Hebben we meer discussie nodig over geestelijke gezondheid in de NFL?

Het is geen geheim dat professionele voetballers zowel fysiek als mentaal trauma oplopen op het veld. Hoewel elke sport bepaalde risico's met zich meebrengt, zorgt het contactgerichte karakter van voetbal ervoor dat spelers een hoger risico lopen op bepaalde psychische aandoeningen.

Een risicofactor is afkomstig van chronische traumatische encefalopathie (CTE), een neurodegeneratieve ziekte die wordt veroorzaakt door herhaaldelijk hoofdletsel. EEN Onderzoek uit 2017 van de 111 overleden NFL-spelers ontdekten dat 110 van hen, of meer dan 99%, CTE hadden.

Twee spraakmakende NFL-spelers, die stierven door zelfmoord, Junior Seau en Dave Duerson, bleken allebei CTE te hebben in hun respectieve autopsies. De gemelde symptomen van CTE zijn onder meer depressie, impulsief gedrag, emotionele instabiliteit, middelenmisbruik en zelfmoordgedachten. Het verband tussen profvoetbal en psychische aandoeningen is duidelijk, maar het gesprek over geestelijke gezondheid wordt vaak onder de mat geveegd onder NFL-spelers, coaches en personeel.

Als CTE een risico is onder voormalige NFL-spelers - waarvan de symptomen vaak slopend en dodelijk zijn - waarom wordt er dan niet meer gedaan om de geestelijke gezondheid in de NFL te behandelen? UNLV-professor Brad Donohue meldt dat 'voetballers minder geneigd zijn om geestelijke gezondheidsprogramma's te volgen dan atleten in andere sporten, en een van de grootste redenen hiervoor is het ervaren stigma.'

Helaas is er nog steeds de geïnternaliseerde perceptie dat voetbal een 'mannelijke' sport is en dat 'echte mannen' niet praten over hun gevoelens - dat om hulp vragen neerkomt op het toegeven van zwakte - en daarom worden psychische problemen vaak terzijde geschoven.

obsessieve-compulsieve stoornis versus obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis

'Een belangrijk aspect van de sportcultuur dat van invloed kan zijn op de bereidheid van atleten om geestelijke gezondheidsproblemen te erkennen, is niet als‘ zwak ’gezien te willen worden,' zegt Christine Selby, Ph.D. , hoogleraar psychologie aan het College of Science and Humanities van de Husson University. “Helaas blijft de grotere cultuur in de Verenigde Staten dat doen bekijk geestelijke gezondheid problemen als iets verdachts. Degenen met geestelijke gezondheidsproblemen kunnen worden gezien als niet ‘sterk’ genoeg om ‘zichzelf aan hun schoenriemen omhoog te trekken’ en in wezen ‘er overheen te komen'.Deze mentaliteit kan meer uitgesproken zijn in sporten, inclusief contactsporten zoals Amerikaans profvoetbal. ''

Bovendien komt het idee dat spelers altijd op het hoogste niveau moeten presteren. De NFL is tenslotte in de eerste plaats een bedrijf en prestatie is waar het om gaat. 'Als we het hebben over atleten op topniveau, zoals die in de NFL, is de druk om week na week te presteren hoog - vooral voor degenen die de play-offs hebben gehaald', vervolgt Selby. “Er is een aanzienlijke interne en externe druk op deze atleten om er alles aan te doen om ervoor te zorgen dat hun team wint. Dit kan betekenen dat alle vormen van pijn worden genegeerd, inclusief psychische pijn. De meeste atleten willen hoe dan ook meedoen en zijn bereid om alle aspecten van hun welzijn op te offeren. '

Koppel dat aan het besef van spelers dat hun carrière beperkt is tot slechts een paar jaar - de druk betekent dat er in overvloed sprake is van geestelijke gezondheidsproblemen. 'In een vicieuze cirkel zorgt de toegenomen angst voor lichamelijk letsel en verlies van carrière voor meer stress en meer vatbaarheid voor het veroorzaken of verergeren van psychische problemen en / of voor de atleet die zich wendt tot contraproductieve / zelfvernietigende manieren om angst te beheersen, zoals illegale drugs ”, zegt David M. Reiss , M.D., een psychiater die voornamelijk in CA, NY en MA oefent.

Wat de NFL en spelers doen om het gesprek te veranderen

Afgelopen mei, de NFL kwam in actie door een commissie voor geestelijke gezondheid en welzijn aan te kondigen. Dit leidde ertoe dat elk team minimaal acht tot twaalf uur per week een professional in de geestelijke gezondheidszorg ter plaatse moest hebben.

In de eerste release werd gezegd dat deze programma's zijn ontworpen om de geestelijke gezondheid van spelers, teams en hun familieleden te helpen door samen te werken met 'lokale en nationale organisaties voor geestelijke gezondheid en zelfmoordpreventie om het stigma met betrekking tot geestelijke gezondheid te verminderen en zelfmoord te bevorderen. preventie en bewustwording. ' Hoewel dit een prachtige en bemoedigende stap is - en die moet worden toegejuicht - komt de zet nadat veel spelers gedwongen zijn het bewustzijn van hun geestelijke gezondheid in eigen hand te nemen.

