Een gids voor klinische depressie

Depressie is een ernstige psychische aandoening die elk deel van het dagelijkse leven van een persoon kan beïnvloeden. In tegenstelling tot de algemene misvatting dat het vergelijkbaar is met gewoon verdrietig zijn, is het een ernstiger aandoening die veel negatieve emoties teweegbrengt bij mensen die erdoor worden getroffen. Over het algemeen kan de ernst van depressie worden gerangschikt van milde, tijdelijke episodes tot meer ernstige en aanhoudende. Klinische depressie is een van deze vormen van depressie en wordt gecategoriseerd als ernstig.

Velen maken periodes van verdriet door, maar als je merkt dat je je gedurende weken of maanden constant verdrietig of lusteloos voelt, of het steeds moeilijker vindt om door je dagelijkse leven heen te komen zonder gemakkelijk aanwijsbare fysieke reden, kan dit een teken zijn van een klinische depressie.

uw tekst beschreef vijf fasen in het rouwproces. welke van de volgende was er niet bij?

Wat is klinische depressie?

Klinische depressie - ook bekend als depressieve stoornis (MDD) of unipolaire depressie - is een aandoening die voornamelijk wordt gekenmerkt door een diep gevoel van verdriet, hopeloosheid of wanhoop. Iemand die aan deze aandoening lijdt, kan het ook onmogelijk vinden om te genieten van activiteiten die hij gewoonlijk leuk vindt. De symptomen van depressie kunnen onder de categorie klinische depressie vallen als ze twee weken of langer aanhouden. Soms gaan deze symptomen maanden of zelfs jaren aan.

Volgens het National Institute of Mental Health is klinische depressie een van de meest voorkomende psychische stoornissen in de Verenigde Staten. Naar schatting 17,3 miljoen volwassenen in het land hebben in een bepaald jaar minstens één depressieve episode gehad. Een groter aantal van de getroffenen bleek ook een ernstige beperking in hun leven te hebben gehad als gevolg van klinische depressie. De prevalentie van de aandoening was hoger bij volwassen vrouwen (8,7 procent) dan bij volwassen mannen (5,3 procent).

Klinische depressie heeft ook een sterke comorbiditeit met angststoornissen. Onderzoek heeft uitgewezen dat klinische depressie vaak samen met angst optreedt, en in sommige gevallen, wanneer een persoon niet in staat is angst onder controle te houden, zal de aandoening tot depressie leiden. Ondanks enige overlap van vergelijkbare symptomen moet een angststoornis niet worden verward met klinische depressie.

Wat is de echte oorzaak van depressie?

Er zijn veel mogelijke oorzaken van depressie . Onderzoek suggereert dat depressie kan zijn genetisch , maar omgevingsinvloeden kunnen ook tot depressie leiden. De hersenstructuur van een persoon kan ook depressie veroorzaken als het de stemmingen niet goed reguleert of als hun frontale kwab minder actief is. Bovendien zijn de oorzaken van depressie vaak gekoppeld aan andere elementen van uw gezondheid, zoals: drugsgebruik, psychische aandoeningen, medicatie en een verscheidenheid aan medische aandoeningen. Stressvolle levensgebeurtenissen en een laag zelfbeeld worden ook als waarschijnlijke oorzaken van depressie beschouwd. Het is voor elk individu anders en vaak is het een combinatie van deze factoren dat leidt tot depressie.

Diagnose van klinische depressie

De DSM-5-handleiding heeft de criteria uiteengezet voor het diagnosticeren van klinische depressie - voor een geldige diagnose moeten ten minste vijf van de volgende symptomen aanwezig zijn geweest tijdens dezelfde periode van twee weken en een verandering ten opzichte van het eerdere functioneren vertegenwoordigen:

Je het grootste deel van de dag depressief voelen
Een duidelijke desinteresse of ongenoegen in dagelijkse activiteiten, of activiteiten waarvan algemeen bekend is dat ze leuk zijn
Aanzienlijk of onverklaarbaar gewichtsverlies of gewichtstoename en veranderingen in eetlust
Aanhoudende slapeloosheid of hypersomnie
Constante vermoeidheid of verlies van energie
Gevoelens van waardeloosheid, hopeloosheid of buitensporige schuld
Concentratieproblemen en besluiteloosheid
Terugkerende gedachten aan dood of zelfmoord

Afgezien van deze symptomen, kan bij een persoon de diagnose klinische depressie worden gesteldnietvergezeld van een manische of hypomanische episode , en als het voorkomen ervan niet beter kan worden verklaard door een andere lichamelijke of geestelijke gezondheidstoestand.

