The Fat Acceptance Movement: antwoorden op 5 belangrijke vragen

Het lijkt misschien alsof de samenleving enorme vooruitgang heeft geboekt in termen van positiviteit van het lichaam - en in sommige opzichten hebben we dat ook gedaan. Het is nu veel waarschijnlijker dat we niet-geretoucheerde afbeeldingen in advertentiecampagnes zien, veel merken worden steeds meer inclusief en e-commercesites gebruiken modellen die geen traditionele steekproefomvang hebben. Dit zijn allemaal zeker stappen in de goede richting.

Als het echter om vette acceptatie gaat, hebben we nog een lange weg te gaan.

Volgens degenen die deel uitmaken van de vetacceptatiebeweging, positiviteit van het lichaam is niet noodzakelijk inclusief voor hen, en ze worden nog steeds geconfronteerd met een hoop discriminatie, of het nu van vreemden op straat is of van hun eigen artsen. Verandering gebeurt niet van de ene op de andere dag, maar het is belangrijk dat we allemaal over het onderwerp worden opgeleid, ons in andermans schoenen verplaatsen en bovenal aardig voor elkaar zijn.

Een discussie over acceptatie van vet

We spraken met 3 influencers die openlijk vetacceptatie bespreken op hun platformen, mensen bewust maken van het onderwerp en mensen met vergelijkbare schoenen willen inspireren.

• 
• 
• 

Hier zijn hun reacties.

hoe een vriend met depressie en angst te helpen

1. Wat betekent acceptatie van vet voor jou?

Aarti Olivia Dubey / @curvesbecomeher :
Vetacceptatie gaat voor mij over het leren uitpakken van de vooroordelen over vetheid die vanaf jonge leeftijd in onze psyche worden geboord. Het gaat over het terugvorderen van mijn lichaam van decennia van lichaamsdysmorfie.

Maui Bigelow / @mauibigelow :
Naar mijn mening is vetacceptatie een beweging die maatdiscriminatie wil bestrijden met onderwijs. Dikke acceptatie-activisten stellen dikke individuen in staat om lief te hebben en zichzelf te uiten ondanks hun grootte en wat anderen denken.

Liz Zwart / @pvdmeersch :
Het betekent zelfacceptatie en de acceptatie van anderen die dik zijn zonder enige vorm van demonisering van hun lichaam. Het betekent het vermijden van een dieetcultuur, het negeren van advertenties en media die ons vertellen dat we onszelf altijd moeten veranderen en onszelf moeten accepteren zoals we zijn.

2. Kun je praten over het verschil tussen positiviteit van het lichaam en acceptatie van vet… en waarom acceptatie van vet een belangrijke toevoeging is?

Dubey schrijft:
Body Positivity kwam eigenlijk voort uit vet feminisme en werd gecreëerd door vreemde, dikke vrouwen van kleur. In de huidige context is het echter een overkoepelende term voor iedereen die last heeft gehad van body shaming. Vetacceptatie is dus geen add-on. Omdat positiviteit van het lichaam nu grotendeels gericht is op de mainstream en een verscheidenheid aan kwesties rond lichaamspolitiek bespreekt, moesten we in zekere zin breken en een inclusieve ruimte voor fatfolks terugbrengen.

Bigelow:
Allereerst is het belangrijk om ervoor te zorgen dat iedereen begrijpt dat positiviteit van het lichaam geen term of beweging is die exclusief is voor mensen met een grotere maat. De laatste tijd zijn er veel mensen geweest die positiviteit van het lichaam tot iets belangrijks maken, terwijl het verre van dat is. Ten tweede is vetacceptatie maatspecifiek en naar mijn mening gaat vetacceptatie over het naar voren schuiven van vetagenda's. Lichaamspositiviteit gaat echter over lichaamsliefde ondanks grootte, ras, leeftijd en handicaps. Positiviteit van het lichaam gaat ook over het respecteren van het lichaam en de verschillen van anderen. Ik weet niet zeker of de ene aan de andere moet worden toegevoegd, omdat ze naar waarheid hun eigen belang hebben en alleen kunnen staan.

