De geschiedenis van de LGBTQ-gemeenschap en geestelijke gezondheidsbehandeling

Hoewel een grotere zichtbaarheid iemand ertoe kan brengen te geloven dat dit nieuw gevormde identiteiten zijn, hebben LGBTQ-mensen door de geschiedenis heen bestaan ​​en een enorme bijdrage geleverd op alle gebieden van onze cultuur. Denk aan de bijdrage van Oscar Wilde aan de literatuur en de technologische vooruitgang van Alan Turing. En net als percepties en acceptatie van LGBTQ gemeenschappen - en de taal die we gebruiken om ze te beschrijven - is in de loop van de tijd geëvolueerd, evenals de relatie tussen de geestelijke gezondheidszorg en LGBTQ-mensen.

Een verkorte geschiedenis van LGBTQ-behandeling in gezondheid en geneeskunde

Het is moeilijk om door de geschiedenis heen over geestelijke gezondheid van LGBTQ's te praten zonder eerst de geloofssystemen van specifieke samenlevingen en de invloed van regeringen te begrijpen. Men gelooft dat sommige gebieden het aantrekken van hetzelfde geslacht en algehele queerheid als amoreel beschouwden vóór de 16e eeuw. Engeland heeft wetten uitgevaardigd die handelingen van hetzelfde geslacht en elk ander seksueel gedrag dat niet uitsluitend bedoeld was voor reproductie, strafbaar stellen, 'misdaden tegen de natuur' genoemd.
Deze sancties werden vaak opgelegd door strafrechtbanken of religieuze entiteiten. De sancties leidden tot het begin van religieuze invloed in de wetgevende macht, wat van invloed was op de manier waarop de gezondheidszorg de LGBTQ-gemeenschap zag. Soortgelijke wetten werden naar de dertien koloniën gebracht toen de Verenigde Staten werden gevormd.

waarvoor wordt het medicijn oxcarbazepine gebruikt?

Hoe LGBTQ-identiteit werd bestempeld als een psychische aandoening

Afhankelijk van wie je het vraagt, was de motivatie voor het overwegen van LGBTQ-identiteiten psychische aandoeningen in de vroege dagen van de psychologie ofwel opzettelijk bestraffend of twijfelachtig welwillend. Er waren echter ook mensen die geloofden dat homoseksualiteit (of algehele queerheid) een aandoening was die effectief kon worden behandeld (veranderd) en daarom zouden queer-mensen niet gestraft moeten worden voor dergelijke 'misdaden tegen de natuur'.
Zelfs als de behandeling te goeder trouw was (vaak niet), was het grootste probleem dat de behandeling niet effectief was, meestal niet-consensueel was en ertoe leidde dat grote delen van de gemeenschap getraumatiseerd raakten.

Conversietherapie veranderde de relatie van de LGBTQ-gemeenschap met de geneeskunde

De medische en psychiatrische velden hebben in de loop van de tijd op zijn zachtst gezegd niet de beste relatie gehad met de LGBTQ-gemeenschap. De geschiedenis van dit misbruik begon voor het grootste deel met een praktijk die vandaag de dag nog steeds wordt geheten conversietherapie .
Historisch gezien werden veel homo's of homo's onderworpen aan medische experimenten die bedoeld waren om hen te helpen wennen aan meer normatieve gender- en seksuele identiteiten. Homomannen en lesbiennes werden 'behandeld' zodat ze zich meer aangetrokken zouden voelen tot het andere geslacht. Mensen met uiteenlopende genderidentiteiten werden gemarteld om hun kleding en maniertjes te veranderen om in de 'beleefde samenleving' te passen. Velen leden onder deze behandelingen.
Het onderzoek vertelt ons dat degenen die zijn blootgesteld aan conversietherapie door hun ouders (studies die op dit moment alleen bij minderjarigen zijn gedaan) bijdragen aan hogere percentages depressie, zelfmoordrisico en minder algemene positieve resultaten in het leven .
De effecten van deze behandelingen dragen bij aan de voortdurende angst van de LGBTQ-gemeenschap voor medische zorgverleners, die nog vaker voorkomt bij mensen van kleur en mensen uit lagere sociale klassen. Als therapeut is het niet ongebruikelijk dat cliënten naar mij toe komen om hun negatieve ervaringen te delen met artsen of andere therapeuten die hun identiteit niet bevestigden.

