel van je leven te horen. Weet dat je een capabel en uniek persoon bent die iets speciaals toe te voegen heeft aan het leven van een ander. Herinner jezelf daar dagelijks aan en ga daten met een gevoel van trots op je verschillen.

Laatst bijgewerkt: 1 februari 2020