4 manieren om een pauze te nemen wanneer u zich overweldigd voelt

Wanneer is 2020 voorbij?

Ik weet dat ik niet de enige ben die denkt dat dit een van de langste jaren van mijn leven is geweest. Van een wereldwijde pandemie en de ergste recessie sinds de Grote Depressie tot de moorden op onschuldige zwarte mensen, en een van de meest controversiële verkiezingsseizoenen in de geschiedenis van de VS, tussen gruwelijke bosbranden in het Westen en verwoestende orkanen in het Zuiden, de collectieve stress en tragedies die we doormaken, zijn bijna te veel om te dragen.

helpt marihuana bij angst?

Als u op dezelfde manier overweldigd bent en een pauze wilt nemen, zijn hier 4 op therapie gebaseerde suggesties om te overwegen.

1. Probeer Mindful Movement

Volgens Talkspace-therapeut Meaghan Rice, PsyD, LPC kan overwhelm er voor iedereen anders uitzien. Dat gezegd hebbende, raadt ze mensen over de hele linie aan om momenten van geaardheid en opmerkzaamheid te vinden. 'Het hoeft niets groots te zijn om de blijvende effecten te hebben waarnaar we op zoek zijn,' zei Rice. Ze gelooft dat het mogelijk is om elke dag minstens een paar minuten vrij te maken om je lichaam op een bewuste manier te bewegen zonder andere delen van je leven te onderbreken. Ze suggereert intensieve oefeningen zoals jumping jacks, een wandeling maken voor een verandering in de omgeving, of een oefening om spieren te ontspannen, zoals al je spieren spannen en ze vervolgens loslaten bij een uitademing.

Persoonlijk is een regelmatige yogabeoefening thuis van cruciaal belang geweest om me door deze moeilijke tijd te helpen. Ik hou van het YouTube-kanaalYoga met Adrienevoor een breed scala aan gratis, lichaamspositieve yogalessen thuis. De lessen variëren van minder dan tien minuten tot meer dan een uur, dus je kunt een video selecteren die in je schema past. Ik vind het ook geweldig om de mogelijkheid te hebben om een krachtigere klas te selecteren als ik me energieker voel, of een langzamere, meer ontspannen les als ik me uitgeput voel. Er is voor elk wat wils.

2. Herinner jezelf eraan dat alles tijdelijk is

Wees gerust, zelfs therapeuten geven toe dat het op dit moment gemakkelijk is om de hoop te verliezen. Ze hebben ook gezien dat het een uitdaging is om op dit moment het baken van hoop te zijn. Soms moet je gewoon in de pijn blijven zitten en jezelf eraan herinneren dat alles tijdelijk is, dat niets eeuwig duurt. 'Net als bij alle vreselijke dingen die ons of om ons heen overkomen,' zei Rice, 'zal er uiteindelijk wat licht zijn aan het einde van de tunnel.' Rice merkt dat het soms gemakkelijker is om dankbaarheid te vinden als we hebben gezien hoe een bijzonder uitdagende ervaring eruitziet. Zoals ze zegt: 'Wanneer we onze nieuwe versie van normaal maken, kunnen we een gezonde reflectie op wat er in het verleden is gebeurd, doen en gelukkiger zijn over hoe we er niet meer zijn.'

Ik ben iemand die vaak 'catastrofeert' of het ergste scenario voorstelt. Tegenwoordig heb ik het moeilijk om niet het gevoel te hebben dat de wereld om me heen instort. Ik moet mezelf er actief aan herinneren dat hoe erg iets ook lijkt, het zal overgaan. Wandelen waarbij ik seizoensveranderingen zie, bloemen zie bloeien of bladeren van bomen vallen, helpt me eraan te herinneren dat de tijd verstrijkt, dat alles tijdelijk is.

3. Verbind je geest en lichaam

Als je je opgebrand voelt, raadt Rice aan om aan het begin van de dag iets te doen dat je lichaam en geest met elkaar verbindt. Het kan een wandeling, trektocht, zwemmen of zelfs iets uitgebreider zijn, zoals Orange Theory. Zoek iets dat voor u werkt en wees er opzettelijk in. Als je bijvoorbeeld een powerwalk maakt, daag jezelf dan uit om je alleen op je ademhaling te concentreren. Als je gaat zwemmen, breng dan elke keer dat je je adem inhoudt je geest naar die plek. Als je gaat wandelen, richt je aandacht dan op de vogels die fluiten of probeer vormen te maken met de wolken. 'Onszelf in het huidige moment trekken is een uitdaging,' geeft Rice toe, 'maar het is de enige manier om niet vast te lopen in het verleden of in de toekomst.'

stadia van dood en sterven

Persoonlijk heb ik veel actieve meditaties gedaan. Ik loop 's ochtends een blokje om en merk één ding op in de externe omgeving en breng dan mijn aandacht naar binnen om één ding op te merken in mijn interne omgeving. Ik heb er ook van genoten om mijn ogen buiten te sluiten en te zien hoeveel verschillende geluiden ik kan herkennen. Deze kleine manieren om mijn lichaam en geest met elkaar te verbinden, hebben me geholpen kalm te blijven en het leven in perspectief te houden.

4. Vul eerst uw eigen beker

Ik weet hoe moeilijk het soms is om prioriteit te geven aan uw gezondheid en welzijn als het voelt alsof er zoveel leed om u heen is. Ik voel me schuldig, waarom verdien ik rust als zoveel anderen dat niet kunnen? 'Mijn logica is dat ik andere mensen niet kan helpen met het opzetten van hun zuurstofmasker als ik er niet zeker van ben dat het mijne stevig is vastgemaakt en klaar voor gebruik', zei Rice.

Denk dus aan: wat vult jouw kopje? Het kan een mindfulness-oefening zijn geweest, een massage, een gezichtsbehandeling of tijd doorbrengen met de mensen van wie je houdt. Het lastige is dat je vanwege COVID-19 misschien niet veel van de dingen kunt doen die normaal gesproken je kopje vullen. In dat geval is het tijd om creatief te worden. Ik heb prioriteit gegeven aan meer tijd buiten doorbrengen, in het gras liggen, een dagboek schrijven, met mijn therapeut praten, koken en alleen wandelen. Als introverte persoon is het tegenwoordig een belangrijke manier geweest om meer tijd alleen en weg van het scherm door te brengen om mijn kopje te vullen.

2020 heeft veel manieren belicht waarop onze samenleving is gebroken. Het is triest, gekmakend, stressvol en roept soms zoveel emoties op dat ik niets anders hoef te doen dan in een bal te kruipen en te huilen. Ik heb dit jaar meer pech gehad dan ooit tevoren en - het is op zijn zachtst gezegd ongemakkelijk en verontrustend. Maar als ik me herinner, doen we dit samen, en wijzullenkom er doorheen, ik ben in staat de energie op te doen om de ene voet voor de andere te blijven zetten.