Wat moeders het meest nodig hebben, is hun geestelijke gezondheid

Bij gebrek aan geestelijke gezondheidsondersteuning ervaren te veel Amerikaanse vrouwen emotionele crises terwijl ze door het hedendaagse moederschap navigeren. Als oprichter van ESME.com (Empowering Strong Moms Everywhere), ben ik elke dag getuige van moeders die eenzaam, uitgeput, angstig, depressief zijn, lijden aan PTSS en tot hun psychologische grenzen worden gedreven. 'Seksisme maakt vrouwen ziek', waarschuwde Jessica Valenti binnen haar nu klassieke column voorThe Guardian . De voortdurende dreiging om aangevallen, beledigd en afgewezen te worden, wekt bij vrouwen een gevoel van hypervigilantie op dat gepaard gaat met psychisch leed.

Moederschap maakt gebruik van de uitgeputte psychologische hulpbronnen van vrouwen, waardoor ze bijzonder vatbaar zijn voor psychische problemen. Veel moeders hebben niet de tijd of energie om te begrijpen waarom ze zich zo vreselijk voelen. Als gevolg hiervan internaliseren ze hun gevoelens en doen ze het beste wat ze kunnen, elke dag weer.

Topuitdagingen van drukke moeders

Hoewel hormonen vaak de schuld krijgen van een gecompromitteerd psychologisch welzijn bij vrouwen, zijn de meeste psychische gezondheidscrises die ik hoor het resultaat van de genderverwachtingen van de samenleving en de reacties op het moederschap. Ik heb tien uitdagingen geïdentificeerd Amerikaanse moeders worden geconfronteerd als gevolg van ongelijkheid en seksisme. Andere factoren spelen ook een rol, zoals economische stress, racisme en classisme, maar het dagelijkse bombardement van sociale invloeden kan het emotionele en psychologische welzijn van een moeder in gevaar brengen, ongeacht waar ze woont, van wie ze houdt of welke kleur ze heeft. . De volgende tien uitdagingen hoor ik het meest van drukke moeders.

1. Moeder schuldgevoel

Een universeel thema van moederschap, schuld wordt nog verergerd door het feit dat moeders de schuld geven een nationaal tijdverdrijf is. Moeders schuldgevoel begint tijdens de zwangerschap en wordt erger naarmate vrienden, familie en de media fixeren op waargenomen tekortkomingen in ons moederschap. Onze liefde voor onze kinderen maakt ons vatbaar voor onze eigen twijfels en voortdurende spijt. In feite zijn we bijzonder kwetsbaar om ons schuldig te voelen, omdat we willen geloven dat we invloed hebben op onze kinderen.

2. Slaapgebrek

Uit een reeks recente onderzoeken blijkt dat moeders kampen met jaren van onderbroken slaap, maar we hebben geen wetenschappers nodig om te bevestigen wat we al weten: we zijn uitgeput! Helaas is de cumulatieve impact van slaapgebrek gevaarlijk voor onze geestelijke gezondheid en draagt ​​het bij aan depressie, angst, stress, paniekaanvallen en andere gezondheidsproblemen.

3. Evenwicht tussen werk en gezin

Onze cultuur en onze werkgevers verwachten van ons dat we gezinnen stichten alsof we geen carrière hebben en werken alsof we geen kinderen hebben. Deze botsende verwachtingen eisen een psychologische tol, terwijl miljoenen werkende moeders zich elke dag haasten en opofferen om hun evenwicht te bewaren. Zonder verlof om gezinsredenen en andere steun voelen te veel van ons zich uitgeput, uitgeput en schuldig.

4. Verzorging

Ondanks de beweging van de vrouwen en de vooruitgang in het onderwijs, verrichten vrouwen het overgrote deel van het onbetaalde zorgwerk, of het nu gaat om ouderen, zieken of hun eigen kinderen. Het gewicht van deze last is meedogenloos en hard.

