Waarom we herinneringen onderdrukken

Voor degenen die psychologie studeren en beoefenen, is er een verhit debat over onderdrukte herinneringen. In het bijzonder, kunnen of moeten ze worden hersteld en zijn ze, wanneer ze worden hersteld, werkelijk nauwkeurig?

Terwijl sommige mentale gezondheid beoefenaars zoals psychologen vinden onderdrukte herinneringenkanworden hersteld, hebben onderzoekers de neiging om minder in hun waarheidsgetrouwheid te geloven. Om de complexiteit van dit debat beter te begrijpen, is het belangrijk om in het algemeen in onderdrukte herinneringen te graven.

wat zijn symptomen van schizofrenie?

Wat is psychologische repressie?

Onderdrukking dient als een verdediging mechanisme waarbij een persoon onbewust pijnlijke of traumatische gedachten en herinneringen wegduwt. Het stelt iemand vaak in staat om een ​​relatief normaal leven te leiden terwijl hij zich schijnbaar niet bewust is van het bestaan ​​van dergelijke pijnlijke ervaringen.

Het is belangrijk op te merken dat onderdrukking een onbewuste handeling is en plaatsvindt zonder dat iemand de intentie heeft om bepaalde herinneringen weg te duwen. In gevallen waarin een persoon bewust verontrustende gedachten wegjaagt, wordt dit onderdrukking genoemd.

Een geschiedenis van repressie in de psychologie

Dit concept werd voor het eerst gerealiseerd door Sigmund Freud als onderdeel van zijn psychoanalytische theorie. Hij geloofde dat ondanks bepaalde traumatische gedachten en herinneringen die zonder gedachte in iemands onbewuste bestaan, die ervaringen nog steeds de kracht hebben om iemands dagelijkse leven te beïnvloeden. gedrag .

Freud voerde aan dat symptomen van bepaalde psychische stoornissen in feite onderdrukte herinneringen zijn die vorm krijgen als een manier om een ​​traumatische gebeurtenis over te brengen zonder dat een persoon het zelfs maar beseft. Hij gebruikte therapie om de onderdrukte gedachten en gevoelens van een persoon bloot te leggen, in de overtuiging dat het die herinneringen zou helpen om uit het onbewuste te komen.

Hier zijn veelvoorkomende voorbeelden van onderdrukte herinneringen en hoe deze mogelijk het psychologisch functioneren beïnvloeden:

• Als een kind wordt misbruikt door een ouder of geliefde, kan het zijn dat het de verontrustende herinneringen onderdrukt en zich er als volwassene totaal niet van bewust wordt. Later in het leven, diezelfde herinneringen aan misbruik kan het gedrag van een persoon nog steeds op verschillende manieren beïnvloeden, zoals het moeilijk maken om langdurige relaties aan te gaan en vertrouwen op te bouwen.
• Als iemand als jonge peuter een bijna-verdrinking ervaart, kan hij later in zijn leven een angst voor water ontwikkelen zonder enig idee waar de fobie vandaan kwam.

• 'Freudiaanse misstappen' worden ook beschouwd als voorbeelden van psychologische onderdrukking - Freud geloofde dat spraakfouten het gevolg waren van iets dat diep in het onderbewustzijn van een persoon begraven lag.

Onbewust ervaringen vergeten

Een van de redenen waarom repressie in de psychologie fel wordt bestreden, is te wijten aan hedendaags onderzoek, dat vindt trauma kan eigenlijk worden vergeten (niet simpelweg onderdrukt). Hoewel mensen zijn bedraad om automatisch ervaringen - goede en slechte - in een geheugen op te slaan, kunnen hersenen herinneringen aan bijzonder schadelijke ervaringen 'afschermen' als een soort zelfbescherming. Extreem trauma verstoort de opslag van langetermijngeheugen en verklaart waarom het moeilijk kan zijn om vreselijke gebeurtenissen te onthouden.

In gevallen van extreem trauma kan een persoon dat ook echt doen vergeten de ervaring helemaal. Meerdere onderzoeken tonen zelfs aan dat mensen die een extreem trauma doormaken soms het pijnlijke incident vergeten, maar de herinnering aan de ervaring kan later in het leven terugkeren in de vorm van sensaties of emoties .

