Hoe therapie me door het slechtste jaar van mijn leven heeft geholpen

Sommige jaren zijn beter dan andere. Sommige van de 'anderen' vergeet je nooit omdat ze de loop van je leven veranderenvoor altijd. Vorig jaar was dat jaar voor mij, en ik betaal er nog steeds de prijs voor.

Het jaar begon hoopvol, maar loste al snel op in bezorgdheid toen ik een aantal lichamelijke gezondheidsproblemen behandelde waarvoor tests, follow-ups en meer afspraken nodig waren. Zodra dat probleem onder controle leek te zijn, mijn depressie, angst en OCS - waar ik de helft van mijn leven tegen heb gestreden - laaide op naar niveaus die ik nog nooit had meegemaakt. Vele dagen kon ik nauwelijks uit bed komen, en ik had een algemeen gevoel van onheil.

Bovendien was mijn bedrijf in transitie en - blijkbaar - ook mijn relatie. In augustus vorig jaar, na vijf maanden counseling voor koppels, mijn partner van negen jaar en ik gingen uit elkaar.

Het leek alsof elk aspect van mijn leven was geraakt: fysiek, mentaal, persoonlijk en professioneel. Niets voelde veilig en ik voelde me op zijn zachtst gezegd onstabiel.

Hoewel mijn relatie was beëindigd, hield ik onze therapeut en begon ik haar individueel te zien, wat me hielp het bij elkaar te houden. Hier is hoe therapie me door het ergste jaar van mijn leven heeft geholpen.

Therapie als routine

Vorig jaar was elk deel van mijn leven in beweging. Mijn relatie, die zoveel veiligheid en zekerheid bood, was verbroken. Mijn lichamelijke gezondheid was onzeker en mijn geestelijke gezondheid was op zijn best onzeker. Elk gevoel van routine of stabiliteit was verdwenen.

Het goede nieuws was dat ik op therapie kon vertrouwen. Elke woensdag om 16.00 uur wist ik dat ik maar een uur had om te proberen mijn leven weer op de rails te krijgen. Het hebben van die toegewijde tijd en ruimte - en nog belangrijker, stabiliteit, speelde een belangrijke rol in mijn leven toen al het andere zo onzeker en onbekend was.

Een onbevooroordeeld perspectief

Ik hou van mijn familie en vrienden. Ik weet zeker dat jij dat ook doet. Maar laten we eerlijk zijn: ze zijn niet altijd de beste mensen om naar toe te gaan als je advies nodig hebt. Weet je, het advies dat je nodig hebt bij het nemen van levensveranderende, toekomstveranderende beslissingen die meer mensen dan alleen jijzelf zullen treffen.

Een therapeut hebben die dat wel wasnieteen vriend of familie, die me advies gaf vanuit het perspectief van een derde partij, was hard nodig. Ze had geen agenda. Ze was niet bevooroordeeld. Ze was in staat om naar de situaties te kijken die zich voordeden en mij haar onpartijdige perspectief te geven.

Nieuwe manieren van denken

Het mooie van het hebben van een toegewijde therapeut is dat ze u leren kennen en hoe u opereert. Je leert ook enkele van je denkpatronen en gedragingen begrijpen.

Door therapie realiseerde ik me bijvoorbeeld hoe negatief mijn zelfgesprek kon zijn. Ik kon begrijpen hoe obsessief mijn denken kon zijn en hoe angst alles vertroebelde. Mijn therapeut bood me nieuwe denkpaden en nieuwe oplossingen aan.

depressieve stoornis versus depressie

Soms zeg ik eigenlijk hardop: 'Wauw, dat had ik nooit gedacht.' En ik meen het. We zijn op bepaalde manieren geconditioneerd en hebben een bepaalde geschiedenis van geestelijke gezondheid waardoor het moeilijk kan zijn om af te wijken van wat we gewend zijn. In plaats van met mijn denken in eenrichtingsverkeer te zitten, bood mijn therapeut verschillende wegen aan om te overwegen. Degenen die ik in mijn eentje nooit zou hebben gezien.

Leren over mezelf

Ik ben een redelijk intuïtief persoon en heb de neiging om veel te overdenken en analyseren. Maar soms als je dat bentin hetu kunt niet echt zien hoe u uw eigen problemen beïnvloedt. Hoewel er veel dingen gebeurden waar ik geen controle over had, hielp mijn therapeut me de rol die ik speelde bij bepaalde uitkomsten te zien.

Het was hoe ik reageerde die de zaken erger maakte. Door naar therapie te gaan, kon ik meer verantwoordelijkheid nemen voor mijn gedrag, gedachten en acties in plaats van al het andere de schuld te geven van mijn problemen.

De kunst van vergeving

Ik ben een perfectionist en controlefreak, dus toen alles in de war was, haatte ik mezelf voor alles. Ik voelde me zielig omdat ik hulp van buitenaf nodig had in de vorm van therapie en medicatie.

Ik was vervuld van schaamte, schuldgevoelens en angst voor mijn gedachten en daden. Mijn therapeut hielp me het gebroken record in mijn hoofd te stoppen. Ze hielp me de negatieve zelfpraat te stoppen - zoals ik de woorden eigenlijk zei - en het script te herschrijven. Het is een moeilijke reis geweest, maar ik heb mezelf kunnen vergeven, mezelf genade kunnen aanbieden en leren om mezelf lief te hebben boven alles en iedereen.

Kortom

Als je een moeilijke tijd doormaakt, ging het voor mij om het herstellen van routine, het vinden van begeleiding en wegen naar genezing en begrip. Het was een solide structuur toen al het andere uit elkaar viel.

Hoewel ik uit de storm ben gekomen, kijk ik nog steeds uit naar therapie elke woensdag om 16.00 uur. Het helpt me de week door te komen en eventuele aanhoudende problemen aan te pakken, terwijl ik mijn nieuwe normaal vind.