5. Kinderen met chronische ziekten en speciale behoeften

Echtscheidingsstatistieken laten zien dat de meeste huwelijken niet bestand zijn tegen de druk van een kind met speciale behoeften en dat moeders in overgrote meerderheid de primaire verzorger van het kind worden. De enorme inspanningen van moeders, die zelden worden beloond of gewaardeerd, staan ​​vaak de zelfzorg in de weg en leiden tot een burn-out.

6. Arbeidsdiscriminatie

Moeders die buitenshuis werken (en de meeste doen) hebben vaak te maken met ongelijke beloning en ongelijke behandeling. Het evenwicht tussen werk en gezin is al moeilijk genoeg; mansplaining, een gebrek aan mentoren en belemmeringen voor opwaartse mobiliteit zorgen voor extra stress. De meeste organisatieculturen blijven mannen onevenredig belonen, maar dergelijke discriminatie kan subtiel zijn en daardoor moeilijk op te sporen en te bestrijden.

7. Lichaamsbeeld

Body shaming heeft niet alleen gevolgen voor tienermeisjes op Instagram. Veel te vaak belichten de media de lichamen van beroemde moeders - verbluffend fit en zonder striae. Deze beelden dragen bij aan een gebrek aan eigenwaarde , zelfhaat en in extreme gevallen eetstoornissen. Tot overmaat van ramp heb ik van veel moeders gehoord dat hun partners en familieleden hen kleineren vanwege hun babygewicht.

waar wordt depakote voor gebruikt?

8. Seksueel geweld / verkrachtingscultuur

Minstens een op de vijf vrouwen heeft tijdens zijn leven te maken met verkrachting of poging tot verkrachting. Te midden van de # metoo-beweging deelden miljoenen vrouwen de onthullende maar pijnlijke erkenning dat ze hun mond hielden en hard werkten, terwijl degenen die hen misbruikten of mishandelden zonder represailles de ladders van het bedrijfsleven en de politiek beklommen. Voor moeders die al gestrest zijn, is het allemaal te veel, vooral degenen onder ons die hadden gehoopt dat het anders zou zijn voor onze dochters.

9. Huiselijk geweld en misbruik

De percentages huiselijk geweld en misbruik hebben in de samenleving een onaanvaardbaar niveau bereikt. Een aanzienlijk aantal moeders die steun zoeken bij ESME, hebben gewelddadige relaties achter zich gelaten. Hoewel ze de moedige keuze hebben gemaakt om te vertrekken, blijft het psychologische trauma hangen en kunnen ze gemakkelijk worden geactiveerd. Door seksueel geweld zijn vrouwen zelfs de grootste groep mensen met PTSD geworden.

10. Solo moederschap

23 miljoen Amerikaanse kinderen worden momenteel opgevoed door alleenstaande moeders. De meeste moeders die alleen zijn, hebben te maken met slaapgebrek, stigma, conflict met een ex en financiële onzekerheid. Door het minimumloon blijven veel alleenstaande moeders onder de armoedegrens - zelfs als ze fulltime werken! In heel Amerika zijn daklozenopvangcentra het laatste toevluchtsoord voor veel alleenstaande moeders. Het is niet verrassend dat armoede en economische tegenspoed verband houden met angst en depressie. Alleen moeders doen opmerkelijk werk, maar wat kost dit voor hun mentaal welzijn?

Moeders de steun geven die ze nodig hebben

De op geslacht gebaseerde discriminatie, misbruik en verwaarlozing waarmee moeders worden geconfronteerd, kan overweldigend lijken. Maar met steun en belangenbehartiging kunnen moeders de schadelijke effecten van de uitdagingen die ik heb beschreven, vermijden en beginnen te genezen. In het bijzonder is er verandering nodig op individueel, organisatorisch en maatschappelijk niveau. Hieronder staan ​​drie gebieden die het meest hervormd moeten worden.