Verwijdering van de aanduiding 'stoornis' van homoseksualiteit

Een LGBTQ-bevestigend perspectief werd meer mainstream in de late jaren zestig en zeventig. Gedurende deze tijd probeerden activisten en professionals in het veld homoseksualiteit als een wijdverspreide stoornis te verwijderen Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM) . Deze inspanningen leidden ertoe dat homoseksualiteit werd verwijderd in de tweede editie van het boek in 1973.
De verwijdering hielp bij het creëren van een meer accepteren veld toch zijn er velen die nog steeds geloven dat seksuele geaardheid kan worden veranderd. Er woedt ook nog steeds een controversieel wetgevingsdebat, met meer staten het verbieden van conversietherapie voor minderjarigen vanwege beperkte effectiviteit versus een hoge kans op schade.

hoe voelt adhd?

Lopende gesprekken over geslacht

Momenteel kampt de psychologie nog met de diagnose van Geslachtsdysforie , wat relatief vaak voorkomt bij mensen die zich kunnen identificeren als transgender, gender-non-conform of genderqueer.
De De Wereldgezondheidsorganisatie heeft onlangs genderdysforie verwijderd uit hun lijst met psychische stoornissen, omdat ze geloven dat de diagnose het culturele stigma versterkt. De aandoening blijft 'geslachtsincongruentie', een andere diagnostische code die nu wordt vermeld in de sectie reproductieve gezondheid van de ICD, om ervoor te zorgen dat personen met deze ervaring nog steeds levensreddende behandelingen krijgen.
Het gesprek over genderdysforie zal ongetwijfeld ook in de psychologische gemeenschap doorgaan, met de nadruk erop dat cliënten toegang hebben tot zorg die zowel bevestigend als toegankelijk kan zijn.

Huidige problemen en de weg vooruit

Vanwege problemen rond familie, maatschappelijke acceptatie en discriminatie zien we hogere percentages psychische aandoeningen, middelenmisbruik en zelfmoord onder degenen die zich identificeren als LGBTQ. LGBTQ + geïdentificeerde volwassenen hebben meer dan twee keer zoveel kans dan heteroseksuele volwassenen om een ​​psychische aandoening te ervaren. Dit betekent een hoger risico op zelfmoordgedachten.
Dit geldt met name voor queer mensen van kleur, vooral zwarte en latinx transvrouwen. In juni 2019 zijn in de Verenigde Staten negen zwarte transvrouwen vermoord. Zoals u zich kunt voorstellen, heeft de dreiging van aanhoudend geweld een negatieve invloed op de geestelijke gezondheid en veiligheid van gekleurde transvrouwen en andere queer mensen over de hele wereld.
Dat wil niet zeggen dat haatmisdrijven de afgelopen jaren in opkomst zijn. Queer gekleurde mensen - die leven op het snijvlak van ras, klasse en seksualiteit of genderverschillen - zijn bijzonder kwetsbaar.
De constante dreiging van geweld, gecombineerd met wettelijk gesanctioneerde discriminatie bij huisvesting en werkgelegenheid, maakt het dagelijks leven van LGBTQ-mensen moeilijker. Een van de beste dingen die we kunnen doen om de geestelijke gezondheid van de LGBTQ-gemeenschap positief te beïnvloeden, is bondgenoten worden in de strijd voor veiligheid en welzijn voor alle LGBTQ-mensen , maar vooral vreemde mensen van kleur. Sociale acceptatie van vaak gemarginaliseerde gemeenschappen kan een baken van hoop zijn en een betere en veiligere toekomst voor iedereen aangeven.
Maatschappelijke hulp kan een effectieve manier zijn om de voortdurende bedreigingen voor LGBTQ-mensen te versterken. Therapie kan een veilige ruimte zijn om zowel discriminatie als psychische problemen het hoofd te bieden een veilige omgeving .