Zwart:
Ze waren ooit hetzelfde in mijn gedachten, maar de positieve lichaamsbeweging is op dit moment door zoveel merken gecoöpteerd, die het interpreteren zoals ze dat nodig achten - zoals beweren dat ze 'lichaamspositief' zijn omdat ze niet retoucheren - maar ze bieden nog steeds geen echte grote maten.

Vetacceptatie is wat de positieve lichaamsbeweging echt begon, het was voor meer gemarginaliseerde mensen, niet voor conventioneel maatschappelijk aantrekkelijke mensen die misschien een klein buikje hebben als ze gaan zitten. Maar dat is wie het gebruikt, en die mensen krijgen er enorm veel aanhang voor. Dat zijn eigenlijk geen dikke mensen, en het haalt de boodschap weg.

3. Waarom is het belangrijk voor jou om op Instagram bewust te maken van vetacceptatie / vetpositief zijn?

Dubey schrijft:
Fat shaming is het meest geaccepteerde vooroordeel dat we kennen. Er zijn zoveel misvattingen over dikheid en de angst voor dikheid, die moeten worden opgeleid. Als Aziaat is het verleggen van schoonheidsnormen uit het verleden en vertegenwoordiging voor diversiteit ook een belangrijke reden waarom ik pleit voor positiviteit van vet.

rustige borderline persoonlijkheidsstoornis test

Bigelow:
Bovenal is de boodschap van acceptatie van vet belangrijk omdat mensen geen waarde verliezen op basis van hun gewicht. Sociale media zijn een broeinest geworden voor negativiteit, schaamte en haat, het is belangrijk om het te controleren en te corrigeren waar het ook gaat. Er zijn jonge kinderen die moeten weten dat hun grootte hun schoonheid, intelligentie of potentieel niet in gevaar brengt. Ze moeten inzien dat hard werken hen dezelfde beloningen en applaus geeft als anderen en dat ze, ondanks wat anders of ongunstig is, nog steeds geweldig zijn.

Zwart:
Meer dan de helft van mijn leven heb ik geworsteld om niet dik te zijn. Ik begon met diëten op de basisschool, deed gewichtsbewakers, probeerde elk rage dieet dat er is, hongerde mezelf uit, gooide mijn eten over ... en toch was ik nog steeds 'dik'. Ik heb zo hard gevochten om niet dik te zijn, om er niet uit te zien als mijn moeder ... om er niet uit te zien zoals mijn lichaam me aanlegde om eruit te zien. En ik was zo f ****** ellendig.

Het duurde zo lang voordat ik mezelf en mijn lichaam accepteerde, ongeacht mijn vorm en grootte, en als ik zelfs maar één persoon kan helpen om van zichzelf te houden en niet alles door te maken wat ik deed, dan is het de moeite waard om mezelf daar buiten te zetten. Ik wil mensen helpen inzien dat dik zijn niet het ergste is dat je kunt zijn, dat het niet levensbeëindigend of zelfs levensbepalend is. Je kunt dik en mooi zijn, dik en stijlvol, dik en succesvol. Dik zijn doet niets af aan alle andere dingen over jou.

4. Kun je iets zeggen over de vooroordelen waarmee je te maken krijgt van mensen die discriminerend en / of niet vetpositief zijn?

Dubey schrijft:
De vooroordelen staren me recht in het gezicht op het moment dat ik uit mijn appartement stap. Het concept van persoonlijke ruimte ontbreekt in Azië en het is normaal om naar te kijken als je er 'anders' uitziet. Om echtgenoten naar je te laten wijzen en tegen hun vrouwen te zeggen: 'Kijk, zo dik ben je niet.' Om constant vervolgd te worden vanwege mijn vetheid als patiënt, waardoor ik mijn interacties met artsen wil beperken, is ongetwijfeld oneerlijk. Het is ook een bron van frustratie geweest om in de lokale modescène niet herkend te worden als modeblogger met een grote maat, vanwege de vooroordelen over vet. Te horen krijgen dat wat ik promoot zwaarlijvigheid is, en inherent ongezond, is niet waar en schadelijk.