Geestelijke gezondheidszorg

Vrouwen worden routinematig gescreend postpartum depressie na de bevalling , maar zorgen over de geestelijke gezondheid van moeders vallen daarna snel van de radar van de gezondheidszorg. Totdat we de aanzienlijke sociale uitdagingen voor de geestelijke gezondheid van moeders erkennen en ermee worstelen, zullen Amerikaanse moeders vaker last hebben van depressie, angst, uitputting en PTSS dan het grote publiek. Geestelijke gezondheidswerkers kunnen meer doen om licht te werpen op de noodzaak om deze psychologisch onderdrukkende realiteit te veranderen.

Stel je een samenleving voor waarin meisjes en vrouwen toegang hebben tot geestelijke gezondheidsondersteuning en professionals om hen te helpen ongelijkheid in realtime te begrijpen, in plaats van jaren nadat ze al de schadelijke gevolgen hebben ondervonden. Therapie- en steungroepen kunnen moederschuldgevoelens helpen verminderen, vrouwen laten zien dat ze niet alleen zijn, en moeders in staat stellen manieren te vinden om beëindig misbruikrelaties .

Institutionele ondersteuning (school en werk)

Er is tijd voor organisaties die vrouwen minder betalen dan mannen voor dezelfde baan, vrouwen straffen voor het opnemen van zwangerschapsverlof en anderszins vrouwen discrimineren alleen omdat ze kinderen hebben. Instellingen zouden moeten worden opgeroepen voor beleid dat ervan uitgaat dat mannen de belangrijkste kostwinners zijn en dat vrouwen alleen maar zakgeld verdienen.

Organisaties moeten structurele en ideologische veranderingen doorvoeren om tegemoet te komen aan de sociale realiteit van het hedendaagse moederschap. Naast het instellen van oudervriendelijk beleid, moeten vooruitstrevende organisaties middelen bieden om ouders te helpen omgaan met de emotionele en psychologische stressfactoren van het ouderschap. Interne counseling, steungroepen en kinderopvang op locatie zouden het welzijn van werknemers en studenten vergroten, wat goed is voor iedereen - niet alleen voor moeders.

Publiek beleid

Moeders zijn waarschijnlijk een van de grootste belangengroepen in het land, maar het is moeilijk voor hen om te mobiliseren als ze elke minuut van de dag uitgeput en druk zijn. Met meer toegang tot en ondersteuning voor geestelijke gezondheidszorg, zouden moeders meer energie hebben om te pleiten voor en zich te organiseren voor wetten en beleid ter ondersteuning van gezinnen en gendergelijkheid. Nationale steun voor verlof om gezinsredenen, kinderopvang, ziekenzorgcentra, gelijk loon, tegoedbonnen voor geestelijke gezondheidszorg, minder bestraffende overheidssteun, beter openbaar vervoer en belastingvoordelen voor gezinsvriendelijke kleine bedrijven zijn slechts enkele van de manieren waarop wij als natie kan het psychologische welzijn van moeders ondersteunen.

Geestelijke gezondheid is een bouwsteen voor de empowerment van vrouwen . Preventieve en voortdurende geestelijke gezondheidsondersteuning zou onze samenleving transformeren door meisjes en vrouwen in staat te stellen de structuren te herkennen en te bestrijden die het moederschap psychologisch zo machteloos maken.

Dr. Marika LindholmGesticht ESME.com om een ​​sociale beweging van Solo Moms op gang te brengen. Marika, een opgeleide socioloog, gaf meer dan een decennium lang cursussen over ongelijkheid, diversiteit en gender aan de Northwestern University. Nadat een scheiding haar twee kinderen alleen had achtergelaten, besefte ze dat Solo Moms de broodnodige middelen, steun en verbinding ontbrak. Ze bouwde haar sociale platform, Empowering Solo Moms Everywhere, uit deze combinatie van academische en persoonlijke ervaring. Marika is ook de co-editor van We hebben dit: Solo Mom Stories of Grit, Heart en Humor , een openhartige, grappige en onverschrokken eerlijke bloemlezing - geschreven door 75 Solo Mom-schrijvers, waaronder Amy Poehler, Anne Lamott en Elizabeth Alexander - die Solo Moms viert: hun vasthoudendheid, moed en felle liefde voor hun kinderen. Marika is te bereiken op [e-mail beveiligd] .