5 dingen die u moet weten over depressie en christendom

'Waarom weet de kerk niet wat ze met depressie moet doen?' Dat is de vraag die ik mezelf heb gesteld vanaf het moment dat ik mijn depressieve episode ervoer. De perspectieven over psychische stoornissen variëren sterk in de kerk.

tekenen van een eetstoornisquiz

Dit is niet om de kerk met brede lijnen te schilderen, maar over het algemeen is depressie een onderwerp dat christenen in de gemeenschap neigen te vermijden. Misvattingen over psychische aandoeningen zijn doordringend in alle aspecten van onze cultuur. Niettemin komen sommige van de 'kerkelijke' misvattingen over klinische depressie voort uit een oprecht verlangen om ze door de Schriften te begrijpen. Er zijn echter dingen die goedbedoelende christenen geneigd zijn het bij het verkeerde eind te hebben.

Om de tegenstrijdige retoriek en misvattingen op te lossen, zijn hier een paar dingen die u moet weten:

1. Depressie is niet wat de kerk er soms van uit maakt

Depressie is geen karakterfout of een spirituele stoornis. Het is vooral geen keuze. Iemand vragen om te 'proberen' niet depressief te zijn, is hetzelfde als iemand die verslaafd is vragen om op de eerste dag te stoppen met het gebruik van drugs. Deze houding kan in de kerk gevaarlijk overkomen als: 'Had u maar genoeg geloof.'

Voor christenen is geloof in Gods vermogen om te genezen enorm belangrijk, en persoonlijk geloof kan depressie helpen verlichten. Maar het weigeren van medische of psychiatrische behandeling aan iemand die aan een psychische aandoening lijdt, is niet anders dan het weigeren van iemand met een lichamelijke ziekte. Er mag geen moreel oordeel zijn om de twee te onderscheiden. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat er een spiritueel element is, is de medische wetenschap van mening dat een depressieve stoornis reëel is en dat de oorzaken divers zijn.

2. Geestesziekte is geen zonde

Zonden uit het verleden maken van een depressieve persoon geen zondaar omdat hij de verpletterende effecten van zijn toestand ervaart. Door depressie als een zonde op zich te beschouwen, kunnen mensen geen behandeling zoeken. Het negeert ook het feit dat veel christenen op een ongezonde manier op depressie reageren als de oorzaak wordt genegeerd of verkeerd wordt begrepen.

3. De bijbel geeft geen ‘gemakkelijke antwoorden’

Voor gelovigen is de Bijbel vol wijsheid en aanmoediging voor mensen die aan een psychische aandoening lijden, maar het komt niet in doses van één vers. Helaas kan het iemand die in de ergste problemen van zijn ziekte verkeert, ervan overtuigen dat hij God niet gehoorzaamt. Voeg dat toe aan wat voelt als het onvermogen om alleen maar te bestaan ​​- elke ademhaling kan bijvoorbeeld pijn doen of uit bed komen kan onmogelijk zijn - en je hebt benzine op het vuur gegooid.

Gods hand is niet altijd duidelijk. Zoals Dan Blazer in Christianity Today opmerkte: 'De meesten van ons hebben geen idee wat David bedoelde toen hij klaagde:‘ Ik ben door hen vergeten alsof ik dood ben. ’Ernstige depressies zijn vaak niet te beschrijven. ''

In plaats van een stukje vers voor te schrijven dat losstaat van zijn context, is het een betere strategie om naar die gevallen van mentaal lijden te kijken en troost te bieden in het feit dat zelfs de heiligen worstelden.

4. Depressie ziet er niet uit zoals we het vaak denken

Als ik mij open heb gesteld voor christelijke vrienden over mijn eigen depressie en angstaanval, zijn ze vaak verrast. 'Je lijkt altijd zo gelukkig', zeggen ze.

Depressieve mensen echt goed worden in het verbergen van hun symptomen vanwege het stigma dat aan de ziekte is verbonden. De symptomen van depressie spreken elkaar ook vaak tegen. Het kan mensen bijvoorbeeld inspireren om prachtige kunstwerken te maken of ze te uitgeput maken om productief te zijn. Dit kan het voor iemand die aan een depressie lijdt, moeilijk maken om het te herkennen voor wat het is, laat staan ​​dat de kerk het kan herkennen.

5. Sterke kerken 'repareren' depressie niet

De meest Christusminnende en behulpzame gemeenschap heeft misschien niet het juiste raamwerk om met dergelijke klinische aandoeningen om te gaan, en veel kerken hebben geen erkende psychologen in het personeel. Pastoraal personeel kan slecht toegerust zijn om met depressies om te gaan en dwalen naar een spirituele oplossing in plaats van psychologische of medische behandeling.

Zelfs kerken die een veilige haven proberen te bieden voor degenen die in hun midden lijden, hebben misschien geen oordeelvrije plek om hun strijd te bespreken. Zonder een zorgvuldig geplande strategie om met psychische aandoeningen om te gaan, is 'Iedereen welkom' misschien niet genoeg. Genezing komt van een gebedsvolle, liefdevolle gemeenschap die een positieve reactie ontwikkelt en tracht een depressieve stoornis en aanverwante aandoeningen echt te begrijpen.

Als gelovigen worden we aangespoord om Gods plan te zien, zelfs te midden van ons verdriet en onze depressie. Ja, onze wereld is gevallen en vaak pijnlijk. Het kan deprimerend zijn. Maar voor gelovigen is God veel groter. Hij is zegevierend aan het werk.

Laat uw geloof geen obstakel worden op weg naar een behandeling voor uw depressie of mentale episode. Begin in plaats daarvan je geestesziekte te zien als een zegen, een kans op persoonlijke en spirituele groei. Het herstel begint dan sneller te komen dan u misschien denkt.