Bigelow:
Als persoon die ernaar streeft een stem te zijn voor vrouwen uit alle lagen van de bevolking, bevind ik me vaak in een doos. Mensen zien mijn waarde als ze een dik meisje aan het gesprek moeten toevoegen, maar vele anderen keren dat ik buitengesloten word. Dit is de waarheid van veel vrouwen met een grote maat. Niemand wil de dikke mensen, zelfs de dikke mensen niet. Dit is de reden waarom je niet meer mensen met een grotere maat ziet die een bepaald gewicht overschrijden en die de gemeenschap met grote maten vertegenwoordigen. Ik ben een alleenstaande moeder, ik ben een HBCU-diploma, ik heb kanker, ik ben zwart, ik ben een overlevende van misbruik… maar het kan niemand iets schelen, want voor de samenleving ben ik eerst dik. Hoewel ik me er niet voor schaam dik te zijn, is dat niet waar het voor mij ophoudt.

Zwart:
Ik heb alles meegemaakt, van micro-agressies, zoals wanneer iemand niet naast me zit in een drukke metro, tot meer grote discriminaties, zoals herhaaldelijk worden gepasseerd voor banen in de mode-industrie, simpelweg omdat ze niet iemand van mij willen hebben. grootte in een zichtbare positie. Ik heb doktoren gehad die me vertelden dat ik moet afvallen als ik ze heb gezien voor ziekten die niets te maken hebben met mijn lengte, en ik kreeg applaus van medische professionals en werd verteld om 'zo door te gaan' als ik bekende dat ik honger had mezelf en ongeordend eten.

5. Wat zou je willen dat mensen weten over de vet positiviteitsbeweging?

Dubey schrijft:
Ik zou willen dat mensen zouden begrijpen dat positiviteit van vet levens heeft veranderd, op manieren die ze misschien niet bevatten. Niet geketend worden door die woorden die worden gebruikt om ons te bespotten, verwantschap te vinden onder de gemarginaliseerden en om genezing te vinden. Niet elke dikke persoon heeft een eetstoornisherstel en sociale determinanten beïnvloeden ons op verschillende manieren. Straffen we mensen dan voor het omgaan met manieren die hen troost bieden? Of bieden we in plaats daarvan een veilige ruimte van begrip, genezing en solidariteit?

Bigelow:
Ik wou dat mensen begrepen dat acceptatie van vet niet gaat over het verheerlijken van obesitas of ongezonde gewoonten. Het gaat over acceptatie en respect voor mensen in hun huidige staat. Het gaat over het erkennen van de verschillen die we hebben en het creëren van ruimte en kansen voor ons ondanks onze verschillen.

Zwart:
Aan het eind van de dag zijn dikke mensen mensen net als ieder ander. Iedereen verdient vriendelijkheid en respect om hun leven te leiden zonder angst voor spot en oordeel. Vet-positiviteit gaat niet over het ‘verheerlijken van zwaarlijvigheid’, zoals zoveel trollen graag beweren; het gaat over zelfacceptatie en eigenliefde, en het verlangen om eerlijk behandeld te worden in de wereld.

Door met deze drie vrouwen te praten, heb ik een beter begrip gekregen van de vooroordelen - de soms meedogenloze intimidatie en discriminatie - waarmee dikke mensen dagelijks worden geconfronteerd, zowel persoonlijk als online. Ik hoop dat je achter deze vrouwen staat om het bewustzijn over de vetacceptatiebeweging en het uitdagen van traditionele schoonheidsnormen te vergroten. Er is tenslotte geen verkeerde manier om een ​​lichaam te hebben.

kan gebrek aan slaap depressie veroorzaken

Zelfs als u niet met dezelfde discriminatie wordt geconfronteerd als iemand anders, betekent dit niet dat u het probleem door de vingers moet zien. We moeten allemaal erkennen dat positiviteit van het lichaam niet zo inclusief is als het is, dat het is gecoöpteerd op manieren die verre van de oorspronkelijke bedoeling van de beweging zijn, en dat we allemaal moeten samenwerken om veranderingen aan te brengen zodatiedereenvoelt zich welkom in deze wereld.