Een van die pleitbezorgers is Brandon Marshall, een brede ontvanger die eerder speelde voor onder meer de New York Jets en Chicago Bears. 'Als je me acht jaar geleden had gevraagd wat geestelijke gezondheid voor mij betekent, zou ik mentale weerbaarheid hebben gezegd,' vertelde Marshall USA Today . “Als voetballers wordt ons geleerd nooit zwakte te tonen, een tegenstander nooit een voorsprong te geven. Je openstellen als iets pijn doet, is in onze cultuur afwijkend. Maar als je echt gaat zitten en erover nadenkt, is het verbinden met die emoties de echte kracht. '

Met dat in gedachten begonnen hij en zijn vrouw Project375 , een organisatie die is ontworpen om bewustzijn te creëren en het gesprek over geestelijke gezondheid te verbreden. Hij deelde met Talkspace dat hij “besefte dat voetbal slechts mijn platform was, niet mijn doel. Mijn doel is om kinderen en mensen die lijden te helpen. '

Rob Gronkowski, een voormalig tight end voor de New England Patriots, is een andere speler die zeer uitgesproken is over de gevolgen voor de geestelijke gezondheid die hij ervoer bij het spelen in de NFL. Op 29-jarige leeftijd koos hij ervoor weglopen van voetbal om zijn welzijn te behouden. 'Voordat ik een beetje mistig was,' vertelde Gronkowski CBS Nieuws . 'Toen wist ik dat, weet je, voetbal was, weet je, dat alles deed, alle schade. Ik wist gewoon dat ik weg moest van het voetbalspel en zeker moest gaan werken aan mijn mentale welzijn. ' Deze bekentenis, en de voortdurende vocalisatie over zijn worstelingen na zijn speeldagen, biedt een opening voor andere spelers om hetzelfde te doen.

Wat andere sportorganisaties doen

Niet alle sporten hebben te maken met dezelfde problemen als het gaat om discussies over geestelijke gezondheid. 'Stigma wordt bij atleten anders ervaren, en niet alle atleten ervaren stigma', zegt Donohue.

Het leiden van de manier voor bewustzijn van geestelijke gezondheid is de NBA. Vanaf het seizoen 2019-2020 is het NBA vereist nu er moet ten minste één professional in de geestelijke gezondheidszorg zijn in het fulltime personeel van elk team. Deze verandering kwam na spelers zoals Kevin Love op de Cleveland Cavaliers en de gepensioneerde puntwacht van Boston Celtics Keyon Dooling kwamen naar voren met hun geestelijke gezondheidsproblemen.

Ook in de wereld van de watersport is er verandering. Deze maand USA Zwemmen kondigde een samenwerking aan met Talkspace om zonder kosten voor hun atleten onbeperkte toegang te bieden aan therapeuten in de geestelijke gezondheidszorg. Deze persoonlijke en toegankelijke methode stelt zwemmers in staat om op hun gemak hulp te zoeken en een therapeut te vinden die het beste voor hen werkt.

Er worden maatregelen genomen om een ​​betere geestelijke gezondheidszorg te bieden in de NFL

Wanneer organisaties prioriteit geven aan het mentale welzijn van hun spelers, kan er inderdaad verandering komen. Een uitdaging waar sportorganisaties voor staan, is spelers helpen omgaan met niet alleen de druk van de schijnwerpers, maar ook met hun korte loopbaan. 'Programma's om atleten te helpen de realiteit van een beperkte loopbaan en de lage kans op succes op hoog niveau te accepteren - en al vroeg een realistisch‘ plan B ’te ontwikkelen zonder de motivatie of ambitie te verminderen, maar de hoop redelijk realistisch te houden,' zegt Reiss. Hij beveelt aan om spelers te helpen bij het ontwikkelen van een post-voetbalcarrière kort nadat ze de NFL binnenkwamen, als herinnering dat andere kansen na voetbal ook kunnen worden vervuld.

Een ander belangrijk aspect is ervoor te zorgen dat spelers de juiste diagnose krijgen. Met het potentieel voor spelers om hun blessures te bagatelliseren om op het veld te blijven, benadrukt Reiss het belang van onafhankelijke neurologen die hersenschudding en ander potentieel hersenletsel kunnen beoordelen. Bovendien raadt hij aan om alle spelers regelmatig de geestelijke gezondheid te laten screenen om proactief problemen op te sporen en eraan te werken voordat ze ernstiger worden.

De overkoepelende stap die nodig is, is natuurlijk het verminderen van het stigma waarmee spelers worden geconfronteerd over het openstaan ​​van hun geestelijke gezondheidsproblemen. Dit zal ongetwijfeld tijd kosten - en gaat net zo goed over het verschuiven van de bredere cultuur - maar de opleiding van NFL-personeel zal helpen om prioriteit te geven aan de geestelijke gezondheid van spelers, legt Reiss uit, terwijl het ook de 'opleiding van atleten aanmoedigt om hun welzijn op de lange termijn en het welzijn van hun gezin is belangrijker dan onmiddellijk succes. ' Het is een belangrijk sentiment dat niet vaak wordt geuit in professionele sporten.

Discussie over geestelijke gezondheid beginnen met jonge atleten

Hoewel op professioneel niveau duidelijk meer discussie over geestelijke gezondheid nodig is, kunnen deze gesprekken met jongere atleten een enorme impact hebben. Reiss beveelt aan om jonge atleten realistische informatie te geven over carrièremogelijkheden en tegelijkertijd 'het langetermijnvoordeel van het erkennen en aanpakken van problemen te versterken in plaats van ze te ontkennen door blessures van welk type dan ook te bemannen en door te spelen'.

Wanneer jonge atleten met geestelijke gezondheidsproblemen te maken krijgen naarmate ze ouder worden, zijn ze al voorbereid op die tests. De normalisatie van psychische aandoeningen zal niet van de ene op de andere dag plaatsvinden, maar grote platforms, zoals de NFL, kunnen vooruitgang helpen boeken.

Hoe eerder het stigma rond psychische aandoeningen wordt opgeheven, hoe beter - voor professionele atleten en voor ons allemaal.