Risicofactoren van klinische depressie

Hoewel onderzoek verschillende suggesties heeft opgeleverd over de mogelijke oorzaken van depressie, zijn de redenen waarom een persoon kan worden getroffen door klinische depressie vaak onbekend. Een aantal factoren kan echter bijdragen aan klinische depressie, en deze zijn over het algemeen gebaseerd op genetica, biologische factoren en levensstijlkeuzes.

Chemische onbalans en neurotransmitters

Bepaalde chemische stoffen in de hersenen en neurotransmitters, zoals dopamine en serotonine, spelen een belangrijke rol bij het reguleren van iemands algehele stemming. Onderzoek heeft uitgewezen dat het hebben van te veel of te weinig van deze chemicaliën in de hersenen een persoon mogelijk kan blootstellen aan het risico op klinische depressie. Er valt echter nog veel te leren over depressie, en volgens de Brain and Behavior Research Foundation alleen focussen op chemische onbalans is een onvoldoende verklaring voor klinische depressie, en we hebben een beter begrip nodig van de hersenbiologie die ten grondslag ligt aan depressiesymptomen, zodat er betere interventies en therapieën kunnen worden gevonden.

Welk deel van de hersenen beïnvloedt depressie?

Depressie treft drie hoofdgebieden in de hersenen: de hippocampus, amygdala en prefrontale cortex. De hippocampus, gelegen in het binnenste gebied van de temporale kwab van de hersenen, staat bekend als het 'geheugencentrum' van de hersenen. Het werkt door cortisol af te geven, het belangrijkste stresshormoon van het lichaam. Sommige mensen met een depressie ervaren een verhoogde afgifte van cortisol, waardoor de hippocampus kleiner wordt en geheugenproblemen ontstaan. Tegelijkertijd resulteren overmatige hoeveelheden cortisol in een vergrote, hyperactieve amygdala, het deel van de hersenen dat wordt geassocieerd met emotionele respons. Deze verandering in de amygdala kan leiden tot meer slaapproblemen ongerustheid , veranderingen in activiteitspatronen en onregelmatige hormonale en chemische afgifte. Ten slotte functioneert de prefrontale cortex, gelegen in de frontale kwab van de hersenen, vaak abnormaal bij depressieve personen. De prefrontale cortex houdt zich voornamelijk bezig met uitvoerende functies zoals zelfbeheersing, besluitvorming en probleemoplossing. Door de stijging van de cortisolspiegel kan de prefrontale cortex krimpen en daardoor minder effectief werken. Inactiviteit in de prefrontale cortex kan leiden tot anhedonie , een symptoom van depressie waarbij mensen hun interesse in voorheen plezierige activiteiten verliezen.

Chronische ziekte en genetica

Er is bewijs dat een persoon met een chronische ziekte zoals kanker, een slaapstoornis of een chronische ziekte het risico loopt klinische depressie te ervaren. Genetica is ook een belangrijke risicofactor. U heeft meer kans op klinische depressie als uw ouder of grootouder deze aandoening heeft gehad .

Geslacht en hormonen

Vreemd genoeg ervaren meer vrouwen klinische depressie dan mannen. Volgens een enquête gepubliceerd door de NIH-enquête , 1 op de 20 vrouwen in de Verenigde Staten die in hun reproductieve jaren zijn, ervaart een klinische depressie en het risico om door de aandoening te worden beïnvloed neemt af na de menopauze. Dit heeft ertoe geleid dat experts geloven dat hormonale risicofactoren kunnen bijdragen aan klinische depressie.

depressief blijf thuis moeders

Andere betrokken risicofactoren zijn slechte voeding, acute of chronische stress, blootstelling aan traumatische situaties en verdriet of verlies.

