Wat levert het u op? Mededogen begrijpen en disfunctioneel gedrag veranderen

We doen allemaal dingen waarvan we zouden willen dat we dat niet zouden doen: we hebben er spijt van dat we te veel of niet genoeg hebben gegeven, te passief of te impulsief zijn, te kritisch of niet kritisch genoeg zijn, of te boos of niet boos genoeg worden. Maar met elk van deze zouden we het niet doen als we het niet dedenvoelenzoals we kregenietseruit.

- Gastblog door Gary Trosclair, DMA, LCSW / psychotherapeut en auteur vanIk werk eraan in de therapie: hoe je het meeste uit psychotherapie kunt halen.

hoe depressie uit te leggen aan iemand die het niet heeft?

Meestal, op het diepste niveau, is dit 'iets' dat we voelen dat we krijgen bescherming tegen kwetsbaarheid.Maar dat is er in vele soorten en maten, waarvan er vele totaal anders lijken dan bescherming tegen kwetsbaarheid. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het juist de situaties kan creëren waar we bang voor zijn. Ik kom daar allemaal op terug, maar laat me eerst iets ophelderen dat essentieel is om dit te begrijpen.

Ik zeg niet dat we expres disfunctioneel gedrag vertonen. Integendeel - ik zeg dat we vaak de dingen doen waar we onbewust spijt van hebben - zonder dat we ons hiervan bewust zijn.

Het onbewuste kan het bewustzijn overstijgen en ons dingen laten doen die we niet van plan zijn.Psychosomatiek - de studie van het verband tussen de geest en het lichaam - staat vol met voorbeelden van hoe we dingen onbewust doen, zoals misselijk worden als we geconfronteerd worden met iets dat we niet kunnen verdragen.

We hebben overvloedig, recent en werkelijk fascinerend psychologisch onderzoek dat bevestigt dat veel van wat we doen onbewust gemotiveerd is.Psychologen kunnen motivaties in de geest van een proefpersoon planten zonder dat ze het beseffen, en ze kunnen het effect meten dat het heeft op hun gedrag - wat aanzienlijk is. (Je kunt een van de artikelen van Yale-onderzoeker John Bargh bekijken hier .) Stel je voor hoe immens de meer langdurige en significante impact die een gezin kan hebben op het onbewuste van een kind.

Enerzijds moeten we waarderen wat het onbewuste voor ons doet:Godzijdank kunnen we automatisch doorgaan.Als we sommige dingen niet op de automatische piloot zouden kunnen uitvoeren, zouden we zeker gek worden door tien miljoen dingen tegelijk te doen.We zijn zo geëvolueerd dat we kunnen ademen en ons voedsel kunnen verwerken en rechtop kunnen staan ​​en naar vervelende mensen kunnen snauwen zonder erover na te hoeven denken.Maar dit is een zegen en een vloek:Hoewel veel van de motivaties van het onbewuste gezond en constructief zijn (zelfs spiritueel, zouden sommigen beweren),je kunt ook behoorlijk smerig gedrag vertonen- alsof u probeert uw partner zich schuldig te laten voelen - zonder erover na te denken.

Misschien wel het belangrijkste voor degenen onder u die in therapie zijn of therapie overwegen, is te erkennen dat we onbewuste strategieën hebben ontwikkeld om met de wereld om te gaan toen we vrij jong waren zonder het te weten. En dat we doorgaan met het uitvoeren van die strategieën zonder het te weten.

Ik zal u twee voorbeelden geven.

Ginger was een heel gevoelig meisje. Ze voelde dat als het in huis spannend werd, haar moeder in de badkamer verdween en er veel meer ontspannen uitkwam. Te ontspannen eigenlijk. Ze zou gewoon op de bank neerploffen en heerlijk uit zijn dak gaan. Nou, dit was geen gelukzaligheid voor Ginger.