In sommige meer extreme gevallen kan het een 'flashback' zijn waarbij je het gevoel hebt dat je de herinnering helemaal opnieuw beleeft. In extremere gevallen kan dit vergeten zich ontwikkelen tot een dissociatieve stoornis, zoals geheugenverlies en dissociatieve identiteitsstoornis.

Zijn herstelde herinneringen betrouwbaar?

Voor degenen die onderdrukking accepteren en geloven dat therapie onbewuste gedachten en herinneringen kan blootleggen, is er ook een debat over de geldigheid van herstelde ervaringen. Het argument is dat herinneringen kunnen worden vervormd door zowel de persoon die therapie zoekt, als door de therapeut die de sessie leidt. Dit wordt de andere geheugenhypothese , en het houdt in dat een andere persoon het terugroepen van onderdrukte herinneringen beïnvloedt, wat resulteert in de verkeerde herinneringen van het onderwerp.

Tegenstanders van het gebruik van therapie om onderdrukte herinneringen aan het licht te brengen, vinden dat het beter is om je te concentreren op herstel van de huidige symptomen die verband houden met trauma, in plaats van te proberen de verborgen herinneringen op te graven die er al dan niet toe hebben geleid. Deze groep erkent ook dat emotioneel traumatische ervaringen gemakkelijker kunnen worden onthouden dan niet-traumatische herinneringen, en het is waarschijnlijk dat een persoon die gebeurtenissen om te beginnen niet volledig zou kunnen onderdrukken.

Over één ding zijn experts van beide kanten het wel eens. Ze erkennen dat misbruik en trauma tijdens kritieke emotionele ontwikkelingsperiodes fysieke veranderingen in iemands leven veroorzaken hersenen , die later kunnen uitgroeien tot psychische stoornissen.

In een studie kunnen traumatische ervaringen die zich al in utero en in de kindertijd hebben voorgedaan, significante risicofactoren creëren voor een verminderde geestelijke gezondheid, waaronder een negatieve impact op zelfvertrouwen en het vermogen van een persoon om vertrouwen te vormen verhoudingen later in het leven.

Onderdrukte of traumatische herinneringen behandelen

Of je nu wel of niet gelooft in onderdrukte herinneringen en het vermogen om ze te herstellen, formele psychologische behandelingen zijn effectief gebleken bij het omgaan met vergeten, traumatische herinneringen.

Als u therapie zoekt voor traumatische herinneringen (al dan niet hersteld), is het de taak van een therapeut om mensen te helpen bij het oplossen van emotionele problemen op de lange termijn en om controle te krijgen over hun dagelijkse leven. Veel therapeuten die gespecialiseerd zijn in het herstellen van herinneringen aan misbruik maken gebruik van traumagerichte technieken voor cognitieve gedragstherapie, waarbij ze er in het bijzonder voor zorgen dat ze tijdens de reis respectvol zijn.

hoe denkt een narcist?

Tijdens therapie zoekt iemand vaak naar manieren om verlichting te krijgen van voortdurende ongerustheid , slepende herinneringen aan misbruik, nachtmerries, paniekaanvallen en intense angsten. In sommige gevallen wil een persoon ervaringen uit het verleden beter begrijpen en schuldgevoelens kwijtraken - iets langdurige psychotherapie kan helpen. Hoewel er geen wondermiddel is om trauma te overwinnen, zijn er zeker manieren om de dagelijkse impact ervan te beheersen.

Het debat rond onderdrukte herinneringen en of ze kunnen of moeten worden hersteld, gaat door, maar de wetenschap achter de behandeling van symptomen van traumatische herinneringen bevestigt de waarde van therapie als ondersteuning.

Zoals studies hebben aangetoond, zijn herinneringen complex en kunnen ze onbewust worden vergeten als de ervaring bijzonder schadelijk is. Ze kunnen zich ook ontwikkelen tot psychische stoornissen als ze niet worden behandeld en genegeerd. Als er niets anders is, is het gemakkelijk om het erover eens te zijn dat traumatische herinneringen een verreikende psychologische impact hebben, waardoor professionals worden aangezet om ze te blijven bestuderen.