Leeftijd

In een onderzoek uitgevoerd door het Journal of the American Medical Association (JAMA) Network , werd aangetoond dat de prevalentie van depressieve symptomen bij adolescenten toeneemt met de leeftijd. Pesten en middelenmisbruik waren twee factoren waarvan werd vastgesteld dat ze voornamelijk verband hielden met klinische depressie. Van de 9.863 tieners die deelnamen aan de enquête, nam het aantal mensen dat depressieve symptomen meldde toe naarmate ze meer betrokken waren bij pesten en misbruik van alcohol en recreatieve drugs. Helaas worden veel tieners die depressieve symptomen vertonen, niet gediagnosticeerd of behandeld, en deze symptomen groeien ongecontroleerd tot ver in de volwassenheid.

Klinische depressie en psychotische depressie

Sommige mensen met een ernstige klinische depressie ervaren ook symptomen zoals hallucinaties en waanvoorstellingen . In dit stadium staat de aandoening bekend als psychotische ernstige depressie. Er wordt geschat dat tenminste 15-19 procent van de mensen die door een klinische depressie worden getroffen, ervaart psychotische symptomen - de persoon kan bijvoorbeeld gedachten hebben die waarschijnlijk niet waar zijn of stemmen horen die niet aanwezig zijn.

Als u een psychotische episode doormaakt, is het cruciaal om contact op te nemen met een deskundige en onmiddellijk de behandelingsopties te onderzoeken. Soms zijn mensen met een psychotische depressie zich niet bewust dat ze de symptomen ervaren, en in dergelijke gevallen is het de verantwoordelijkheid van hun vrienden, familie of mensen om hen heen om contact op te nemen met een professional die de persoon kan helpen. getroffen worden behandeld.

Leven met klinische depressie

Klinische depressie heeft een directe invloed op mensen en indirect op de vrienden en geliefden van deze mensen. Het is een isolerende aandoening die zijn tol eist van relaties en gevoelens van angst en schuld veroorzaakt. In een artikel voor Healthline René Brooks, oprichter van ADHD-blog Black Girl Lost Keys, sprak over haar ervaring met klinische depressie, episodes die onverwachts opkwamen, en dat ze moest leren omgaan met de druk om 'normaal' te zijn.

'Ze [depressieve episodes] maken me ongelukkig en niet in staat om uit bed te komen, en ik voel me als een schelp van mijn gewone zelf', zei ze. Ze sprak ook over de indruk die haar depressie op de mensen om haar heen maakte. 'Sommige mensen denken dat ik lui ben, anderen denken dat ik in een wereld van zelfmedelijden leef, en anderen denken dat ik het verzin.'

Als u met een klinische depressie lijdt, lijkt het misschien onmogelijk om hoopvol te zijn dat de aandoening verbetert, vooral omdat de symptomen van de aandoening - verdriet, vermoeidheid, eenzaamheid en een reeks andere complexe emoties - het vermogen om een positieve toekomst. Er is echter hulp beschikbaar en het is belangrijk om uw gevoelens en emoties te delen met een deskundige en met familie en vrienden die u begrijpen en steunen.

tekenen van een slechte therapeut

Behandelingsopties

Het belangrijkste dat u moet doen als u vermoedt dat u enkele van de symptomen van klinische depressie ervaart, is om een arts te raadplegen voor een juiste diagnose. Als u een klinische depressie heeft, zal uw arts u aanmoedigen om behandelingsopties te onderzoeken, hetzij via psychotherapie, hetzij met antidepressiva. Cognitieve gedragstherapie is een andere optie om samen met farmaceutische interventies te onderzoeken bij de behandeling van klinische depressie.

Hoewel het belangrijk is om een erkende therapeut te zien, psychiatrie , of zo snel mogelijk een arts, zijn enkele nuttige strategieën voor het omgaan met klinische depressie het opbouwen van een ondersteuningssysteem dat bestaat uit positieve en ondersteunende mensen die u willen helpen zich beter te voelen, regelmatig sporten, een gezond voedingspatroon behouden en activiteiten vermijden waarbij u zich voelt overdreven gestrest of negatief.
Als u hulp zoekt bij uw klinische depressie, neem dan contact op met een erkende Talkspace-therapeut vandaag.