Dus zonder het te beseffen, probeerde Ginger de spanning in huis te verminderen door voor haar moeder te zorgen. Ze zou opruimen, entertainen, kalmeren en zo ongeveer alles doen om te voorkomen dat haar moeder de badkamer in zou gaan en er high uit zou komen. Haar moeder gedroeg zich er niet echt beter door, maar Ginger had wel het gevoel dat ze enige controle had.

Ginger zorgde decennia later nog steeds voor mensen met problemen - in een poging het onvermijdelijke te vermijden door voor haar baas, huidige vriend of een manipulatieve verkoper te zorgen die haar behoefte voelde om te behagen. Ze kreeg een klein gevoel van veiligheid en controle, maar ze voelde zich nooit echt goed.

Frank vond daarentegen een manier om zichzelf beter te laten voelen door anderen zich slechter te laten voelen. Hij kwam uit een zeer competitieve, intellectuele en 'deugdzame' familie. Iedereen probeerde elkaar te overtreffen in de goedheidoorlogen, en hij had vaak het gevoel dat hij aan de onderkant van het peloton zat. Een manier om er weer bovenop te komen, was door iemand anders naar beneden te halen, om zichzelf in vergelijking daarmee briljanter of deugdzamer te laten voelen. Hij werd een intellectuele bullebak en gebruikte gerechtigheid als zijn favoriete wapen. Je kon hem vinden op academische conferenties over de hele wereld die de andere presentatoren hun gebrekkige onderzoek verwijten. Hij deed het ook in de privacy van zijn huis, waardoor zijn kinderen zich schuldig voelden.

Het resultaat voor Frank was dat hij zich even beter voelde over zichzelf, omdat hij dacht dat hij beter was dan anderen. Maar hoewel Frank respect had van sommige van zijn leeftijdsgenoten en familie, had hij geen vrienden, was hij ver verwijderd van zijn familie en leefde hij eigenlijk ellendig in een oorlogsgebied dat hij zelf had gecreëerd.

Zowel Ginger als Frank hebben deze coping-methoden decennia geleden ontwikkeld - en ze deden het zonder het te beseffen. Maar erger nog: ze bleven die copingvaardigheden gebruiken zonder het te weten, en ze haalden er iets uit zonder het te beseffen.

Als dit soort disfunctioneel gedrag verandert, helpt het om het te begrijpen - om inzicht te krijgen in de bron. Dit vervult twee belangrijke taken:

Ten eerste helpt het ons om medelevend te zijn met wat we doen: we kunnen in de schoenen stappen van de kleine tikes waarmee het allemaal begonnen is en we kunnen ons inleven in het aannemen en blijven gebruiken van deze strategieën naarmate we ouder worden.

Ten tweede biedt het de mogelijkheid om ons anders te gedragen: we kunnen andere, gezondere manieren vinden om te voorzien in de behoeften waarin het disfunctionele gedrag oorspronkelijk was voorzien.

Om tot deze onbewuste motieven te komen, kan tijd en doorzettingsvermogen vergen.Een sterke, authentieke relatie met uw therapeut kan nuttig zijn bij het verkrijgen van inzicht, mededogen en gedragsverandering, omdat deze zelfde onbewuste motivaties kunnen (en idealiter zullen!) Ontstaan ​​in uw interacties met uw therapeut, waardoor u de kans krijgt om tot bewustzijn te komen en te veranderen .

Ik beschrijf deze onbewuste processen en hoe je er op een gezondere manier meer op kunt aansluiten in mijn boek: Ik werk eraan in de therapie: hoe je het meeste uit psychotherapie kunt halen .

Het onbewuste kan destructief of constructief zijn, afhankelijk van uw relatie ermee. Maar als je ermee kunt werken, als jullie twee aan dezelfde kant kunnen staan, wordt het een beetje gemakkelijker. Je kunt disfunctioneel gedrag veranderen.

Hallo daar! Vond je het leuk wat je net hebt gelezen? Schrijf je in op onze nieuwsbrief voor de nieuwste inhoud en maak kans op onze wekelijkse boekweggeefactie !: