Wat is een 'stille' borderline persoonlijkheidsstoornis?

Wazige rode paraplu achter regenachtig raam

Katie Reed, een blogger en moeder van vier uit Salt Lake City, leefde vele jaren met een 'stille' borderline persoonlijkheidsstoornis voordat ze een juiste diagnose kreeg. Voordien kreeg ze herhaaldelijk een verkeerde diagnose - met een bipolaire stoornis, het Asperger-syndroom en een angststoornis - die nooit 'goed' voelde.





Het was na haar derde zelfmoordpoging in 2009 dat bij haar de diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) werd gesteld, een diagnose die haar leven gelukkig ten goede heeft veranderd.





'Toen ik eindelijk de diagnose BPS kreeg, was het alsof er een lampje ging branden en ik begreep plotseling wat er in mijn hersenen omging en waarom ik me zo gedroeg', vertelt Reed Talkspace .

Wat is een 'stille' borderline-persoonlijkheidsstoornis en hoe verschilt deze van de klassieke borderline-persoonlijkheidsstoornis?

Het National Institute of Mental Health (NIH) beschrijft borderline persoonlijkheidsstoornis (meestal BPD genoemd) als gekenmerkt door grillige stemmingswisselingen, een slecht zelfbeeld, impulsief gedrag, extreem 'zwart-wit'-denken, zelfbeschadiging en het onvermogen om stabiele relaties te onderhouden. Afleveringen van verhoogde woede, depressie of ongerustheid zijn een ander kenmerk van de aandoening. Deze afleveringen kunnen enkele uren tot enkele dagen duren.



Hoewel er geen bekende, duidelijke oorzaak voor BPS is, geloven experts dat een combinatie van genetica, hersenstructuur en -functie, evenals milieu- en sociale kwesties een rol spelen. Veel therapeuten wijzen op een geschiedenis van kindertrauma of misbruik als de hoofdoorzaak van de aandoening.

'Stille' borderline-stoornis wordt niet gemakkelijk onderscheiden van 'gewone' borderline-stoornis - althans niet in officiële zin (het heeft geen speciale aanduiding in deDiagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen[DSM], bijvoorbeeld). En toch zien therapeuten en hun patiënten vaak een duidelijk onderscheid tussen de 'stillere' gevallen van BPS en de meer traditionele manifestaties ervan.

Terwijl de 'klassieke' borderline-stoornis wordt gekenmerkt door episodes van gewelddadige uitbarstingen, hebben mensen met een 'stille' borderline de neiging om dit geweld naar binnen te richten.

'[T] slang met‘ stille ’borderline persoonlijkheidsstoornis treedt op,” zegt Dr. Gerard Lawson, voorzitter van de American Counseling Association . 'Er is minder vijandigheid en minder agressieve uitbarstingen, maar er kan nog steeds sprake zijn van isolatie en zelfbeschadigend gedrag of zelfmoordpogingen.'

Mensen met een 'stille' borderline-stoornis zullen nog steeds de intense emotionele achtbaan ervaren die de stoornis onderscheidt, maar zullen vaak harder werken om deze emoties de kop in te drukken of ze opzij te duwen. Heel vaak wordt hun zelfgevoel gekenmerkt door schaamte of zelfhaat.

moet u psychische aandoeningen aan werkgever melden?

'Mensen met een borderline-stoornis hebben vaak het gevoel dat hun emoties‘ verkeerd ’zijn en besteden veel energie aan het naar beneden halen van hun gevoelens of proberen ze te rechtvaardigen”, legt Jessica Tappana, LCSW, therapeut en eigenaar van Aspire Counseling uit. 'Of je nu reageert door je terug te trekken (' stil ') of je uit te gedragen, de emotionele wanhoop van BPS ... kan ondraaglijk aanvoelen.'

Hoe wordt de diagnose 'stille' persoonlijkheidsstoornis gesteld?

Reed heeft BPS altijd ervaren als een 'innerlijke ervaring'. Er was heel weinig 'uit de hand' en veel van haar intense emoties resulteerden in intense periodes van zelfbeschadiging.

'Mijn woede en verdriet worden meestal geïnternaliseerd en mijn frustraties zijn naar binnen gericht. Mijn armen zijn doorkruist met littekens in verschillende graden van genezing door jaren van zelfbeschadiging (snijden), ”legt Reed uit. 'Ik heb ook de neiging om met overstuur om te gaan door mezelf af te sluiten van degenen van wie ik hou, robotachtig te worden in mijn interacties, te weigeren empathie of sympathie toe te staan. Het heeft invloed gehad op elke relatie die ik ooit heb gehad.'

Omdat mensen met de 'stille' vorm van BPS niet de klassieke explosieve symptomen van de stoornis vertonen, kan het veel langer duren voordat een juiste diagnose wordt gesteld, wat vooral verontrustend is wanneer de symptomen van de 'stille' stoornis betrekking hebben op zelfredzaamheid. schade.

'Ik denk dat mensen met meer geïnternaliseerde symptomen helemaal geen diagnose krijgen', zegt Dr. Colleen Cira, Licensed Clinical Psychologist en de oprichter en uitvoerend directeur van Cira Centrum voor Gedragsgezondheid . 'Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft zo'n reputatie in de psychologische gemeenschap dat ze zich presenteert als boos, manipulatief en explosief.'

Dr. Cira legt uit dat hoewel er symptomen zijn van de 'stille' vorm van BPS vermeld in deDSMworden ze vaak over het hoofd gezien bij het evalueren van een patiënt, waardoor het voor patiënten moeilijker wordt om een ​​juiste diagnose te stellen. 'Dit is een reëel probleem, omdat deze mensen niet alleen behandeling nodig hebben om hun BPS-symptomen aan te pakken, ze hebben waarschijnlijk ook een traumageschiedenis en ook een behandeling nodig om hun traumageschiedenis aan te pakken', zegt ze.

Patiënten bij wie de diagnose 'stille' borderline persoonlijkheidsstoornis niet goed is gesteld, voelen zich vaak 'onzichtbaar' en 'verkeerd begrepen', zegt dr. Cira, wat de stoornis alleen maar moeilijker maakt om mee te leven en leidt tot meer episodes van zelfbeschadiging. en een lager zelfbeeld.

Behandeling (en hoop) voor mensen met een 'stille' borderline persoonlijkheidsstoornis

Het krijgen van een juiste diagnose voor een 'stille' versie van BPS is meestal de helft van de strijd. Wanneer patiënten de naam ontdekken van waar ze mee hebben geleefd, kan het zijn alsof er een enorm gewicht van hun schouders wordt getild.

'Ik heb me veel minder gek gevoeld sinds ik mijn diagnose kreeg, want nu weet ik waar ik mee te maken heb', zegt Reed.

Het goede nieuws is dat de behandelingsopties voor 'stille' BPS in de loop van de jaren zijn toegenomen naarmate de stoornis beter wordt begrepen. Zodra patiënten een diagnose hebben gekregen, zijn er verschillende evidence-based behandelingen beschikbaar.

'Nog niet zo lang geleden (15-20 jaar) waren enkele zeer bekwame clinici van mening dat er geen hulp was voor personen met een aandoening zoals BPS', zegt Dr. Lawson. 'Nu zijn er eigenlijk heel goede behandelingsopties, en ze verbeteren.'

Volgens de Nationale Alliantie voor Geestelijke Gezondheid (NAMI) is psychotherapie de aanbevolen behandeling, waarbij dialectische gedragstherapie (DBT), cognitieve gedragstherapie (CGT) en op mentalisatie gebaseerde therapie (MBT) bovenaan de lijst van behandelingsmethoden staan.

DBT is de therapie bij uitstek voor therapeut Jessica Tappana, die het vaak heeft gebruikt om 'stille' borderline-persoonlijkheidspatiënten in haar praktijk te behandelen. Het is een intensieve behandeling met vier componenten: individuele therapie, groepstraining op het gebied van DBT-vaardigheden, coaching gedurende de week en wekelijkse bijeenkomsten met uw consultatieteam. Maar de veelomvattende aard ervan maakt het zo succesvol, aldus Tappana.

'DBT doet meer dan alleen de symptomen van stille borderline-stoornis behandelen, het leert je een nieuwe manier om met de wereld om je heen om te gaan', zegt ze.

Welke methode u ook gebruikt om een ​​'stille' borderline-stoornis te behandelen, het is belangrijk dat u een therapeut vindt bij wie u zich prettig voelt. 'Stille' borderline-stoornis is iets waar velen de rest van hun leven mee zullen worstelen. Maar behandeling kan de symptomen aanzienlijk verminderen en het aantal 'episodes' dat patiënten ervaren, verminderen.

Sinds de diagnose en het begin van de behandeling, zegt Reed dat ze veel minder afleveringen heeft. 'Gelukkig ben ik, naarmate ik ouder ben, beter in staat geweest om met mijn ziekte om te gaan', vertelt Reed. 'Vroeger had ik meerdere keren per week‘ afleveringen ’, maar tegenwoordig is het veel zeldzamer - een keer per jaar of zo.'

Het belangrijkste is dat Reed nu in staat is om te herkennen wat er met haar gebeurt en er doorheen te werken met een beetje meer medeleven en eigenliefde. Reed schrijft openlijk over haar ervaringen met psychische aandoeningen op haar blog , en beschouwt zichzelf als een pleitbezorger voor mensen met de stoornis.

Reeds hoop voor de toekomst is dat meer mensen die lijden aan een 'stille' borderline-stoornis de behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben om ten volle te leven. 'Het is een heel belangrijk onderwerp om met mensen te delen en ze te helpen begrijpen', zegt ze.