4 manieren om COVID-vermoeidheid aan te pakken

Ik herinner me de dag nog goed - het was woensdagavond 11 maart om precies te zijn, en mijn les over creatief schrijven was net afgerond. Mijn man en ik zaten aan onze keukentafel in ons piepkleine appartement in New York City in Morningside Heights toen mijn man plotseling het nieuws vertelde dat Tom Hanks het coronavirus had opgelopen en dat de NBA was gesloten. Op dat moment keken we elkaar aan, met angst in onze ogen, en kwamen we in het reine met het feit dat COVID-19 een veel grotere deal was dan we beiden beseften. Als Tom Hanks het Coronavirus zou kunnen vangen,geenvan ons waren veilig.

Dingen escaleerden snel. Negen dagen later voerde gouverneur Andrew M. Cuomo, net als veel gouverneurs in het hele land, een bevel tot schuilplaats in voor New York en de stad die nooit slaapt werd een spookstad.

In New York City kon je niet ontsnappen aan de realiteit van COVID-19 als je dat wilde. Sirenes loeiden 24/7, helikopters zoemden boven hun hoofd, de straten waren bedekt met afgedankte chirurgische handschoenen en gezichtsmaskers en een ziekelijke zwaarte golfde door de stad. Naarmate de dagen verstreken en het dodental omhoogschoot, begon mijn humeur, mijn humeur en mijn vermogen om met het leven om te gaan, af te nemen. Zonder het destijds te weten, leed ik aan COVID-vermoeidheid.

dsm-5 bipolaire stoornis criteria

Wat is COVID-vermoeidheid?

Hoewel het geen diagnosticeerbare aandoening is of officieel gecatalogiseerd in de DSM-5, zijn volgens Talkspace-therapeut Catherine Richardson, LPC, de meest voorkomende tekenen van, wat velen van ons COVID-vermoeidheid noemen, het vermijden van het nieuws; hypoarousal ervaren, wat een afname is van de normale reactie van uw lichaam op prikkels; of hyperarousal, wat een toename is van de reactie van uw lichaam op prikkels. Richardson wijst ook op frequente stemmingswisselingen, prikkelbaarheid wanneer ze worden geconfronteerd met een obstakel veroorzaakt door COVID-19 en een onvermogen om te slapen als gevolg van overdenken als frequente tekenen van COVID-vermoeidheid.

Nadenkend over mijn eigen ervaring, draaide ik door alle symptomen die Richardson beschrijft binnen een bepaalde week, soms elke dag. Er waren dagen dat ik zo bang was dat ik amper mijn bed uit kwam. Andere dagen was ik zo angstig dat ik niet kon slapen. Ik vermeed het nieuws, snauwde naar mensen om wie ik gaf, voelde me ongelooflijk gefrustreerd dat COVID alle plannen die ik voor 2020 had gemaakt verpestte, en wankelde tussen meer tijd alleen willen dan ooit tevoren en zo eenzaam dat mijn lichaam pijn deed.

wat is een scheve lach?

Als u zich in een vergelijkbare boot bevindt, zijn hier vier manieren om COVID-vermoeidheid aan te pakken:

1. Neem dingen dag voor dag

Een tijdje was ik zo overweldigd door verdriet, ongerustheid , en verdriet over COVID-19 en hoe het onze wereld beïnvloedde dat ik min of meer stopte. Het was moeilijk voor te stellen hoe we ooit van zo'n tragedie zouden herstellen, hoe we ooit zouden kunnen terugkeren naar een of andere schijn van normaal. 'Voor cliënten die zich hopeloos, gefrustreerd, bang en ongemakkelijk voelen', legt Richardson uit, 'is het het beste om de tijdlijn van de pandemie in perspectief te plaatsen.' Ze raadt aan om jezelf eraan te herinneren dat dit een klein stukje van je leven is. Hoewel het op dit moment misschien overweldigend en oneindig aanvoelt, zal het voorbijgaan. 'Zoals zoveel dingen in de geschiedenis,' verzekerde ze me, 'zal er een einde aan komen of op zijn minst in ernst verdwijnen.'

Neem de dingen dag voor dag. Als je merkt dat je gedachten spiraalsgewijs gaan, vindt Richardson het nuttig om een ​​lijst te maken van waar je macht over hebt en wat niet. 'Concentreer je op de dingen die je kunt beheersen', bood ze aan, 'en als je merkt dat je gedachten afdwalen naar de dingen die je niet kunt beheersen, geef jezelf dan twee minuten om erover na te denken en probeer dan een ontspanningstechniek zoals meditatie leid jezelf af. '

2. Aard jezelf in het hier en nu

In de eerste paar maanden van de pandemie moest ik mijn routine voor zelfzorg verdubbelen. Het kostte meer moeite dan normaal om mijn zenuwstelsel te reguleren en me goed genoeg te voelen om te werken en dagelijkse taken uit te voeren. Een van mijn niet-onderhandelbare dagelijkse praktijken voor zelfzorg was mediteren. Richardson is het ermee eens dat elke dag mediteren je zal helpen aarden in het heden. 'Begin met 2-3 minuten en werk dan tot 15 minuten toe', stelt Richardson voor. Ze vindt het ook handig om je dag te beginnen en te eindigen met een paar yogahoudingen om je lichaam te helpen stress te verminderen.

3. Oordeel niet over uzelf

Het behoeft geen betoog dat dit een bijzonder moeilijke tijd is, vooral als u alleenstaand bent en tijdens COVID-19 alleen woont. Als je je eenzaam of overstuur voelt, wees dan niet bang om die gevoelens te noemen. Toon jezelf wat medeleven en probeer te voorkomen dat je jezelf veroordeelt omdat je voelt wat je ook voelt. Zoals Richardson zegt, 'geef jezelf toestemming om het verlies te voelen van de relaties die je vroeger leuk vond.'

4. Kijk naar binnen

Een van de redenen waarom het begin van COVID me zo hard trof, was omdat het me dwong om eens goed naar mijn leven te kijken en na te denken over wat er goed ging en wat ik wilde veranderen. Zonder zoveel afleiding en de drukte van het gewone leven, had ik eindelijk de tijd om naar binnen te kijken en mezelf de grote vragen te stellen: 'Wie ben ik?' en 'Wat wil ik doen met mijn leven?'

Ik ben niet de enige in dit zelfontdekkingsproces. Richardson merkte ook op dat COVID mensen de ruimte leek te hebben gegeven om na te denken over dingen waar we het meestal te druk mee hebben. 'Meer tijd thuis hebben heeft voor velen de groeimogelijkheden verlicht, persoonlijk en maatschappelijk', zei ze, 'en gelukkig gaan mensen de uitdaging aan om een ​​beter mens te worden en onze samenleving als geheel beter te maken.' Richardson gelooft dat dit de reden is waarom de behoeften op het gebied van telezorg zo sterk zijn toegenomen. 'Het toegenomen zelfbewustzijn heeft individuen in staat gesteld om te doen waar ze eerder niet de moed voor hadden', legde Richardson uit. 'Ze kunnen zichzelf zien zoals ze werkelijk zijn - en de wereld zoals die werkelijk is - en er iets aan doen.'

heb ik een angstquiz?

Dit is een uitdagende tijd voor ons allemaal. We gaan op verschillende manieren om en ervaren talloze ontberingen. Tegelijkertijd is er een gevoel van eenheid en opluchting door eraan te herinneren dat we hierin samen zijn. Hopelijk zullen we, wanneer dit voorbij is, er allemaal uitkomen met meer duidelijkheid over wie we zijn als individuen, wat belangrijk voor ons is en hoe we willen blijven leven.